คือเรื่องมีอยู่ว่าแต่ก่อนที่เราอายุ16เราเคยพลาดมีอะไรกับแฟน( ป้องกันนะคะ )แล้วแม่เราจับได้ค่ะว่ามีไรกัน แล้วทีนี้แม่เราให้เราไปบอกฝ่ายชายให้มารับผิดชอบถ้าไม่มาจะแจ้งความเราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำถึงขั้นนั้นหรอ แล้วหลังจากนั้นเราก็บอกเลิกกับผช.คนนั้นไป ต่อมาเราคบกับแฟนคนใหม่ได้ 1-2 ปีแล้วทางบ้านแฟนรับรู้การไปมาหาสู่แล้วแม่ก็รู้ว่าไปมาหาสู่ แต่เรื่องมีอยู่ว่าแม่เราคอยพูดกับเราว่าอย่าไปได้เสียกับใครง่ายๆล่ะถ้าเค้ารู้แล้วจะรับไม่ได้ว่าผ่านผช.มา แต่เรื่องนี้แฟนเราไม่ได้สนใจเพราะต่างคนต่างไม่เอาอดีตมาทะเลาะค่ะ
แต่เวลามันผ่านไปเรากับแฟน(อายุ19 เท่ากัน)ก็มีอะไรกันแต่เราป้องกันตลอดนะคะ แต่ครั้งนี้แม่จับได้ว่ามีอะไรกันเค้าบอกเค้าเสียใจว่าทำไมใจง่ายแบบนี้ทำอะไรไม่คิดถ้าพลาดมาจะทำยังไงคือเราเซฟตัวเองตลอดไม่เคยปล่อยปะละเลยและยังพูดว่าไม่อยากให้ญาติพี่น้องมารับรู้เรื่องแบบนี้ เราก็พูดไปว่าแล้วญาติพี่น้องเกี่ยวอะไรทำไมต้องมารับรู้ด้วยแม่ก็บอกว่ายังไงยังต้องพึ่งพากันอยู่เราไม่เข้าใจจริงๆเลย แล้วคือช่วงนี้ทางบ้านแฟนเรายุ่งกับงานศพอยู่ แล้วแม่เราจะให้ทางบ้านแฟนมาคุยค่ะหลังจากที่จบงาน เราและแฟนคิดว่าเวลาแบบนี้มันไม่ควรมาพูดหรือให้งานผ่านไปซักอาทิตย์ก่อนแล้วค่อยมาคุยกันแต่แม่เราคิดว่าไม่อยากมารับผิดชอบมากกว่าค่ะ
ปล.เราเข้าใจว่าเป็นห่วงแต่แบบนี้แต่ก็เกินไป
(ระบาย)เหนื่อยกับความคิดแบบนี้
แต่เวลามันผ่านไปเรากับแฟน(อายุ19 เท่ากัน)ก็มีอะไรกันแต่เราป้องกันตลอดนะคะ แต่ครั้งนี้แม่จับได้ว่ามีอะไรกันเค้าบอกเค้าเสียใจว่าทำไมใจง่ายแบบนี้ทำอะไรไม่คิดถ้าพลาดมาจะทำยังไงคือเราเซฟตัวเองตลอดไม่เคยปล่อยปะละเลยและยังพูดว่าไม่อยากให้ญาติพี่น้องมารับรู้เรื่องแบบนี้ เราก็พูดไปว่าแล้วญาติพี่น้องเกี่ยวอะไรทำไมต้องมารับรู้ด้วยแม่ก็บอกว่ายังไงยังต้องพึ่งพากันอยู่เราไม่เข้าใจจริงๆเลย แล้วคือช่วงนี้ทางบ้านแฟนเรายุ่งกับงานศพอยู่ แล้วแม่เราจะให้ทางบ้านแฟนมาคุยค่ะหลังจากที่จบงาน เราและแฟนคิดว่าเวลาแบบนี้มันไม่ควรมาพูดหรือให้งานผ่านไปซักอาทิตย์ก่อนแล้วค่อยมาคุยกันแต่แม่เราคิดว่าไม่อยากมารับผิดชอบมากกว่าค่ะ
ปล.เราเข้าใจว่าเป็นห่วงแต่แบบนี้แต่ก็เกินไป