สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราอายุ 19 ปี
   เรามีความคิดว่าอยากจะใช้ชีวิตไปคนเดียวแบบไม่มีคู่ชีวิตแต่ รับเลี้ยงลูกบุญธรรม เราไม่เห็นชีวิตเป็นเรื่องตลกนะคะ เราคิดจริงจัง เราไม่ได้ผิดหวังในความรักหรือท้อแท้นะคะ แต่เราแค่ชอบอยู่คนเดียว ใช้ชีวิตเรื่อยๆ เราเป็นคนมีโลกส่วนตัว ไม่ชอบให้ใครมาวอแว เราค่อนข้างชอบเด็ก ในอนาคตหากเรียนจบมีงานการที่มั่นคง คิดจะเก็บหมาแมวจรมาเลี้ยง เราอยากใช้อยู่ในที่เงียบๆ 
    เราเคยมีแฟนคะนะ555 แต่เราไม่ชอบการมีใครสักคนมาคอยเป็นห่วงมารับมาส่ง (แฟนเราที่เคยแก่สุดคือ28) เราไม่อยากให้ใครมาเป็นห่วงหรือคิดถึง ไม่อยากให้ความหวังหรืออะไร ไม่อยากพบเจอใครเพื่อชอบใคร แต่เราอยากได้แค่เพื่อน เรามีความสุขกับการดูแลหมาแมว,นิยาย,ปลูกต้นไม้,การกิน การเอาใจใส่ใครสักคน แต่เราไม่ชอบปัญหาจุกจิก มันเลยทำให้เราไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับใคร
     อนาคตความคิดเราอาจจะเปลี่ยน แต่ ณ สองปีมานี้เราลองเปิดใจแล้ว เราก็คอยทำร้าย ให้ความหวังคนอื่น เราปฏิเสธใคร ใจเราก็ไม่แข็งพอ
    เราเลยหาคนสนับสนุนความคิดหรือการชี้แนวทางให้เรา  ความคิดของเรามันอาจจะเพ้อฝันนะคะ แต่เราทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย เราค่อนข้างวางแผนกับอนาคตพอสมควร
     ***ขอผู้มีประสบการณ์ หรือ ผู้ให้คำปรึกษาที่ดี ช่วยชี้แนะด้วยค่ะ