อายุ18ปีแล้วค่ะ แต่ยังขับรถไม่เป็น ทั้งมอไซและรถยนต์ ไม่รู้เป็นเพราะอะไรค่ะ
เราเคยลองขับมอไซตอนป.6 ให้พี่สอน ให้มันจับท้ายรถให้แบบประคองๆไปอ่ะ แล้วมันก็แอบบ่อยเราก็ขับไป
แต่ไม่ไกล แอบเห็นในกระจกว่ามันบ่อยเลยหยุด หลังจากนั้นก็ไม่เคยหัดอีก ที่ไม่หัดขับอีกไม่ใช่เพราะกลัวล้มนะ แต่เราอาย
หลายๆสิ่งที่เราอยากทำแต่เพราะคำว่าอายคำเดียว เราไม่ชอบเวลาคนมอง ตอนที่เรากำลังทำอะไร 
เคยหัดขับรถเก๋งค่ะ ก็คือโอเคนะ อันนี้คนมองไม่เห็นเราไม่ค่อยจะกลัว มันไม่ยากแต่เราไม่มีโอกาสได้ฝึกอีก พ่อไม่ว่าง ก็เลยยังขับอะไรไม่เป็นสักอย่าง
รู้สึกเป็นปมด้อยของตัวเอง ไปไหนต้องพึ่งคนอื่นตลอด แต่เราค่อนข้างเกรงใจคนและไม่กล้า ถ้าเค้าไม่ชวนหรือไม่เอ่ยปากจะมารับส่งก็ไม่กล้าขอ
อยากเก่ง อยากไปไหนมาไหนคนเดียวได้ เพราะเวลาอยากไปไหนแต่ไม่สามารถไปได้เลย เพราะไอ้คำว่าไม่กล้า อาย

ปล.อยากให้ทุกคนลองไปอ่านอีกกระทู้หนึ่งของเราดูด้วย อยากตัดคำว่าอายออกจากชีวิต
เหมือนเป็นโรคเฟอร์เฟคอ่ะ ถ้ามันไม่ออกมาโอเคก็ไม่อยากให้ใครเห็น อาย🥺