ใช่ค่ะ เราได้แต่ตั้งคำถามกับตัวเองแบบนี้ทุกวัน
มาตลอด5เดือนที่ผ่านมา ว่าเพราะอะไรทำไมเค้าถึงส่องคนๆนึงได้มากมายขนาดนั้น 

เรากับแฟนคบกันมาเกือบ2ปีแล้วค่ะ 
ก่อนหน้านี้ไม่เคยคิดที่จะจับโทรศัพท์ของเค้าเลย
แยกกันอยู่ตามประสาคนโลกส่วนตัวสูง (ทั้งคู่)
เจอกันเดือนละครั้ง ครั้งละ2-3วัน แค่นั้นค่ะ 

แต่เค้าก็ไม่ได้ส่อแววเรื่องเจ้าชู้ หรือมีคนอื่นเลย
ไปไหนกับใคร ประชุม สังสรรค์ ก็ส่งรูปมาให้ดูตลอด
เราก็ค่อนข้างไว้ใจ เชื่อใจ ไม่เคยโทรตาม หรือตามเช็คเลย
ทุกคืนก่อนนอนเค้าก็จะโทรมาหาตลอด 

ลืมบอกไปค่ะ เรากับแฟนอายุห่างกัน 14ปี 
เรา24 ส่วนแฟน38ค่ะ 

ย้อนกลับไปเมื่อ5เดือนก่อน เราท้องได้3เดือนมีภาวะแท้งคุกคาม
เพราะภาวะความเครียดต่างๆ
ทั้งโควิดมา ทั้งโดนโกง ทั้งร้านที่กำลังจะเจ๊ง
หมอสั่งให้หยุดทำงาน หยุดทุกอย่างเพื่อรักษาชีวิตน้อยๆไว้ 
เราเลยจำใจต้องมาอยู่กับแฟนเราค่ะ จริงๆไม่อยากจะมาอยู่เลย เพราะเราเคยชินกับการอยู่คนเดียวมาตลอด 

ส่วนเค้าเองก็ไม่ต่างกัน ปรับตัวกันหนักเลยทีเดียว 
**ถึงเราจะชอบอยู่คนเดียวมากกว่า
แต่ก็ไม่ได้แอนตี้เวลามีใครอยู่ด้วยนะคะ 

ตั้งแต่คบกันมาเราก็ไม่เคยทะเลาะกันเลยค่ะ 
มีเถียงกันบ้างแต่ก็น้อยครั้งมากๆ อาจเป็นเพราะอายุห่างกันเยอะเลยมีความเกรงใจกัน รักษาน้ำใจกันอยู่บ้างค่ะ 

จนวันนึงเค้าใช้เรานั่งทำงานให้เค้าโดยใช้โน้ตบุคของเค้า 
แล้วเค้าก็หลับไปค่ะ ส่วนเราเป็นประเภทถ้างานไม่เสร็จไม่นอน
เลยดันทุรังทำจนเสร็จไป แถมคนท้องนอนกลางวันเยอะด้วย
เลยไม่รู้สึกง่วงเท่าไหร่ 

ระหว่างนั้น เราก็เหลือบไปเห็นแท็บเฟสบุคค่ะ 
ใช่ค่ะ! แฟนเราเปิดเฟสบุคทิ้งไว้........  " ส่องสิค่ะ " ...
ตามสัญชาตญานผู้หญิงนั้นแหละค่ะ 55555555+ 

เรากดที่ช่องค้นหา เห็นขึ้นชื่อผู้หญิงมาคนนึง 
นอกนั้นก็เป็นเพจเกม เพจนาฬิกา รองเท้า อื่นๆ 
ก็ไม่ได้สนใจอะไรเท่าไหร่ค่ะ 

แต่ก็ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้เราไปกด " ประวัติการค้นหา " 
" ประวัติการเข้าชม "  ในบุ้คมาค  เท่านั้นแหละค่ะ 
หน้าชา มือสั่นเท้าเย็น นิ่งไปเลย ช็อกสิค่ะ 

แฟนเรากดค้นหาเพื่อส่องเฟสผู้หญิงคนนึง คนนั้น ทุกวัน 
ที่พีค คือ.... " เป็นแค่คนเดียว " ... ที่เค้าส่องค่ะ 
เราเลื่อนลงไปเรื่อยๆ จนเจอการค้นหาครั้งแรก 
มันคือ 3ปีที่แล้วค่ะ  อยู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมาแบบไม่รู้ตัว

นี่แฟนเราส่องเฟสคนๆนึง แค่คนเดียว ทุกวันมาตลอด3ปีเลยหรือ 
หัวเราะไปทั้งน้ำตาเลยค่ะ รู้สึกชาไปทั้งตัวเลย 
ในขณะที่ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเค้าไม่เคยกดค้นหาเฟสเราเลย  และไม่แอดเพื่อนด้วย  คุยกันทางไลน์มาตลอด 

มันทำให้เรายิ่งนึกย้อนกลับไปว่าระหว่างที่คบกัน
เราไม่เคยมีรูปคู่กับเค้าเลย และเค้าก็ไม่เคยถ่ายรูปเราเลย 
แม้กระทั่งรูปอัลตร้าซาวด์ลูกเราเค้าก็ไม่เคยถ่ายเก็บไว้

มันเลยทำให้เรายิ่งคิดหนัก จากที่ไม่คิดอะไรเลย 
ยอมรับเลยค่ะ ณ วินาทีนั้น ในสมองเรามันกำลังตะโกน 
ว่าทำไมเค้าถึงตามส่องคนๆนึงได้มากมายขนาดนั้น
ทำไมให้ความสนใจได้ขนาดนั้น แต่กับไม่เคยให้ความสำคัญ
เรากับลูกเลย นั่งน้ำตาหยด ติ้งๆ เลยค่ะ มันน่าขำใช่มั้ยละคะ 

แน่นอนค่ะ เราตัดสินใจถามเค้าทั้งน้ำตาในเช้าวันนั้นเลย 
ว่าเพราะอะไร ทำไม อย่างไร ...... 
ทำไมถึงกดค้นหาคนๆนึงได้นานขนาดนั้น แล้วทำไมถึงไม่เคยกดค้นหาเราเลย ในขณะที่คุณส่องรูปผู้หญิงคนนั้นได้ทุกวัน 
แต่ทำไมคุณไม่เคยคิดที่จะถ่ายรูปคู่กับเราบ้างเลย 
และ เราจะเสียใจน้อยกว่านี้ ถ้าคุณเก็บรูปอัลตร้าซาวด์ของลูกเราไว้บ้าง  โอ้........ เสียสติมากค่ะตอนนั้น ร้องไห้หนักเลย 

จากที่เราไม่เคยสนใจอะไร ไม่เคยคิดเล็กคิดน้อยกับเค้า
ไม่เคยเรียกร้องอะไร กลายเป็นว่าทุกอย่างมันผุดขึ้นมาในหัวหมดเลยค่ะ T_T 

คำตอบที่ได้จากปากเค้า
ครั้งแรกคือ... " ไม่รู้จัก ไม่ได้กดค้นหาเลย " ...
เราก็เลื่อนให้เค้าดูว่ามันอยู่ในประวัติการค้นหาจริงๆ
เค้าก็พูดขึ้นมาว่า... " เป็นเด็กที่เพื่อนเค้าตามจีบแล้วส่งมาให้ดู "..

จนเรากระหน่ำร้องไห้ใส่เค้า 
เค้าหลุดมาอีกว่า..
.." ก็เข้าไปดูเพราะน่ารักดีเฉยๆแค่นั้น ไม่ได้คิดอะไรเลยนะ  นี่เราไม่เชื่อใจพี่แล้วเหรอ  " .. 

เหมือนโลกหยุดหมุนไปพักนึงเลยค่ะ 
บอกตรงๆว่าเราไม่รู้สึกไว้ใจและเชื่อใจผู้ชายคนนี้อีกต่อไปแล้ว
เราสองคนอยู่ในความเงียบสงัดเป็นชั่วโมง 

จนเค้าเป็นฝ่ายพูดขึ้นมาว่า.....
.. " พี่ไม่ได้รู้สึกดีกับเค้าขนาดนั้น ที่ไม่ได้เก็บรูปลูกไว้เพราะคิดว่ามันเป็นแค่แผ่นฟิล์ม ส่วนที่ไม่เคยขอถ่ายรูปคู่กับเราเพราะพี่ไม่เคยถ่ายคู่กับใครเหมือนกัน ที่ไม่เคยซื้ออะไรให้เพราะเราไม่เคยขออะไรพี่ ไม่เคยบอกว่าอยากได้อะไร เลยคิดว่าไม่ซื้อให้จะดีกว่า ซื้อไปก็คงไม่ถูกใจเรา...
  ตอนนี้เราเกลียดพี่มากเลยเหรอ ? 
  ยังอยากใช้ชีวิตครอบครัวด้วยกันอยู่มั้ย ?
  เรายังรักพี่อยู่รึป่าว ? ... แต่พี่ยังรักเรากับลูกเหมือนเดิมนะ " .. 

ตอนนั้นเราตะโกนอยู่ในใจว่ารักแบบนี้มันรักภาษาอะไร 
ทำไมที่ผ่านมาเราหูหนวกตาบอด ไม่เคยใส่ใจสนใจ 
ทั้งๆที่เค้าละเลยเรามาได้ขนาดนี้ ทำไมเราถึงอยู่มาได้จนท้อง 
เหมือนคนตาบอด ที่พึ่งมองเห็นโลกกว้างเลยค่ะ 

เราพูดกับเค้าไปประโยคเดียวว่า..
.. " ถ้าเราไม่ท้อง เราคงตัดสินใจอะไรได้ง่ายกว่านี้ "..
เราปาดน้ำตา แล้วลุกขึ้น เดินแยกออกไปเลยค่ะ 

ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ 
เราไม่เคยคิดภาพใช้ชีวิตครอบครัวกับเค้า
ไม่เคยบอกรักเค้า ไม่เคยโอบกอดเค้า อีกเลย

และเราก็ไม่ยอมไปจดทะเบียนสมรสกับเค้าด้วยค่ะ 
เพราะเราไม่อยากรู้สึกว่าเราเลือกผิด เรารู้อยู่เต็มอกว่าจดไป
วันนึงก็ต้องหย่า เราใช้ชีวิตกับคนแบบนี้ไม่ได้หรอกค่ะ 

ไม่ใช่ว่าเราไม่นึกถึงลูกนะคะ 
แต่เราคิดว่า เรารักลูกมากพอที่จะเลี้ยงดูเค้าเองได้ 
ดีกว่าให้ลูกต้องโตมามีพ่อที่ละเลย ไม่ใส่ใจ ขนาดนี้... 
และเราก็ไม่อยากให้เค้ามามีสิทธิ์อะไรใดๆในตัวลูกเราค่ะ

เรามีหน้าที่แม่ เราก็จะทำหน้าที่แม่ให้ดีค่ะ 
ส่วนหน้าที่คนรัก หรือเมีย มันหมดลงตั้งนานแล้วค่ะ 
ทุกวันนี้อยู่ด้วยกันทุกวัน นั่งใกล้กัน นอนข้างกัน 
ก็ไม่ต่างอะไรจากคนแปลกหน้า
เหมือนคนที่รู้จักกัน แต่ก็รู้จักกันไม่ดีพอ

ถ้าคิดว่าเราอคติ คิดมากเกินไป 
เราอยากจะบอกว่า.. 
ถ้าเค้าไปนอนกับผู้หญิงขายตัวคืนละคน 
หรือ ไปตามส่องเฟสผู้หญิงสวยๆนมโตๆไม่ซ้ำหน้ากันเลย

เรายังจะรู้สึกดีกว่าการที่เค้าไปตามส่องดูเฟสคนๆเดียวทุกวัน
มาตลอด3ปี ในขณะที่ไม่เคยใส่ใจสนใจเรา
ไม่เคยเก็บรูปลูกเราไว้เลย อีกค่ะ............ 

ทุกวันนี้เรามีความสุขกับตัวน้อยๆในพุงที่กำลังดิ้นดุ้กดิ้ก
ดีอยู่ค่ะ 

แต่วันนี้ เราพึ่งได้คำตอบจากผู้หญิงคนนั้น 
ว่า.. " ไม่เคยรู้จักแฟนเราเลย สาบานได้ " .. 
แต่น่าแปลกนะคะ ที่ผู้หญิงคนนั้นกลับดันรู้
ว่าแฟนเราขับรถอะไร อยู่ที่ไหน และ ทำงานอะไร 
ดีนะคะ ไม่บอกตำแหน่งไฝ่ หรือไซสถุงยางมาด้วย 

สุดท้ายนี้ 
มันคงผิดที่เราเอง ที่ไม่คัดกรองพฤติกรรมคนตั้งแต่แรก
ถ้าเราสังเกตุสักนิด ว่าเค้าไม่เคยใส่ใจอะไรเราเลย 
ละเลยเราไปทุกอย่างๆ เราคงไม่เลือกที่จะมีลูกกับเค้า . 

ยาวนิดนึงตามประสาคนท้องนอนไม่หลับ 
อย่าถือสากันนะคะ ฝากถึงคุณผู้ชายที่กำลังนอกใจเมียทั้งหลาย
ช่วยลบข้อความและประวัติการค้นหาต่างๆให้ดีด้วยนะคะ 

เราไม่จับโทรศัพท์คุณ ไม่ตามจิก ตามเช็คคุณ
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่มีทางรู้

คนไม่เห็นแต่ผีเห็น ทำอะไรระวังกันด้วยนะคะ