...........เข้าเรื่องเลยนะ!!!
เราคบกันมานานเรารักกันมากนะคะ บอกรักกันทุกวัน เราซื่อสัตย์กับเค้า ไม่เคยสนใจใคร ต่อให้มีใครพยายามเข้ามาหาเราบ้างก็เถ่อะ ....
แต่อนาคตที่มีร่วมกันแทบไม่มีเลย คำว่าไม่มีคือ ไม่เคยวางแผนอนาคตเลยว่าจะไปในทิศทางไหน ต่อไปจะทำไรกันดี จะแต่งงานกันอายุเท่าไหร่ จะสร้างครอบครัวกันเมื่อไหร่ จะคิดทำอะไรร่วมกันบ้างไหม ระหว่างทางที่คบกันเหมือนคบกันไปเรื่อย มอนิ่งตอนเช้า ถามกินข้าวยัง ทำอะไรอยู่ บอกรักก่อนนอน ฉันทำนี่นะ ฉันมานี่นะ วันๆมีแค่นี้จิงๆที่คุยกัน ทำไมเรารู้สึกว่ามันจำเจ มันไม่มีเป้าหมาย มันไม่มีความมั่นคงในเรื่องชีวิตคู่เลย เราเคยถามแฟนเรานะว่าคิดว่าเราจะสร้างอนาคตด้วยกันได้เมื่อไหร่ เราจะแต่งงานกันเมื่อไหร่ นี่เราจะ32แล้ว รออะไรอยู่ เพื่อนๆรอบตัวแต่งงานมีลูกกันเกือบจะหมดแล้ว แต่กลับมามองตัวเอง ไม่มีแม้กระทั้งแพลนชีวิตคู่ที่มันแน่นอน แฟนเรามักจะบอกให้เรารอเค้าหน่อยนะ(พูดแบบนี้มา2ปีได้แล้ว) บวกกับว่าเราจะคอยพูด คอยถามเรื่องอนาคตอยู่บ่อยครั้ง ถ้านับครั้ง 2 ปีหลังมานี้ พูดทะเลาะกัน6 รอบได้แล้ว แฟนเรามันรักเรานะ แต่นางคือพูดได้แค่ว่า รอเค้านะ อย่าทิ้งเค้าไปไหน(..บางทีเราก็ไม่เข้าใจกับความคิดแฟนเราเลย) เราเป็นคนชอบวางแผนในชีวิต เรียนจบ ทำงาน เก็บเงิน แต่งงาน อยากมีครอบครัว แต่กลับกัน แทนที่จะเป็นแฟนเราพูดเรื่องพวกนี้ เรากลับต้องเป็นคนบอก คนแนะนำ คนชี้นำตลอดเลย แต่แฟนเราทำงานเก่งมีความตั้งใจ(แต่เรื่องเรากลับไม่ค่อยคิด)
.........ขอถามความเห็นของเพื่อนๆหน่อยนะ ถ้าเพื่อนๆเป็นเราจะทำอย่างไรต่อไปดีคะ แยกย้ายกันไปแล้วเดินหน้าต่อไปหรือรอต่อไปเรื่อยๆ
อยากพูดและเล่าให้ฟังอีกหลายๆปัญหา แต่เราง่วงมากๆ!!!!!