สวัสดีค่ะอยากขอคำปรึกษา หรือไม่ก็รับฟังปัญหาของหนูก็ได้
หนูโดนคุกคามทางเพศจากอาเขยตัวเองค่ะตอนนั้นหนูไม่รู้เรื่องอะไรเลยไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังถูกคุกคามทางอยู่ วันนั้นหนูนอนอยู่ที่หนูนอนกับอากับอาเขยและย่า ตอนนั้นประมาณเช้ามือค่ะ อากับย่าหนูตื่นตั้งแต่เช้ามืดและลงไปข้างล่างแล้ว(บ้านสองชั้น)เหลือหนูที่หลับอยู่และอาเขย ตอนนั้นหนูไม่รู้ว่าอาเขยลงมานอนกับหนูตอนไหน หนูสะดุ้งตื่นขึ้นมาแล้วเห็นเขาเอามือล้วงมาจับตรงนั้น แต่ด้วยความง่วงและความเด็กก็ไม่เรื่องอะไรตอนนั้น เขาก็อุ้มหนูขึ้นเตียงแล้วเอาหน้าไปใกล้ตรงนั้นของเขาหนูก็เอามือดันไว้แบบนั้นสักพักเขาก็เลิกและบ่อยให้หนูนอนเพราะเหมือนว่าอาหนูจะขึ้นมาพอดี
หลังจากนั้นก็เป็นแบบนี้2-3ครั้ง หนูก็กลัวอาเขยค่ะเขาชอบมาจับนู่นนี้จับหน้าอกบ้างหนูก็ไม่รู้ทำยังไงก็ดิ้นหนีพยายามไม่อยู่ใกล้ แต่ก็ไม่กล้าบอกใครเลยกลัวไม่มีใครเชื่อและอาเขยของหนูเขาเคยบวชเป็นอาจารย์คนนับถือเยอะโดยเฉพาะคนในหมู่บ้าน ค่อนข้างมีหน้ามีตาเลยค่ะเป็นที่รู้จัก หนูไม่กล้าบอกและกลัวครอบครัวมีปัญหากันเพราะคนในหมู่บ้านกับครอบครัวเราย้ายมาก็ถูกลือในทางไม่ดีด้วย เลยไม่อยากให้มีปัญหา แต่โชดดีค่ะที่อาเขยต้องไปทำงานที่ ตปท. ไม่ได้กลับมาบ่อยมาแค่ช่วงท้ายปีหรือต้นเดือนอยู่แค่ไม่กี่เดือนก็กลับ
แต่ด้วยตัวหนูที่เจอเรื่องแบบนี้หนูกลายเป็นคนเงียบๆเก็บตัวมาตั้งแต่ประถมไม่มีเพื่อนเลยหลายปีจนจบมาดีขึ้นตอนมัธยม เพราะตัวหนูกลายเป็นคนขี้ระแวงกลัวคนแปลกหน้า ไม่กล้าคุยกับใคร และหนูจะเป็นโรคซึมเศร้าด้วย แต่ไม่รุนแรงเท่าเมื่อก่อน
หนูกังวลค่ะว่าถ้าเขากับมาหนูควรทำไงดีหนูไม่อยากเจอ และดีที่ตอนนี้เกิดโควิดทำให้เขาไม่สามารถมาไทยได้แต่หนูก็ยังกังวลหนูควรทำไงจะบอกใครได้
*ครอบควัรหนูก็ไม่ค่อนถูกกับเขาเท่าไหร่หรอกค่ะ
แต่ต้องทนอยู่เพราะอาหนูมีลูกแล้ว หนูไม่อยากให้น้องรับรู้เลยว่าพ่อเคยทำอย่างนี้ หนูไม่อยากให้อามีปัญหาแต่หนูกลัว นี่แหละค่ะที่หนูอยากไปอยู่คนเดียว
ปรึกษาการโดนคุกคามทางเพศ
หนูโดนคุกคามทางเพศจากอาเขยตัวเองค่ะตอนนั้นหนูไม่รู้เรื่องอะไรเลยไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังถูกคุกคามทางอยู่ วันนั้นหนูนอนอยู่ที่หนูนอนกับอากับอาเขยและย่า ตอนนั้นประมาณเช้ามือค่ะ อากับย่าหนูตื่นตั้งแต่เช้ามืดและลงไปข้างล่างแล้ว(บ้านสองชั้น)เหลือหนูที่หลับอยู่และอาเขย ตอนนั้นหนูไม่รู้ว่าอาเขยลงมานอนกับหนูตอนไหน หนูสะดุ้งตื่นขึ้นมาแล้วเห็นเขาเอามือล้วงมาจับตรงนั้น แต่ด้วยความง่วงและความเด็กก็ไม่เรื่องอะไรตอนนั้น เขาก็อุ้มหนูขึ้นเตียงแล้วเอาหน้าไปใกล้ตรงนั้นของเขาหนูก็เอามือดันไว้แบบนั้นสักพักเขาก็เลิกและบ่อยให้หนูนอนเพราะเหมือนว่าอาหนูจะขึ้นมาพอดี
หลังจากนั้นก็เป็นแบบนี้2-3ครั้ง หนูก็กลัวอาเขยค่ะเขาชอบมาจับนู่นนี้จับหน้าอกบ้างหนูก็ไม่รู้ทำยังไงก็ดิ้นหนีพยายามไม่อยู่ใกล้ แต่ก็ไม่กล้าบอกใครเลยกลัวไม่มีใครเชื่อและอาเขยของหนูเขาเคยบวชเป็นอาจารย์คนนับถือเยอะโดยเฉพาะคนในหมู่บ้าน ค่อนข้างมีหน้ามีตาเลยค่ะเป็นที่รู้จัก หนูไม่กล้าบอกและกลัวครอบครัวมีปัญหากันเพราะคนในหมู่บ้านกับครอบครัวเราย้ายมาก็ถูกลือในทางไม่ดีด้วย เลยไม่อยากให้มีปัญหา แต่โชดดีค่ะที่อาเขยต้องไปทำงานที่ ตปท. ไม่ได้กลับมาบ่อยมาแค่ช่วงท้ายปีหรือต้นเดือนอยู่แค่ไม่กี่เดือนก็กลับ
แต่ด้วยตัวหนูที่เจอเรื่องแบบนี้หนูกลายเป็นคนเงียบๆเก็บตัวมาตั้งแต่ประถมไม่มีเพื่อนเลยหลายปีจนจบมาดีขึ้นตอนมัธยม เพราะตัวหนูกลายเป็นคนขี้ระแวงกลัวคนแปลกหน้า ไม่กล้าคุยกับใคร และหนูจะเป็นโรคซึมเศร้าด้วย แต่ไม่รุนแรงเท่าเมื่อก่อน
หนูกังวลค่ะว่าถ้าเขากับมาหนูควรทำไงดีหนูไม่อยากเจอ และดีที่ตอนนี้เกิดโควิดทำให้เขาไม่สามารถมาไทยได้แต่หนูก็ยังกังวลหนูควรทำไงจะบอกใครได้
*ครอบควัรหนูก็ไม่ค่อนถูกกับเขาเท่าไหร่หรอกค่ะ
แต่ต้องทนอยู่เพราะอาหนูมีลูกแล้ว หนูไม่อยากให้น้องรับรู้เลยว่าพ่อเคยทำอย่างนี้ หนูไม่อยากให้อามีปัญหาแต่หนูกลัว นี่แหละค่ะที่หนูอยากไปอยู่คนเดียว