ขอท้าวความก่อนเลยคือ ก่อนที่จะเริ่มคบกับแฟน เราเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อนค่ะ เรารู้ทุกอย่างของคนเก่าเขา เขาชอบมาเล่ามาระบายให้ฟังอยู่ตลอดที่คบกับคนเก่า ทั้งเรื่องที่แฮปปี้แต่ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องที่ทะเลาะกัน มาเล่าให้เราฟัง จนวันนึงเขาก็เลิกกับคนเก่าเขา จากการเป็นเพื่อนที่เราคุยกัน ระบายให้ฟังกันมันเริ่มพัฒนามาเรื่อยๆ จนเราตัดสินใจคบกัน ช่วงเวลาที่คบกับเขามีความสุขมากแต่มันก็แอบน้อยใจอยู่ตลอว่าเขาก็เคยทำแบบนี้กับคนเก่าเขา เขาก็เคยพูดแบบนี้กับคนเก่า เสื้อที่ให้เราใส่ก็เคยให้แฟนเก่าใส่ สถานที่ไปก็เป็นที่ที่เคยไปกับแฟนเก่า  ตอนเป็นเพื่อนกันก็ดูเหมือนเขาจะรักแฟนเก่ามาก พาไปหาพ่อแม่ แต่กับเราคบกันก็รู้แค่เพื่อนสนิท ลงสตอรี่ก็ลงในclose friend จนบางครั้งเราก็รู้สึกว่าสรุปแล้วเราเป็นแฟนกันรึเปล่า? เราก็ไม่ได้เป็นคนใจแคบอะไรแต่พอ มันนึกถึงมันน้อยใจ รู้สึกไม่ดีอยู่ตลอดเลย มาที่ห้องเขา ก็นึกถึงที่เขาเล่าว่าแฟนเก่ามาที่ห้อง นอนบนเตียงนั่น มันทำให้เรารู้สึกไม่ดีเวลาที่นึกถึงมันทำให้ไม่อยากที่จะนอนบนเตียงนั่น บางครั้งแอบน้อยใจจนร้องไห้ คิดกับตัวเองว่า ไม่น่าเลย ถ้าเราไม่ได้เป็นเพื่อนกัน ถ้าเราไม่รับรู้อะไร เราคงจะมีความสุขมากกว่าที่เป็นอยู่ก็ได้ พยายามไม่คิดแล้วแต่ก็อดไม่ได้สักที จนรู้สึกแย่อยู่คนเดียว🥲