.
แม้ว่าไอซ์แลนด์จะเป็นหนึ่ง
ในจุดหมายปลายทางการท่องเที่ยวอันดับต้น ๆ
แต่ที่นี่ก็ไม่ได้สูญเสียความเป็นเสน่ห์ของหมู่บ้านเล็ก ๆ ไป
มีจดหมายที่วาดแผนที่ด้วยมือแทนที่
ที่อยู่ที่เป็นลายลักษณ์อักษร
ถูกส่งไปยังฟาร์มเล็ก ๆ ใน Hvammseit
ทางตะวันตกของไอซ์แลนด์
ไม่เพียงแต่รับจดหมายดังกล่าวเข้าระบบไปรษณีย์
แต่ยังส่งไปยังจุดหมายปลายทาง
ที่อยู่ได้อย่างถูกต้องอีกด้วย

บริการไปรษณีย์ที่น่าทึ่งนี้เพิ่งปรากฏบน Reddit
https://reddit.com คือ Pantip ของสหรัฐอเมริกา
มีคนเข้าใช้งานร่วมแลกเปลี่ยนกันมากที่สุด

โดยซองจดหมายมีชื่อประเทศ ชื่อเมืองและข้อความ
ฟาร์มม้าที่มีสามีภรรยาชาวไอซ์แลนด์ / เดนมาร์ก
และมีลูก 3 คนและฝูงแกะจำนวนมาก

และในกรณีที่มีฟาร์มหลายแห่ง
ที่ตรงตามคำอธิบายดังกล่าวนี้
ผู้ส่งซองจดหมายได้ระบุตัวตน
ของผู้รับเพิ่มเติมไว้ด้วยว่า
“ หญิงชาวเดนมาร์กทำงาน
ในซูเปอร์มาร์เก็ตใน Búðardalur  ”

ในภาพประกอบของจดหมายฉบับนี้คือ
แผนที่ที่อยู่ของถนนที่ต้องการจัดส่ง
พร้อมกับระบุทะเลสาบที่อยู่ใกล้เคียง
ชื่อทางแยกและจุดสีแดงขนาดใหญ่
โดยทำเครื่องหมายว่าฟาร์มอยู่  ที่นี่
.
.
ตามบริการข่าวท้องถิ่นของไอซ์แลนด์
local Icelandic news service
จดหมายดังกล่าวถูกส่งโดยกลุ่มนักท่องเที่ยวใน Reykjavík
ซึ่งเคยไปเยี่ยมชมฟาร์มของตระกูล Holar เมื่อช่วงสิงหาคมปีก่อน 
Condé Nast Traveller ได้ระบุว่า
ฟาร์มแห่งนี้ดึงดูดนักท่องเที่ยวจำนวนมาก
เพราะมี สวนสัตว์ขนาดเล็ก 
ซึ่งผู้เยี่ยมชมจะได้ให้อาหารเพื่อเลี้ยง
ม้า แพะ แกะ หมู และสัตว์อื่น ๆ ของครอบครัว
.
.
แต่ทั้งนี้เพราะนักท่องเที่ยวไม่แน่ใจ
เกี่ยวกับที่อยู่ของฟาร์มแห่งนี้
นักท่องเที่ยวจึงใช้ทักษะการวาดภาพ
และทิ้งเบาะแสที่ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
เพื่อให้บุรุษไปรษณีย์ไปส่งจดหมายให้
และบุรุษไปรษณีย์ก็ไปส่งจดหมายตามที่อยู่ได้
เรื่องนี้จึงพิสูจน์ว่า บางทีทุกอย่างเป็นไปได้ในไอซ์แลนด์

นี่คือแผนที่บนซองจดหมายอย่างละเอียด:
และนี่คือรายละเอียดอื่น ๆ ที่ควรทราบ



.
เรียบเรียง/ที่มา

http://bit.ly/2M6nmWR
http://bit.ly/3iWAj1p

.
หมายเหตุ

ระบบไปรษณีย์เป็นเรื่องสากล/นานาชาติ
แม้ในยุคสงครามระหว่างประเทศ สงครามเย็น
ที่แบ่งขั้วระหว่างเสรีนิยมกับคอมมิวนิสต์
ญาติพี่น้อง/นักธุรกิจต่างอุดมการณ์ต่างชาติกัน
ยังส่งจดหมายไปมาหาสู่ติดต่อกันได้
ส่วนจะถูกเซนเซอร์หรือไม่ เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

สมัยไทยรับรองจีนไต้หวันในอดีต
จดหมายจากเมืองไทยส่งไปจีนแดง
จะไปรอกองที่ฮ่องกงที่อังกฤษเช่า 99 ปี
ก่อนที่ไปรษณีย์จีนแดงจะมารับ
เพื่อส่งให้กับคนที่ระบุชื่อที่อยู่

.

---

.

---

.
เรื่องเล่าไร้สาระ

ในสมัยก่อนไปรษณีย์ไทย ยุคยังเป็นส่วนราชการ
ถ้ามีจดหมายส่งให้ชาวบ้านในถิ่นธุระกันดาร
มักจะรวบรวมมอบหมายให้ผู้ใหญ่บ้านเวลามาอำเภอ
ให้ช่วยส่งจดหมายและโทรเลขแทนด้วย
เพราะผู้ใหญ่บ้านหลายคนมักจะจำได้ว่า 
บ้านนี้เจ้าของชื่ออะไร มีลูกเมียกี่คน วัวควาย หมูกี่ตัว เป็นต้น
เพราะส่วนใหญ่ตั้งแต่เล็กจนโตอยู่ในหมู่บ้านมาตลอด
แม้ว่าบางที่จะไม่มีบ้านเลขที่ มีแค่หมู่ที่กับชื่อนามสกุล
ผู้ใหญ่บ้านส่วนใหญ่มักจะจำได้หรือหาข้อมูล
จากลูกบ้านที่น่าจะรู้จักบุคคลดังกล่าวได้
ผู้ใหญ่บ้านมักจะต้องทำรายการสำรวจต่าง ๆ บ่อยมาก
เช่น จปถ5 ความเสียหายจากน้ำท่วม ฝนแล้ง ฯลฯ
ส่งข้อมูลต่าง ๆ ให้กับอำเภอเวลาหน่วยราชการต้องการ
ก็มีทั้งจริงบ้าง มั่วบ้าง เวลาต้องรีบเร่งส่ง

การออกทะเบียนบ้านในสมัยก่อน มั่วมาก
เพราะเลขที่บ้านออกโดยผู้ใหญ่บ้าน
ทำให้บ้านสร้างใหม่แต่ละหลังได้บ้านเลขที่เรียงลำดับไป
ไม่มีการจัดหมวดหมู่ แยกเป็นถนนเป็นซอยแบบในเมือง
ทำให้ไปรษณีย์มือใหม่เสียเวลาหาที่อยู่มาก
.
.
ในหาดใหญ่มีหลายตำบลมาก
ยิ่งในยุคที่ยังไม่เป็นเทศบาลยังมีผู้ใหญ่บ้าน กำนัน
จะมีปัญหามากเพราะจำนวนประชากรเยอะมากในแต่ละแห่ง
พวกที่ย้ายมาทำงานโดยไม่ย้ายทะเบียนบ้านตามมา
โดยเฉพาะยิ่งบ้านให้เช่าหลายแห่งมักไม่ยินยอม
ให้คนเช่าย้ายชื่อเข้ามาอยู่ในทะเบียนบ้าน
กล้วไปทำอะไรผิดกฎหมายจะมีเรื่องซวยตามมา
เพราะเคยมีคดีคนใจดีให้เพื่อนย้ายชื่อเข้ามาอยู่ในทะเบียนบ้าน
วันดีคืนดีมีเจ้าพนักงานบังคับคดีพร้อมทนายความฝ่ายโจทย์
นำหมายศาลมายึดทรัพย์ในบ้านคนใจดี
อันไหนไม่มีเอกสารซื้อขายชื่อเจ้าของบ้าน
และไม่ใช่ของจำเป็นก็ยึดไปก่อน
อยากได้ไปหาเอกสารมายืนยัน
(ใครจะไปเก็บให้รกบ้านบ้าง)
ทำเอาคนใจดีมาตัดพ้อต่อว่าใน Facebook

การที่มีคนจำนวนคนมาก
ยิ่งทำให้ผู้ใหญ่บ้านแต่ละแห่ง
โอกาสจดจำลูกบ้านได้น้อยมาก
และมีโอกาสส่งข้อมูลให้อำเภอได้มั่วมากเช่นกัน
ตัวอย่างเช่น ตำบลคอหงส์ อยู่กันเป็นแสนคน
ตำบลนี้ติดกับตำบลหาดใหญ่

ทุกวันนี้ กรมการปกครอง
พยายามผลักดันให้กำนันผู้ใหญ่บ้าน
กลับมาดูแลในเขตเทศบาลแต่ละแห่งอีกครั้ง
อ้างว่ามีอำนาจตามกฎหมายชัดเจน
ในการเป็นเจ้าพนักงานตามกฎหมาย
และเป็นกฎหมายที่มีมานานตั้งแต่รัชกาลที่ 5
สมัยก่อนยังมีหน้าที่ปราบปรามจับกุมผู้ร้าย
รับแจ้งเกิดแจ้งตายแทนชาวบ้านได้
โดยผู้ใหญ่บ้านรวบรวมรายชื่อ
มาแจังที่อำเภอยัอนหลัง/ภายในวันหลังได้
แต่มีไทยผี(คนต่างด้าว)มาสวมรอยมาก
จึงต้องยกเลิกอำนาจนี้ไป
กำนันผู้ใหญ่บ้านใช้กฎหมายคนละฉบับกับ
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น
ที่มีหน้าที่ดูแล อบจ. อบต. และเทศบาล

อนึ่ง กรุงเทพมหานคร เดิมก็ยังมีกำนันผู้ใหญ่บ้าน

© ผู้ว่าฯ กทม.ขอเวลา 2 เดือนหาวิธีการให้กำนัน ผู้ใหญ่บ้านพ้นวาระพร้อมกันในปี 2547

© ปมร้อนท้องถิ่น เขี่ยกำนัน-ผู้ใหญ่บ้านพ้นเขตเทศบาล
.

---

.
ประเทศจีนในสมัยก่อน
การจ่าหน้าซองจดหมายต้องเริ่มจากใหญ่ไปหาเล็ก
คือ ประเทศ จังหวัด อำเภอ ตำบล หมู่บ้าน บ้านเลขที่ ชื่อผู้รับ

แต่ถ้าใช้ระบบโพยก้วนที่โอนเงิน/พร้อมจดหมายน้อย
แทบไม่ต้องระบุที่อยู่คนรับโพยก้วนเลย
เพราะคนนำส่งโพยก้วนจะแม่นยำมาก
มักจะเป็นขาประจำที่ทำหน้าที่นี้โดยเฉพาะ
หรือมีสายสืบ/แหล่งข่าวกรองที่ดีมาก
ในการนำเงินไปส่งและรับจดหมายน้อยกลับมา

แม้ว่าปัจจุบันคนไทยจะส่งโพยก้วน
ไปให้ญาติพี่น้องเมืองจีนน้อยลงไปมากแล้ว
เรื่องโพยก้วนที่ส่งไปประเทศจีนในอดีต
เป็นเรื่องของปากว่าตาขยิบ
รัฐบาลจีนในยุคนั้นขาดแคลนเงินตรามาก
เลยยอมให้คนจีนต่างแดนส่งเงินโพยก้วน
มาให้กับญาติพี่น้องในเมืองจีนได้

แม้แต่ในปัจจุบันโพยก้วนก็มีการใช้งานกันอยู่
เพราะอัตราแลกเปลี่ยนดีกว่าของทางการ
และเชื่อถือมั่นใจในระดับหนึ่งว่าดีกว่าธนาคาร
เพราะแค่จดหมายน้อยฉบับหนึ่งพกติดตัว
ไปยังบ้านตัวแทนโพยก้วนก็เบิกเงินได้แล้ว
.

---

.
โพยก้วน เป็นเอกสารที่ถูกสร้างขึ้น
จากกลุ่มผู้ประกอบการค้าด้วยกันเอง 
ไม่ได้อยู่ในระบบของรัฐ
หรือระบบการเงินของประเทศแต่อย่างใด
แต่โพยก้วนกลับเป็นที่ยอมรับกันในกลุ่มพ่อค้าชายแดน
นั่นคือ ตั๋วแลกเงินในระบบการค้า
ที่ทั้งสองประเทศต่างให้การยอมรับ
และใช้กันมาเป็นเวลายาวนาน
ดังนั้น ที่ผ่านมา การค้าขายกับพม่า
พ่อค้าไม่จำเป็นต้องขนเงินครั้งละจำนวนมาก ๆ
เพื่อการสั่งซื้อสินค้า อันเนื่องจากพม่าเอง
ก็มีข้อจำกัดอีกหลายด้าน
โดยเฉพาะธนาคารหรือสถาบันการเงินในแต่ละพื้นที่
© โพยก้วนเครดิตการเงินนอกระบบค้าชายแดนไทย-พม่า
.

---

.
โพยก้วนในพม่ายังเป็นที่นิยมกันมาก
พอ ๆ กับธนบัตรไทย/เหรียญบาท
เพราะทางการไทยนาน ๆ จะยกเลิกธนบัตร/เหรียญบาท
แต่ไม่พร่ำเพรื่อเหมือนเมียนมาที่ทำบ่อยมาก
แบบใครมีไว้ก็เป็นเงินกงเต็ก
มีนักวิชาการสตรีเมียนมาตกใจมากที่คนไทย
เรียกคนพม่า เพราะตรงกับ พาม่า=โสเภณี
.


.
ไทยเคยยกเลิกธนบัตรรัชกาลที่ 8
ที่ญี่ปุ่นพิมพ์ขึ้นมาใช้ในไทยในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2
เพราะมีธนบัตรจำนวนหนึ่ง
ถูกพวกโจรไทยถีบถีบลังธนบัตรจำนวนมหาศาล
ลงจากรถไฟขนสินค้าทหารญี่ปุ่นลงข้างทาง
แล้วปลอมลายมือชื่อ นายเล้ง ศรีสมวงศ์
รัฐมนตรีกระทรวงการคลังที่ยังไม่พิมพ์ชื่อลงไป
นำไปจับจ่ายซื้อขายกันอย่างเอิกเกริก
หลังจากธนาคารแห่งประเทศไทยตั้งในปี 2485
เลยต้องสั่งยกเลิกธนบัตรรุ่นนี้ทั้งหมด
แต่ให้นำมาแลกคืนได้ที่คลังจังหวัด/ธนาคารชาติได้ ถ้าไม่ปลอม

ส่วนเหรียญห้าบาททรงเหลี่ยมก็ยูกยกเลิก
เพราะมีนักโลหะวิทยารายหนึ่งทำเบ้าพิมพ์ปลอม
แล้วหลอมเหรียญบาทเทใส่เบ้าออกมาเป็นเหรียญห้า
การถอดแบบเหรียญห้าใช้ปูนถอดแบบพิมพ์ฟัน
จะเก็บรายละเอียดได้ดีมาก

ถ้ามืออาภัพก็ใช้หยอดโลหะเหลวลงไปในเบ้า
แล้วค่อยมาแต่ง แต่เสียเวลามาก
ถ้าเบ้าแตกก็แค่ถอดแบบเหรียญห้าขึ้นมาใหม่
เพียงแต่เนื้อโลหะที่หลอมจากเหรียญบาท
สีจะออกเทา ๆ หมองกว่าเหรียญแท้มากไม่คมชัด
ต้องคนช่างสังเกตจึงจะเห็นความแตกต่าง

แต่มืออาชีพจะไปจ้างช่างแกะแบบปั้มเหรียญ
ที่ฝีมือระดับเมพ(เทพ)ที่ฮ่องกง/ไทเป
เสร็จแล้วนำมาปั้มเหมือนโรงงานปั้มเหรียญพระ
ผลิตได้วันละหลายรัอยเหรียญ จนรัฐสะดุ้ง
เพราะต้นทุนราว 1 บาท หักค่าโสหุ้ย และอื่น ๆ
ให้กำไรน้อยสุดแค่ 2 บาท/เหรียญ
ถ้าเป็นล้านเหรียญก็รวยและ
เพราะทองคำบาทละไม่เกิน 4,000.-บาทในยุคนั้น
ทำให้มีเหรียญห้าบาทปลอมจำนวนมากในตลาด
รัฐจึงสั่งยกเลิกทั้งหมด แต่มาแลกคืนที่คลังจังหวัดได้ ถ้าไม่ปลอม
แต่บางคนอ้างว่ามูลค่าโลหะน้อยกว่า 5 บาท

ที่หาดใหญ่มียุคหนึ่งเหรียญบาทขาดตลาด
จนต้องทอนเงินแบบร้านชำในอดีต
ใช้ลูกอม 3 เม็ดแทนเงิน 1 บาท
เพราะมีนายทุนไทยมาเลย์รับเหรียญบาทไม่อั้น
นำไปหลอมเป็นแท่งโลหะในป่ายางที่สะเดา
พอตำรวจจับกุมได้จึงทราบว่าโลหะจากเหรียญบาท
ทำเป็นแท่งไปขายที่ซิงลี่ ราคาดีมีกำไร
.

---

.
มีการจ้างช่างที่นั่นแกะแบบเหรียญพระเกจิอาจารย์
เพื่อทำปลอมมาขายราคาแพง
หรือที่เรียกในวงการว่า บล็อคคอมพิวเตอร์
ซึ่งยุคหลังเทคโนโลยีการผลิตดีกว่าเดิมมาก
ปลอมได้เหมือนของแท้เกือบ 100%
แต่ที่ยังปลอมไม่ได้คือ อายุ/สีสันของโลหะ

ในวงการเล่นพระเครื่อง
มีแบบเบื่อพระเช่าแล้วมาขายคืน
แต่ต้องหักเปอร์เซ็นต์คืนพระไม่เกิน 30%
สมมุติพระราคาล้านบาท
มีการซื้อ/ขายคืน/ซื้อ/ขายคืน
หมุนปีละ 4 รอบ ก็ได้ 1.2 ล้านบาท
แพงกว่าราคาปล่อยพระให้เช่ามากต่อมาก
เลยมักมีทีมงานสมคบคิดร่วมมือกัน
ทั้งทีมเชียร์ว่าพระแท้ ทีมสวด(ด่า)ว่าพระเก๊
ให้มาซื้อขายจะได้กินกันหลายงวด


.