คือเรื่องของเรื่อง เราเป็นคนที่มีภาวะทางจิตและอารมแปรปรวน รักษากับจิตแพทย์มาหลายปีแล้วแต่ก็ไม่ดีขึ้นเพราะ พฤติกรรมของคนในครอบครัว แต่ไม่ให้หมอคุยกับพวกเขาเพราะไม่อยากให้พวกเขาโทษตัวเอง เราว่าคนที่ผิดควรเป็นเรามากกว่าที่จิตใจไม่เข้มแข็งพอ

ส่วนใหญ่เรารู้สึกว่าเราอาการหนักขึ้นเพราะพฤติกรรมของพ่อแม่ หนักจนแบบว่าแค่เห็นหน้าหรือได้ยินเสียงเราก็รู้สึกเจ็บในใจแปลกๆ ร้ายแรงสุดคือ... วันหนึ่งตื่นเช้าขึ้นมากวาดบ้านร้องเพลงอามย์ดีมาก แต่พ่อแค่เดินผ่านมาเท่านั้นแหละ อยู่ๆก็ร้องไห้ 555 แบบว่ามันเจ็บปวดมาก แค่เห็นหน้าเรื่องร้ายๆก็ผุดขึ้นมาในหัว เพราะมันอัปเดททุกวัน ภาพเสียง จัดเต็มยิ่งกว่าหนังสามมิติ ว่าซ้านนนนน

เราเลยคิดจะย้ายไปอยู่คนเดียวครับ แต่ไม่รู้จะบอกพ่อแม่ว่าไงดี ไม่อยากให้พวกท่านรู้สึกว่า เราเป็นแบบนี้เพราะพวกเขา กลัวเขาจะโทษตัวเอง อยากจากไปแบบว่า เป็นชาติแล้วกลับมาดูแลตอนเขาแก่ดีกว่า ระหว่างนี้ก็ทะเลาะกันให้สนุกไปเลยจ้า ไม่เลิกกันก็ด่ากันไปจนแก่เลย เดี๋ยวแก่แล้วจะกลับมาดูแล 5555

ปล.เราเคยแนะนำให้พวกท่านไปหลายอย่างแล้วเรื่องพฤติกรรม พวกเขาบอกว่า "ถ้าจะสอนกู มาเป็นพ่อกูสิ" ว่าซ้านนนน ได้ยินละจะร้อง 555