สวัสดีค่ะ เราเป็นแค่เด็กม.ปลายคนนึง ความรู้สึกนี้มันเริ่มขึ้นแต่มีตั้งแต่มีโควิค กลุ่มเรามีกันอยู่ 5 คน เวลาเพื่อนเล่นเกมเพื่อนจะเล่นกันอยู่4คนตลอด เพราะเกมนี้เล่นได้4คน แต่เราก็มีเกมนี้เพื่อนกลับไม่เคยชวนเราเล่นเลย มีแค่บางคราวเท่านั้นที่จะได้เล่นด้วยเพราะเราขอเล่นด้วย(ได้เล่นเฉพาะตอนที่มีคนใดคนนึงไม่อยากเล่นในตอนนั้น)แต่ก็เล่นได้แค่แป๊บเดียวเพราะเพื่อนอยากเล่นกันครบทุกคน มีวันนึงเราขอโทรศัพท์เราคืนจากเพื่อนที่เราให้ยืมไปใช้ตอนโทรศัพท์เค้าพัง(เรามี2เครื่อง)เพื่อนคนนั้นก็บอกจะคืนให้ เพื่อนอีก3คนในกลุ่มก็บอกว่า"งั้นคงต้องลบเกมส์นี้งั้นคงต้องลบเกมส์นี้แล้วแหละ เพราะทีมไม่ครบ"เราก็แบบ แล้วกูละ กูก็เล่นได้ทำไมไม่เคยให้เล่นด้วยเลย เราก็เลยถามเพื่อนไปว่าถ้าเกิดว่าเราลบเกมนี้ทุกคนจะลบไหม เพื่อนก็บอกว่าไม่ลบแล้วหัวเราะ ไอ้เราก็นั่งเอามาน้อยใจคนเดียว มีหลายครั้งที่โรงเรียนเราต้องเดินคนเดียวเดินตามหลังเพื่อน เพื่อนก็จะเดินข้างหน้าเป็นคู่ๆ เวลานั่งเรียนหนังสือเราก็ต้องนั่งคนเดียว ไม่มีใครอยากให้ข้างเราเลย เวลามีงานกลุ่มเราต้องไปหาอยู่กับกลุ่มอื่นถ้าหากครูสั่งกลุ่ม4คน เราแค่อยากรู้ว่าจะจัดการกับความรู้สึกนี่ยังไงดี เราไม่ได้เพิ่งมาคบกันแค่มอปลาย แต่เราคบกันมาตั้งแต่มอต้นอีกทั้งมหาลัยยังเข้าคณะเดียวกันกับสาขาเดียวกันอีก เราอยากจัดการกับความรู้สึกนี้เรารักพวกเขามากไม่อยากออกจากกลุ่มไป ขอบคุณสำหรับคำแนะนำล่วงหน้านะคะ