คือตอนนี้เราเป็นนักเรียน ม.ปลาย คนนึงแล้วอาการแอบชอบมันเกิดขึ้นเมื่อตอนเราอยู่ ม.3 ค่ะ คือเราพึ่งจะย้าย รร มาตอน ม.3 เทอม 2 แล้วก็ได้มีโอกาสได้เรียนวิชาวิทยาศาสตร์แต่ก่อนเราแอนตี้กับวิชาวิทยาศาสตร์มากๆเพราะเรียนไม่รู้เรื่อง แต่พอได้มาเรียนกับครูคนนี้เราก็เข้าใจมากขึ้นจากที่เคยไม่ชอบก็ทำให้ชอบมาก ตอนนั้นที่เรามาแรกๆก็ไม่ได้รู้สึกอะไร คือครูคนนั้นเขาเป็นคนที่ดูเข้าถึงยากนิดนึง ชอบดูบอล ชอบดล่นกีตาร์มาก แล้วก็อายุห่างจากเราประมาณรอบนึงค่ะ คือเราก็ไม่รู้ว่าไปชอบครูเอาตอนไหนเพราะอยู่ๆก็รู้สึกคิดถึงแต่หน้าครูคนนี้ เข้าไปส่องเฟสบ่อยๆ ฟังเพลงที่ครูแชร์ทุกเพลง (ครูเขาเหมือนจะโสดนะคะ) ตอนนั้นเราก็ชอบมาก เพื่อนในกลุ่มก็จะรู้กัน แต่พอเวลาผ่านไปเหมือนครูเขาจะรู้ค่ะว่าเราจะชอบ ครูเขาก็เงียบลง เรา้ห็นครูเป็นแบบนั้นแล้วเราก็รู้สึกไม่ดีค่ะ รู้สึกอึดอัด เหมือนจะทำให้เราเปลี่ยนไป เราดูเป็นคนนิ่งขึ้นเวลาที่ครูเข้ามาสอน ไม่ตอบโต้เหมือนตอนแรกๆ จนเราเรียนจบ ม.3 เราก็ได้สอบติดที่ใหม่แต่พอได้เข้าไปเรียนจริงๆเราก็รู้สึกไม่ชอบค่ะ ก็เลยย้ายกลับมาแล้ววันที่ย้ายเราก็เจอครูคนนี้ เราก็ไม่ได้คิดอะไร ในใจตอนนั้นคือมูฟออนเพราะคิดว่ายังไงก็เป็นไปไม่ได้แน่นอน พอเข้ามาเรียนก็ได้เจอครูมากขึ้น อันที่จริงที่เราเลือกสอบที่ใหม่และเรียนที่ใหม่เพราะเราอยากมูฟออนจากครูคนนี้ได้ค่ะ เพราะเห็นหน้าทุกวันแล้วเรานึกเสียใจทุกที และไม่กล้าสบตา ไม่กล้าทัก ตอนเราอยู่ที่ รร ใหม่เรานึกถึงครูคนนี้ตลอด แต่ก็ไม่ใช่สาเหตุที่จะย้ายกลับมา แล้ว ณ ตอนที่เราอยู่ ม.4 นี้ ยิ่งอึดอัดขึ้นเลยค่ะ ครูโพรสรูปคู่กับสาวอย่างนู้นอย่างนี้ เราก็รู้สึกว่า เออตัดใจได้แล้วแหละ แต่พอได้มาเจอครูจริงๆนั้นมันไม่ง่ายเลยค่ะ  เราอึดอัด เราทำตัวไม่ถูก พยายามไม่สนใจ แต่ทำไมเราถึงยังนึกว่ามันมีหวังทำไมบางครั้งเรายังนึกว่าเฮ้ยครูอาจจะมีใจให้เรา แต่จริงๆคือมันไม่ใช่เลยเราแค่คิดไปเอง เพื่อนก็จะชอบมาเล่าให้ฟังว่าเวาลาเจอครูแล้วถามเรื่องเราประมาณว่าครูเจอได้เจอเรารึเปล่า หรือถามอะไรเกี่ยวกับเราครูก็จะไม่ตอบอะไรแถมขอตัวไปตลอด เราก็เข้าใจค่ะ ว่าครูเขาก็คงอึดอัด แล้วอายุก็เยอะแล้วอาจจะอยากได้คนดีๆสักคน อันที่จริงตอนที่เราอยู่ ม.3 เราเคยทักไปหาครูค่ะถามสารทุกสุขดิบเรื่อยเปื่อย แต่พอเราได้คุยจริงๆแล้วมันยากมากที่จะเชื่อในสิ่งที่ตัวเองคิด รู้สึกว่ามันไม่เหมาะสมกันจริงๆถึงแม้เราจะพยายามแล้วก็ตาม เราก็รู้สึกว่ามันคงไม่ใช่จริงๆแหละ ไม่ใช่ตั้งแต่ชอบแล้ว โอเคตอนนี้เราตัดใจไปได้ครึ่งนึงแล้ว แต่มันก็ยังมีความรู้สึกคิดถึงครูบ้าง อยากทักทายแบบปกติ แล้วก็สามารถทักทายครูได้แบบที่ไม่ต้องกังวลและอึดอัดกับอะไรแล้ว เราอยากฟังความคิดของทุกคนบ้างค่ะ ว่ามีวิธีจัดการกับความคิดของตัวเองยังไงเวลาที่เรารู้ตัวว่ากำลังเข้าข้างตัวเองอยู่ และวิธีมูฟออนที่ตัดขาดไปจากหัวใจค่ะ เรารู้สึกยังไม่ไปไหน อยากหายจากการแอบชอบครูค่ะ