เราทะเลาะกับน้องชายมาตั้งแต่เด็กๆเลย แต่มันไม่ได้แรงอะไรมากจนน้องเราเรียนปวช. เวลาที่ทะเลาะกันทุกครั้งน้องขู่ว่าจะเข้ามาทำร้านร่างกาย แล้วก็ด่าคำที่ไม่สุภาพทุกครั้งเลยเราตกใจมากๆที่คำพูดน้องมันแรงมากๆ ซึ่งเราเป็นคนใต้วิธีการพูดก็แรงพอสมควร ซึ่งคำที่น้องใช้ด่าเราคือ แม่ทุกคนเลยแล้วใช้กูทุกคำเลย เราก็ผงะมากๆว่าทำไมพูดกับพี่แบบนี้ ซึ่งมีอยู่ครั้งหนึ่งที่น้องเราตบเราแบบปากเราเลือดออกเนื่องจากเราจัดฟันแล้วริมฝีปากไปกระทบกับเหล็กจัดฟันรุนแรงมากๆ ตอนนั้นพ่อกับแม่อยู่ด้วยจึงช่วยห้าม แต่หลังจากนั้นน้องเรามันก็พูดหยาบกับพ่อแม่ขู่จะต่อยพ่อด้วยซึ่งเราแบบรู้สึกรับไม่ได้กับนิสัยของน้องเลย แล้วเวลาน้องทะเลาะกับแม่เราจะไปช่วยห้ามเพราะกลัวมันจะพลั่งมือทำร้ายแม่ แต่สุดท้ายแม่เรากลับมาด่าเราเอง แล้วด่าหนักมากๆ แม่ด่าเราด้วยคำพูดกูทุกครั้งเลยค่ะ แต่เราไม่ได้ตอบโตอะไรแค่ทำตัวนิ่งๆ จนบางครั้งเราก็ถามว่าแม่เคยรักหนูบ้างไหมทำไมแม่ทำร้ายจิตใจหนูในหลายๆครั้ง หนูไม่ดีขนาดนั้นเลยเหรอ กลับกลายเป็นว่าแม่เราเข้ามาลงไม้ลงมือใส่เราหนักมาก ทั้งตบตีกระทืบ เราเจ็บไปทั้งตัวเลย (แม่เคยกระทืบกับบีบคอเราตอนป.3ค่ะตอนนั้นก็เหมือนกันเราทะเลาะกับน้องแต่แม่เลือกตีเราเพราะเราโตกว่าน้อง แต่ตีเราจนเราพนมมือขอชีวิตว่าเราเจ็บมากๆจนมือโมโหกว่าเดิมแล้วเข้ามาบีบคอและกระทืบพอคิดภาพวันนั้นแล้วนำ้ตาไหลทุกครั้งเลยค่ะ เรารักแม่มากๆเลยนะคะแต่เหมือนแม่จะเกลียดเราเนื่องจากเราหน้าตาคล้ายย่าซึ่งแม่ไม่ชอบย่าเลยค่ะ) ส่วนพ่อ พ่อเคบปกป้องเราได้แต่ตอนนี้เหมือนพ่อจะทิ้งเราแล้ว ทุกครั้งที่เราโดนแม่กับน้องทำร้ายเราไปขอให้พ่อช่วยเราพ่อช่วยเราตลอด แต่ปัจจุบันนี้ พ่อด่าเราแล้วค่ะว่าเราขี้ร้องขี้ฟ้องถ้ายังเป็นแบบนี้พ่อจะทะเลาะกับเราไปด้วย ซึ่งเราเลยต้องเดินร้องไห้ออกมาแล้วเข้าห้องตัวเอง แต่ถึงแม้ทุกคนจะไม่รักหรือไม่สนใจเราแต่เรารักเค้ามากๆ เราไม่มีวันทิ้งเค้าแน่ๆค่ะ เราอยากรีบมีงานทำแล้วเอาเงินมาให้เค้าทำให้เค้าสบายมากๆค่ะ ก็สุดท้ายหนูไม่ใช่ลูกที่ดีสำหรับพ่อแม่แต่หนูก็ไม่ทิ้งพ่อแม่แน่นอน หนูรักพ่อกับแม่นะ ขอบคุณที่ทุกคนเข้ามาอ่าน เราอยากรู้ว่าต่อไปเราต้องทำยังไงดีที่จะไม่ทะเลาะกับน้องเราเสียใจทุกครั้งที่น้องด่าเรา