เป็นตัวเองที่ดีขึ้น ... ในเมื่อเราเป็นใครไม่ได้ ทางเดียวที่เราทำได้คือ เป็นตัวเองที่ดีขึ้น

เมื่อได้มาเป็นเมมวงนี้ คือโอกาสที่จะได้ใช้เพื่อพัฒนาตัวเอง การร้อง การเต้น การพูดMC การวางตัว การแคร์วง
การรับมือกับความกดดันต่างๆ การแคร์เพื่อนร่วมวง แคร์แฟนคลับ  การทำงานเป็นทีม รวมถึงได้โอกาสให้แก้ตัว
มีกระทู้หนึ่งที่ผมตอบไว้และผมคิดว่าสิ่งที่ผมชอบในระบบ 48 คือคำว่า โอกาส

ทำไมเมมวงนี้เยอะจัง ทำไมเพลงนึงถึงมี 16 คน ทำไมมีเพลงหลักแล้วยังมีเพลงรอง
เพลงต่างๆ พื้นที่ตำแหน่งในการร้องเต้น ทำไมสลับกันได้ มันไม่ใช่ของใครที่ตายตัว มันแปลกดีนะ แล้วจะได้ perf ที่ดีเหรอ
ทำไมคนร้องเต้นไม่เก่งก็ยังจะรับมา ทั้งๆที่วงเหล่านี้ควรต้องร้องเก่งเต้นเก่งมากๆไม่ใช่เหรอ
รูปแบบเพลงก็มีแบบเต็มเพลง แบบสั้น เต็มเพลงจำนวน 16 คนก็บล๊อคกิ้งอีกอย่าง ครึ่งเพลงใช้ 6 คนก็มีบล๊อคกิ้งอีกอย่าง
ทำไมต้องทำเรื่องยากแบบนี้ด้วย ทุกคนต้องเต้นแทนกันได้ ทั้งๆที่แม้ไม่ได้รับเลือกในเพลงนั้นๆ ทำไมท้าทายเมมกันขนาดนี้
เขาต้องใช้ความพยายามกันแค่ไหนที่ต้องฝึกฝนกับเพลงที่ปล่อยมาเรื่อยๆ ทั้งเพลงหลักรองและเพลงใน ธต
แล้วจำนวนคนมากๆแบบนี้ จะเลี้ยงวงยังไงให้อยู่ได้นานๆ ?

นี่เป็นคำถามแรกๆในใจที่ผมเข้ามาศึกษาวง แต่ผมมาคิดได้ว่า ทุกคำถาม คำว่า โอกาส นั้นคือคำตอบ
แน่นอน ทุกๆอย่างมีทั้งข้อดีข้อเสีย ยิ่งคนมากๆยิ่งเรื่องมากตามไปด้วย เพราะความแตกต่างของคน
คนเราชอบไม่เหมือนกัน รักไม่เหมือนกัน แต่ทำยังไงให้เราอยู่กันได้ ไม่กลายเป็นแอนตี้ของคนที่ตัวเองไม่ได้รัก
ไม่ทำตัวแบบคนที่เป็นแอนตี้วง ทั้งๆที่ชอบบางคนในวงเดียวกัน ด้วยเหตผลต่างๆ แม้แต่เหตผลว่าไม่ได้ชอบหรือคนนั้นไม่มีผลอะไรกับตัวเรา

แต่สิ่งต่างๆก็มีผลกับสิ่งต่างๆเสมอ ไม่สำคัญกับเราแต่อาจสำคัญกับคนอื่น ไม่ใช่คนที่รักของเราก็อาจเป็นคนที่รักของคนอื่น

เมื่อระบบมันมีคนมาก การรวมตัวกันของคนที่รักชอบต่างกันจึงเกิดขึ้น...

จากจุดเริ่มต้น ผมที่เคยมีอาการซึมเศร้าเก็บตัวมาก่อนรู้จักระบบ 48
ทำไมแค่ฟังเพลงคุกกี้ครั้งแรก ผมถึงรู้สึกดีขึ้นได้ มันมีเหตผล ที่อาจไม่เหมือนคนอื่น...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เพราะผมเห็นความต่างที่มีความสุขไปด้วยกันได้

ประโยคที่ทัชใจของผมในเพลง จบสุดท้ายอย่างดีแค่มีน้ำตา > น้ำตาไหลออกมาก็ธรรมดา อย่าไปซีเรียสนัก

ได้เห็นความแตกต่างของคนหลายเพศหลายวัยถูกรวมเข้าด้วยกัน พื้นที่นี้เปิดกว้างสำหรับแฟนคลับที่หลากหลาย
และความหวังที่ถูกตั้งไว้ แม้ตอนนั้นจะไม่มีใครคิดฝันถึงวันนี้
ผมกล้าออกมาพบเจอคน ออกมาเจอโลก ไม่เก็บตัว ออกไปตามงานอิเวนต์ต่างๆ
เพื่อไปให้กำลังใจเมม แม้จะต้องตามไปหลายๆจังหวัด แต่ผมก็ไป ผมเปลี่ยนได้เพราะผมเห็นที่ๆคนรักชอบต่างกันมารวมตัวกัน
เพื่อสิ่งเดียวกันและไม่ทะเลาะกัน เหมือนผมเห็นพื้นที่ๆแตกต่าง แต่มันน่าอยู่ มันอบอุ่น แบบนี้สินะ การอยู่ร่วมกันที่ควรจะเป็น
สิ่งนี้ก็เหมือนโอกาสให้ผมออกจากมุมที่มืดๆ มาพบเจอแสงสว่าง ซึ่งบรรยากาศแบบนั้น ผมอยากให้มันคงอยู่ตลอดไป
แต่มันก็มีโอกาสไม่เป็นแบบเดิมก็ได้ เพราะคำว่าโอกาส นั่นคือความเป็นไปได้ทั้งหลาย ไม่ว่าดีขึ้นหรือแย่ลง...

มีกระทู้ที่ถามว่า ระบบ 48 แบบนี้มันมีผลดีผลเสียกันแน่ ผมจึงอยากใช้กระทู้นี้ขยายคำว่า โอกาส นั้นออกมา
ว่ามันเป็นทั้งของ เมม และ แฟนคลับได้ใช้ร่วมกัน แม้มันจะไม่สามารถบรรยายทุกอย่างตั้งแต่เริ่มตามวงของผมหรือของใครๆได้
แต่ก็เป็นส่วนหนึ่งที่อยากให้ผู้อ่านได้ลองคิดว่า โอกาสนั้นมันมีอะไรบ้างจากการมีระบบ 48 ขึ้นมาในประเทศไทย
*********************************************************************
คำว่าโอกาสที่เข้าถึงได้ ไม่ต้องใช้เงินมากมาย + ดวง ก็เข้าถึงได้
ถ้าเด็กสักคนนึงอยากไปพบไอดอลที่เขารัก เขาต้องทุ่มขนาดไหนถึงได้มีโอกาสนั้น
หรือแค่มีโอกาสไปงานที่วงจัดไว้ ไปไฮทัช หรือไปจับมือ ก็ได้โอกาสแล้ว

ในงานจับมือ มีบางครั้งที่มีคนให้บัตรจับมือกับเด็กๆแบบฟรีๆ เพื่อให้โอกาสเด็กๆได้ไปหาเมมที่เขาอยากพบ
เมมเองบางคนก็มาจาก 0 หรือ ติด - ทั้งร้องเต้น แต่เขาถูกเลือกมาในวงที่ให้โอกาสคนได้ร้องเต้นได้แสดงในคอนร่วมกันได้แบบจำนวนหลายสิบคน

เพลงนึงๆก็เลือกมา 16 คน 16 พื้นที่ แล้วยังมีเพลงรองที่เพิ่มโอกาสให้เมมอีก

"สู้ไปด้วยกันนะ" สิ่งที่นำมาใช้ได้กับงานเลือกตั้ง งานนี้คือการวัดผลของเมมและแฟนคลับตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมาจนถึงงานเลือกตั้งแต่ละครั้ง
เป็นกิจกรรมที่หาเงินเข้าวงได้มากที่สุดซึ่งอาจส่งผลให้วงอยู่ต่อได้ในระดับหลัก ปี หรือหลายเดือนในภาวะที่ออกงานไม่ได้ เช่นช่วงโควิด
และเป็นโอกาสที่เมมและแฟนคลับจะได้สู้ไปด้วยกันเพื่อจัดอันดับในการติดเซ็มเพลงต่อไป ตามกำลังโหวตของแฟนคลับที่มี
จากงานเลือกตั้งล่าสุด ได้ 48 อันดับ ได้ 3 เพลง 3 mv มันคือพื้นที่ของการให้โอกาส ที่วงอื่นๆไม่มีให้ได้ขนาดนี้



แต่แน่นอนว่าพิ้นที่ต่อให้มากยังไง ก็ยังจำกัดเมื่อยังมีคนในวงมากกว่าพื้นที่เหล่านั้น

การแข่งขันเพื่อให้ตัวเองได้รับความนิยมจึงเกิดขึ้น
หากตัวเองหาแฟนคลับได้มาก วงก็ได้ประโยชน์ตามไปด้วย เพื่อนๆในวงก็ได้นามสกุลที่ดังขึ้นไปด้วย
กลับกัน หากทำไม่ดีก็ถ่วงวง ถ่วงเพื่อนนามสกุลเดียวกันไปด้วย มันเป็นเรื่องที่ต้องยอมรับและเข้าใจความเป็นวงไม่ใช่ศิลปินเดี่ยว

ระบบวง มีหลายรุ่น มีเพลงที่ส่งต่อให้รุ่นต่อๆไปได้ใช้ ไม่จบไปตามรุ่นที่ผ่านไป มีระบบแทนตำแหน่งกันได้
ไม่ยึดติดว่าต้องคนนี้เต้นตำแหน่งนี้ หมุนเวียนกันออกงานได้ เป็นการให้โอกาสเมมและแฟนคลับเมมอีกเช่นกัน



งานจังเก้น หรืองานเป่ายิ้งฉุบ คือบาลานส์ของการได้เซ็มเป็นการคานกับการใช้เงินโหวตของงานเลือกตั้ง
งานนี้ได้จัดขึ้นแล้วเป็นครั้งแรก และ จากงานนี้ทำให้วงได้เพลงอัลบั้มล่าสุดคือ Warota People เพราะความเหมาะสมของเพลงเข้ากับเซ็นเตอร์

นี่คือการแข่งขันที่เต็มเปี่ยมด้วยมิตรภาพของ เพื่อน

พี่น้องในระบบ 48

และเซ็มที่มาจากการเป่ายิ้งฉุบ 16 คน นั่นคือการให้โอกาสที่เปิดกว้างด้วยตัวเอง


ทำให้เมมได้โอกาส จากแถวหลัง > สู่แถวหน้า > สู่เซ็นเตอร์

จากอันเดอร์ > สู่แถวหน้า


และโอกาสที่เพลงกับความเหมาะสมกับเพลงถูกเลือกเข้าหากัน จากอันเดอร์ > สู่เซ็นเตอร์



โอกาสได้ไปหาวงพี่ผู้เริ่มต้น โอกาสได้ไปสร้างชื่อเสียงให้วงให้ประเทศ

โอกาสของนักสู้ที่ไม่ยอมแพ้ และยังเดินตามความฝัน โอกาสที่ผมได้รู้จักอีกคนที่เป็นตำนานที่ยังมีชีวิตของ 48 และเธอเลือกมาอยู่ 48 ของเรา

โอกาสที่ได้พบกับนักสู้ในสนาม 48 รุ่นต่อๆไป

โอกาสที่ทำให้เราพบเจอเพื่อนพี่น้องใหม่ เพราะรักชอบในการร้องเต้นเหมือนกัน

โอกาสที่เพลงๆนึงสามารถ สร้างแรงบัลดาลใจ สร้างกำลังใจให้คนฟังรับรู้ถึงพลังบวกของเพลง สมเป็นเพลงของไอดอล

 



"เพื่อโลกสวยงาม บทเพลงของความรัก ฉันก็จะร้องเพลงนี้เพื่อเธอ..........."

ขอบคุณที่ 48 TH นำเพลงเนื้อหาดีๆแบบนี้และอีกหลายๆเพลงมานะครับ

ดังนั้นสำหรับผมระบบ 48 จึงเป็นรูปแบบของการให้โอกาส ทั้งเมม และ แฟนคลับ
และเมื่อได้โอกาสแล้ว ขอให้รักษาไว้และทำให้ดีที่สุด เพราะแม้โอกาสจะเปิดกว้างให้มากแค่ไหน ก็ยังไม่ใช่ของทุกคนได้อยู่ดี
ยังมีคนที่ไม่ได้มาอยู่ตรงนี้อีกมาก ใช้โอกาสที่ได้มานี้เพื่อพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น แล้วทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี ทั้งเมม และ แฟนคลับ ขอบคุณครับ