เอาตรงๆผมไม่อยากแทนตัวเองว่าทอมหรอก ผมไม่ชอบคำนี้เท่าไหร่ แต่มันก็ปฏิเสธไม่ได้เพราะสภาพบุคลิกภายนอก ผมแค่อยากมาระบายอยากถามความคิดเห็นหลายๆมุมเท่านั้น 

       คือเราชอบเกย์นะ แต่ไม่ใช่เกย์ที่แมนๆกล้ามแน่นอะไรแบบนั้น เราชอบเกย์ที่น่าหวานๆ ที่ติดจริตของผู้หญิง เมื่อตอน ม.3 เราชอบคนๆนึง เขาเรียนก่อนเรา1ปี (แต่เขาอายุน้อยกว่าเรา) เราพยายามทุกๆอย่างเพื่อที่จะได้คุย จนวันนึงเราสมัครเฟสปลอมขึ้นมา... ซึ่งใช้รูปเพื่อนของเราที่เป็นผู้ชาย และแอดเพื่อนเขาไป สุดท้ายได้คบ เราทำทุกๆอย่างให้เขา ดูแลยันครอบครัวของเขา โดยการหาสิ่งที่เขาอยากได้มาให้และครอบครัวเขามีปัญหาอะไรไม่ว่าเรื่องเงิน หรืออะไรเราช่วยหมดเลย แต่ในตอนที่คบกันนั้นเราไม่เคยที่จะโทรหากัน ไม่เคยวิดีโอคอลหากันเลย เราให้เหตุผลเขาว่าครอบครัวเรารับไม่ได้กับเรื่องเพศที่สาม จนวันนึงเราสารภาพว่าเราไม่ใช่คนในรูป เขาก็ไป... ต่อมาเราลองใจเขาอีกรอบโดยการบอกว่าถ้าเราผ่าตัด  และเป็นผู้ชายแล้ว (แต่อันนี้คือมาใช้เฟสตัวเองแล้วนะ) เราถามเขาต่อว่ายังจะเลือกเรามั้ยคำตอบคือไม่ เราใช้เวลาทำใจมาประมาณเกือบ2ปีเต็มๆ ตลอดเวลานั้นเราไม่เคยเปิดใจเลย จนมาเจอคนๆนึงเป็นเกย์ เขาคิดว่าเราเป็นผู้ชายแต่เจอในเฟสบุ๊คนะ เราคุยกันมาสักพักและคบกันได้ประมาณ 1อาทิตย์กว่าๆ เราบอกเขาว่าเราไม่ใช่ผู้ชาย เขาบอกเขาจะยอมรับ เขาบอกเขาจะอยู่กับเรา แต่หลังจากวันนั้นเขาเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย เราเคยบอกเขาแล้วถ้าฝืนก็เลิก แต่เขาไม่ยอมเลิกกับเรา และทุกวันนี้คือเราคบกันด้วยความอึดอัด เขาเริ่มเหมือนแฟนคนเก่าเรา ตีตัวออกห่างแต่ไม่ยอมเลิก ซึ่งเรารู้สึกว่าเราท้อมากกับความรัก บอกเลิกเขา เขาก็จะเปลี่ยนเรื่องคุย ถามว่าฝืนมั้ยเขาก็บอกไม่เชิงฝืน แค่ไม่อยากคุยกับใคร อยากดูหนัง อยากทำอะไรไปเรื่อยๆ ทุกวันนี้ก็เหมือนไม่มีแฟนเลยจริงๆ เราทำตัวไม่ถูกจริงๆ เราควรทำยังไงต่อ