สวัสดีค่ะทุกคน ต้องขอบอกว่าก่อนจะตั้งกระทู้เอง เราก็เข้ามาอ่านประสบการณ์ของคนอื่นไว้บ้างแล้วค่ะ แต่อยากมาถามแล้วก็แชร์ประสบการณ์ เรากับ"แฟนเก่า" ใช่ค่ะตอนนี้เลิกกันแล้วเพราะมุมมองเรื่องเซ็กส์ของเราไม่เหมือนกัน เขาเป็นแฟนคนแรกในชีวิตเราเลย เราอายุน้อยมากๆ ส่วนตัวเราคิดว่าเร็วไปสำหรับมีแฟนด้วย แต่รักในวัยเรียนก็ไม่ผิดใช่มั้ยหละคะ เราก็เป็นเด็กมัธยมคนนึงที่แอบชอบรุ่นพี่ม.6คนนึง แล้วเราก็เป็นแฟนกัน ในหัวเราไม่เคยมีเรื่องเซ็กซ์เลยค่ะ ไม่เคยคิดว่าคนเป็นแฟนกันต้องมีเซ็กซ์ในความคิดตอนนั้น แต่พอคบกับรุ่นพี่คนนี้ เขาขอเรามีอะไรด้วย เราตกใจมากกกกกก เราก็บอกเขาว่าเราไม่พร้อม ไม่พร้อมจริงๆ เขาก็เหมือนเซ็งๆ แล้วหลังจากนั้นเราทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยมากๆ เพราะเราไม่ยอมเขาเลย เขาพยายามอธิบายว่ามันเป็นเรื่องปกติมากๆ เราแค่รู้จักป้องกัน แต่ถึงอย่างงั้นเราก็ไม่พร้อมอยู่ดี เพราะรู้สึกว่ายังเด็กเกินไป เขาเคยขู่ว่าจะไปมีอะไรกับคนอื่น บ่อยมากๆ เขาเคยพูดว่าคนอื่นที่ให้ได้มากกว่าเราก็มีตั้งเยอะ เราเสียใจทุกครั้งที่ทะเลาะกันเรื่องนี้ ในมุมมองของเราคืออย่างน้อยๆเราควรมีอะไรกันในเวลาที่พร้อมทั้งสองฝ่าย และถ้าพลาดเราต้องเลี้ยงเขาได้ ป้องกันมันชัวร์ก็จริงค่ะ แต่ก็ใช่ว่าจะพลาดไม่ได้ เราแพนิคเรื่องนี้มากจริงๆค่ะ พ่อแม่เราก็เป็นคนเข้มงวดเรื่องแฟนมาก แล้วสาเหตุที่เราเลิกกันก็เรื่องนี้นี่แหละค่ะ เขาขอมีอะไรกับคนอื่น ยอมรับว่ารักเขามากๆ แต่เราทุกคนมีขีดสุดกันทั้งนั้น เราเบื่อที่จะทะเลาะกันเรื่องนี้แล้ว ถึงจะเกลี้ยกล่อมยังไงเราก็ไม่พร้อมอยู่ดี สุดท้ายเราก็เลิกกัน ที่เราอยากถามทุกคนคือ

มีแฟนจำเป็นต้องมีเซ็กส์หรอคะ? ในขณะที่เรายังเรียนกันทั้งคู่ มุมมองเรื่องนี้ของแต่ละคนเป็นยังไง

เราไม่กล้าที่จะมีความรักครั้งใหม่เพราะเราเข็ดมากๆ ถ้าคนใหม่มามีปัญหาเรื่องนี้อีก มันก็คงจะวนหลูบอยู่อย่างงี้จนเราพร้อมเลยรึป่าว เราไม่อยากมองว่าเขาเป็นคนไม่ดี ที่ยอมคบกับเราเพราะหวังเซ็กส์ เพราะอารมณ์ทางเพศมันห้ามกันไม่ได้ใช่มั้ยหละคะ บางคนแค่การช่วยตัวเองมันอาจจะไม่พอ เราก็เข้าใจเขาค่ะ คนที่นี้ดเรื่องนี้ และมองว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญมาเจอกับคนที่ไม่เคยคิดเรื่องนี้เลย ซักวันมันก็ต้องจบอยู่ดีเนอะ 

ปล.ขอบคุณทุกคนที่จะเข้าาแสดงความคิดเห็นนะคะแงง ผู้ใหญ่หรือวัยรุ่นเหมือนกันก็สมารถมาแสดงความคิดเห็นในมุมของตัวเองดูได้เลยนะคะ