ลงไว้เป็นบันทึก ว่าครั้งหนึ่งเราเคยได้เจอกัน
แมวเราชื่อข้าวเหนียว เขาเป็นแมวที่เชื่อง เชื่องจนคนที่บ้านตั้งฉายาว่า " ไอ้ทึ่ม " เรารับเขามาเลี้ยงจากร้านค้าข้างบ้าน เราเลี้ยงเขา ดูแลเขามาได้ 8 เดือน เขาเป็นแมวตัวสีขาวอ้วนและร่าเริงมากๆ จนว่า 2 อาทิตย์ที่แล้ว เราเริ่มสังเกตว่าเขาซึม ตัวเหลือง เท้าเหลือง ข้าวไม่กิน ไม่มีแรง จน มาเช้าวันที่ 17 มกราคม 2564 เขานอนรอเราเรียน พอเราเรียนเสร็จเราออกไปหาเขากะจะเอาข้าว เอายามาป้อนเหมือนทุกๆวัน เรานั่งคุยกับเขาได้ 3 4 ประโยค เขาชัก ขาเกร็ง ตาค้างไปต่อหน้าต่อตาเรา แล้วเขาก็ได้ทิ้งเราไป เรารักเขามาก ภาวนาทุกๆวันว่าอยากให้เขามาหา มันเป็นอะไรที่เข้าใจยากสำหรับคนที่ไม่รักแมว ไม่ผูกพันธ์กับเขา เราเคยพูดกับเขาตั้งแต่รับเขามาอยู่ด้วย ว่าเขาคือดวงใจของเรา มันเป็นอย่างงั้นจริงๆ ตอนที่เขาจากเราไปเหมือนใจจะขาดตามเขาไป จึงอยากทราบว่า เขามีโอกาสที่จะกับมาหาเราไหมค่ะ 💔