เริ่มเรื่องคือ ความรู้สึกของเราสองคนเริ่มจากความเป็นเพื่อนในกลุ่ม ละค่อยๆเริ่มรู้สึกดีต่อกันแบบเคมีตรงกัน อารมณ์แบบเพื่อนซี้ช-ญ เลยค่ะ แต่เราไม่ใช่ฟีลสนิทแบบแมนๆคุยกับมันนะคะ แต่เป็นฟีลสบายใจที่จะอยู่ด้วย คุยกันทุกวันในสถานะเพื่อน จนเริ่มรู้สึกว่า ไม่อยากเสียมันไปเป็นของผญคนอื่น เราคุยกับมันอยู่1ปีเต็มในสถานะที่เปิดใจกับมัน แต่มันกลัวความรัก ยังไม่อยากมีแฟน แต่ก็ไม่อยากเสียเราไปให้ผชคนอื่นเหมือนกัน ละเราก็อยู่ในสถานะมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่กับมันมานาน เลยเปิดอกคุยกับมันเรื่องนี้วันปีใหม่เลยค่ะ แบบพูดไปตรงๆ สรุปคือมันชอบ แต่มันยังไม่อยากมีแฟน ถ้าใครรอได้กุก็คงเลือกคนนั้น ซึ่งเราได้ยินคำนี้ แล้วเรารู้สึกว่าไม่โอเค ที่ว่าทำไมเราต้องมารอมัน เลยตัดสินใจคุยกับมันด้วยสถานะเพื่อนพอ เพราะคำพูดมันดูมีตัวเลือกมาก แต่ถึงแบบนั้นเราก็รู้สึกว่า เรากับมันเข้ากันได้ดีมากๆ จนคิดว่าไม่น่าจะมีใครเข้ากันได้เท่านี้อีกแล้ว จะให้ตัดสินใจไม่พัฒนาความสัมพันธ์กับมันต่อ ก็ไม่รู้จะหาผชที่เข้ากับเราได้ขนาดนี้จากไหนเหมือนกันค่ะ แต่ปัญหาคือ เราไม่รู้จะทำยังไงต่อไป จะให้จีบก็ไม่ได้ จะบอกความรู้สึกกับมันไปตรงๆก็ไม่ได้ เพราะไม่รู้อีกฝ่ายรู้สึกเท่าเราไหม