เจอแต่คนไม่ดี เอารัดเอาเปรียบ
ยืมเงินก้ไม่คืนกัน ทวงก้เงียบหาย เพราะความใจกว้าง
บ้านเราใจกว้าง ขี้สงสาร คงมองโลกในแง่ดีเกินไป ญาติพี่น้องก็ไม่เห็นหัว เวลาลำบาก พ่อแม่เราช่วย พอเวลาเราลำบาก ไม่มีใครสนใจ ไม่มีใครเห็นหัว ว่ายวานไม่ได้เลย
ธุรกิจก้เงียบๆ ไม่มีคนจับจ่าย บางวันก็ไม่มีกำไรเข้ามาเลยค่ะ หนี้สินก็เยอะ เพราะต้องทำธุรกิจ เป็นเงินหมุนเวียน คือท้อแท้มากตอนนี้ พยายามทนอยู่ค่ะ TT ทุกวันนี้เราพูดกับตัวเองในกระจกทุกวัน ว่าฉันต้องไหว เพื่อพ่อแม่น้อง บางทีก้กอดแม่นานๆ เหมือนเติมพลัง เมื่อไหร่มันจะผ่านพ้นไป ท้อ เหมือนแทบจะไม่ไหวเลยบางวัน