ตอนแรกเราก็หยอดเพื่อนตามนิสัยขี้เล่นของเราแหละก็หยอดคนที่รู้จักกันไปทั่วตอนแรกก็เออสนุกอ่ะมันแบบยิ่งแกล้งคนถูกแกล้งก็ด่าเราทำหน้ารำคาญแบบกูรำไปไกลๆดิ๊นานๆไปก็ไม่ใช่แล้วเราเริ่มรู้สึกแบบอยากแกล้งอีกอยากเห็นหน้าโมโหรำคาญนั่นอีก(โรคจิต)แล้วก็หลังๆโอ๋มันมากเพื่อนๆในกลุ่มเรียกมันว่าแม่แต่มีเราคนเดียวที่เรียกไม่ได้เพราะรู้สึกมันไม่ใช่ตอนตอบแชทคือคนอื่นเราเกรียนไปแล้วนะแต่แบบกับมันเรามือนิ่งอ่านวนข้อความที่มันส่งมาแล้วคือคิดแล้วคิดอีกก่อนจะตอบ  เอาตรงๆเราชอบมันตรงที่มันเป็นคนที่มีบรรยากาศที่สบายๆอะไรก็ได้เหมือนอากาศบริสุทธิ์อะทำให้รู้สึกสบายใจ แต่คือเนื้อแท้มันไม่ได้ใสสะอาดตามบรรยากาศตัวมันเล๊ยย บอกเลยเข้มกว่าเราซะอีก(มันเวลไปเวลร้อยเราอยู่เวลสิบ)  อีกอย่างนึงมันตัวเล็กมากอยู่แค่ไหล่เราเองเราชอบเอาคางเกยหัวมันตอนเผลอบ่อยๆด้วย เราว่าอาจจะแค่ความผูกพันหรือแค่เคยชินแหละมั้ง หญิงทั้งคู่เลยนะเฮ้ย!! แต่ทุกคนคิดว่ายังไง? หรือเราคิดไปเอง คิดคิดแต่ไม่ถึง....  ทุกวันนี้ยังงงอยู่เลยค่ะ😂ตอนนี้อยู่ไกลกันเพราะก็ต้องไปเรียนต่อมอปลายตามที่ฝันแต่ก็เจอกันตอนไปดูหนังกับกลุ่มเพื่อนเป็นครั้งเป็นคราวความรู้สึกตอนเจอกันคือเหมือนเดิมอยากโอ๋เหมือนเดิม