คบกับแฟนมา 4 ปีกว่า เราทะเลาะกันน้อยมาก อยู่ด้วยความเข้าใจ ไม่เซ้าซี้ ไม่ขี้บ่น อยากไปเจอเพื่อนให้ไปไม่เคยว่า ขอแค่บอกว่ากลับกี่โมง ไปกับใคร
แฟนอยู่ด้วยแล้วสบายใจ เมื่อไหร่ต้องการคำปรึกษาแล้วช่วยกันคิดได้ อยากทำอะไรด้วยกัน สร้างอนาคตไปด้วยกัน
คอยซัพพอร์ตกัน ให้ความเชื่อใจ เพราะคิดตลอดว่าเราก็ไม่ชอบคนแบบไหน ก็จะไม่ทำ ให้อีกฝ่ายต้องรู้สึกแบบนั้น ซึ่งเราเป็นคนที่รับได้ในเรื่องของเค้าทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม เหมือนผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะ มันมีความสุขมากกว่าความทุกข์ เป็นคนรักที่ดีมาตลอดเพราะไม่อยากเจอความรักที่แย่ๆแล้ว จนคิดว่าคนนี้แหละ คือคนที่เราอยากอยู่ด้วย และช่วยกันสร้างอนาคตไปด้วยกัน มั่นใจมากๆ
แต่เมื่อไม่นานมานี้ เริ่มห่างกันเพราะแฟนต้องไปทำงาน เจอกันแค่เสาร์อาทิตย์ รู้สึกได้ว่าเค้าเปลี่ยนไป ปกติโทรไปรับตลอด ช่วงหลังมีตัดสาย เล่นไลน์เหมือนมีความลับตลอด ซึ่งเหมือนรับรู้ได้ว่าต้องมีอะไรแน่ๆ สุดท้ายเค้าไปแอบคุยกับพี่ที่ทำงาน ที่มีแฟนอยู่แล้ว รู้สึกว่าสิ่งที่สร้างมาพังหมด เพราะความเชื่อใจ เจ็บมากจนรู้สึกว่า การที่เราอยากมีความรักดีๆ ทำไมมันยากจัง..
ทำใจไม่ได้เลยค่ะ..
คบกันมา 4 ปีกว่า แต่ก็แพ้คนใหม่ (คนใหม่มีแฟนอยู่แล้ว)
คบกับแฟนมา 4 ปีกว่า เราทะเลาะกันน้อยมาก อยู่ด้วยความเข้าใจ ไม่เซ้าซี้ ไม่ขี้บ่น อยากไปเจอเพื่อนให้ไปไม่เคยว่า ขอแค่บอกว่ากลับกี่โมง ไปกับใคร
แฟนอยู่ด้วยแล้วสบายใจ เมื่อไหร่ต้องการคำปรึกษาแล้วช่วยกันคิดได้ อยากทำอะไรด้วยกัน สร้างอนาคตไปด้วยกัน
คอยซัพพอร์ตกัน ให้ความเชื่อใจ เพราะคิดตลอดว่าเราก็ไม่ชอบคนแบบไหน ก็จะไม่ทำ ให้อีกฝ่ายต้องรู้สึกแบบนั้น ซึ่งเราเป็นคนที่รับได้ในเรื่องของเค้าทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม เหมือนผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะ มันมีความสุขมากกว่าความทุกข์ เป็นคนรักที่ดีมาตลอดเพราะไม่อยากเจอความรักที่แย่ๆแล้ว จนคิดว่าคนนี้แหละ คือคนที่เราอยากอยู่ด้วย และช่วยกันสร้างอนาคตไปด้วยกัน มั่นใจมากๆ
แต่เมื่อไม่นานมานี้ เริ่มห่างกันเพราะแฟนต้องไปทำงาน เจอกันแค่เสาร์อาทิตย์ รู้สึกได้ว่าเค้าเปลี่ยนไป ปกติโทรไปรับตลอด ช่วงหลังมีตัดสาย เล่นไลน์เหมือนมีความลับตลอด ซึ่งเหมือนรับรู้ได้ว่าต้องมีอะไรแน่ๆ สุดท้ายเค้าไปแอบคุยกับพี่ที่ทำงาน ที่มีแฟนอยู่แล้ว รู้สึกว่าสิ่งที่สร้างมาพังหมด เพราะความเชื่อใจ เจ็บมากจนรู้สึกว่า การที่เราอยากมีความรักดีๆ ทำไมมันยากจัง..
ทำใจไม่ได้เลยค่ะ..