*****(ถ้าใครอยากอ่านแบบละเอียดอ่านตั้งแต่#1ได้เลยแต่ถ้าใครขก.อ่านแต่อยากได้ใจความก็เริ่มอ่าน#2ได้เลยนะคะ ขอบคุณทุกคนนะคะที่เข้ามาอ่านความในใจที่อยากระบาย)
1# คือด้วยความที่สนิทกันมากเราจะคอยดูแลเอาใจใส่ความรู้สึกกันและกันตลอดใครมีเรื่องทุกข์ร้อนอะไรก็จะระบายให้กัน รวมถึงชอบโทรคุยกันกับเค้าเรื่องติดเรทส่งท้ายกับเค้าเกือบทุกคืนเพราะเวลาคุยมันรู้สึกตลกและรู้สึกคลายเครียด จนวันหนึ่งเราโทรคุยกับเค้าในหัวข้อเรื่องจูบแรกค่ะ(ตอนนั้นเรากับเค้าอายุ20+แล้วนะแต่ไม่เคยจูบและไม่เคยเสียซิงทั้งคู่)ทำให้เราแซวกันไปแซวกันมาทำนองว่าไม่มีใครเอา แต่คือเค้ามีคนคุยแล้วค่ะและเค้าก็ชอบคนนั้นมากๆมีแต่เราที่ไม่มีแฟน คุยกันไปคุยกันมาเราเลยบอกเค้าเล่นๆว่า"ถ้าอยู่คนเดียวนะกูจะฉุดไปจูบเลย"แล้วเค้าก็บอกกลับมาว่า"กูจะอยู่นิ่งๆให้ฉุดเลย ถ้าพูดจริงอะนะแต่คนอย่างมันกากไม่กล้าหรอก" เราก็ตอบว่า"อย่าท้ากูนะ อย่าปฏิเสธกูละกันถ้ากูจูบอ่ะ" จนวันต่อมาเค้ามาหาที่หอเพื่อจะมารับเราไปเที่ยวด้วยกันตามประสาเพื่อนตามเคยแต่ประเด็นมันติดที่ว่าเค้าจ้องมองเรานานมากๆและพูดกับเราทำนองว่าเรื่องเมื่อคืนเอาไง เราก็แกล้งตอบทำนองว่าลืมว่าคุยไรไป จนเค้าพูดว่า"ไม่แน่จริง เก่งแต่ปากนะอ่ะ" เราเลยพูดสวนว่า"จะทำเลยมั้ยล้ะ แค่จูบกูไม่กลัวหรอกนะ แต่อย่าทำอย่างอื่นนอกจากจูบก็พอ" และมันก็ตอบกลับมาว่า"มาดิแต่กูขอกินขนมแปปนึง" จากนั้นเค้าก็เดินมาอยู่ตรงหน้าเราแล้วพูดว่า"จะเอาไง" ด้วยความรู้สึกทำนองว่าเขินและเหมือนรู้ตัวช้าว่าพูดอะไรไปเราเลยบอกว่า"จะทำจริงหรอ" ไม่ช้าเค้าก็เข้ามาจูบเราแบบรวดเร็วและล็อคตัวเราชิดกำแพงไม่ให้ไปไหนคือจูบกันนานมากตอนแรกก็งงๆแต่พอจูบอีกครั้งเหมือนตกในห้วงรสจูบของเค้าไปซะแล้วจนถอนตัวไม่ขึ้นเหมือนจิตหลุดไปช่วงหนึ่งพอรู้ตัวอีกทีคือได้เสียกันไปแล้วเรียบร้อย
2# พอหลังจากมีอะไรกันเราก็เริ่มคุยกะเค้าไปในทางชู้สาวมากขึ้น เค้าบอกเค้าพอใจกับรูปร่างของเราและหลงมากหลงขนาดถึงขั้นพยายามห้ามใจที่จะไม่คิดแต่ก็ทำไม่สำเร็จ ที่เค้าคิดห้ามใจแบบนั้นเพราะเค้าไม่อยากคิดกับเราเกินเพื่อนและไม่อยากให้ความหวังเราและเค้าก็ไม่ได้รักเราไปในทางแฟนแต่เค้ารักเราในไปทางเพื่อนมากๆจนรู้สึกว่ารักแบบอื่นไม่ได้แล้วหรืออาจจะเพราะเค้ามีคนคุยอยู่แล้วแต่พอเกิดเรื่องเลยทำให้สับสนว่าความสัมพันธ์เรามันเป็นแบบไหนตอนแรกเราแอบชอบเพื่อนของเค้าค่ะแต่หลังจากได้เสียกับเค้าเรารู้สึกว่าเราเริ่มรักเค้ามากกว่าเพื่อนและรักขึ้นเรื่อยๆจนลืมคนที่ชอบไปแล้ว เค้าก็รู้ตัวค่ะว่าเรารักเค้าแต่เค้าก็พูดเสมอว่าไม่อยากให้ความหวังเพราะเค้าไม่ได้รักเราแบบแฟนแต่จะไม่ทิ้งเด็ดขาดเค้าจะยังดูแลเทคแคร์เราเหมือนเดิมถ้าเราท้องหรืออะไรเค้าจะรับผิดชอบทุกอย่างเองและเค้าก็บอกว่าเค้าจะไม่มีทางลืมเรื่องครั้งแรกของเราสองคนเด็ดขาด...ซึ่งที่เค้าพูดแบบนี้ทำเราเจ็บมากค่ะเหมือนได้ครอบครองแต่ไม่ได้รัก ซึ่งถ้าจะทำใจก็คงทำไม่ลงเพราะรู้สึกฝังใจกับครั้งแรกครั้งนั้นไปแล้ว
เผลอมีอะไรกับเพื่อนสนิทที่คิดกับเราแค่เพื่อนควรทำไงดี??
1# คือด้วยความที่สนิทกันมากเราจะคอยดูแลเอาใจใส่ความรู้สึกกันและกันตลอดใครมีเรื่องทุกข์ร้อนอะไรก็จะระบายให้กัน รวมถึงชอบโทรคุยกันกับเค้าเรื่องติดเรทส่งท้ายกับเค้าเกือบทุกคืนเพราะเวลาคุยมันรู้สึกตลกและรู้สึกคลายเครียด จนวันหนึ่งเราโทรคุยกับเค้าในหัวข้อเรื่องจูบแรกค่ะ(ตอนนั้นเรากับเค้าอายุ20+แล้วนะแต่ไม่เคยจูบและไม่เคยเสียซิงทั้งคู่)ทำให้เราแซวกันไปแซวกันมาทำนองว่าไม่มีใครเอา แต่คือเค้ามีคนคุยแล้วค่ะและเค้าก็ชอบคนนั้นมากๆมีแต่เราที่ไม่มีแฟน คุยกันไปคุยกันมาเราเลยบอกเค้าเล่นๆว่า"ถ้าอยู่คนเดียวนะกูจะฉุดไปจูบเลย"แล้วเค้าก็บอกกลับมาว่า"กูจะอยู่นิ่งๆให้ฉุดเลย ถ้าพูดจริงอะนะแต่คนอย่างมันกากไม่กล้าหรอก" เราก็ตอบว่า"อย่าท้ากูนะ อย่าปฏิเสธกูละกันถ้ากูจูบอ่ะ" จนวันต่อมาเค้ามาหาที่หอเพื่อจะมารับเราไปเที่ยวด้วยกันตามประสาเพื่อนตามเคยแต่ประเด็นมันติดที่ว่าเค้าจ้องมองเรานานมากๆและพูดกับเราทำนองว่าเรื่องเมื่อคืนเอาไง เราก็แกล้งตอบทำนองว่าลืมว่าคุยไรไป จนเค้าพูดว่า"ไม่แน่จริง เก่งแต่ปากนะอ่ะ" เราเลยพูดสวนว่า"จะทำเลยมั้ยล้ะ แค่จูบกูไม่กลัวหรอกนะ แต่อย่าทำอย่างอื่นนอกจากจูบก็พอ" และมันก็ตอบกลับมาว่า"มาดิแต่กูขอกินขนมแปปนึง" จากนั้นเค้าก็เดินมาอยู่ตรงหน้าเราแล้วพูดว่า"จะเอาไง" ด้วยความรู้สึกทำนองว่าเขินและเหมือนรู้ตัวช้าว่าพูดอะไรไปเราเลยบอกว่า"จะทำจริงหรอ" ไม่ช้าเค้าก็เข้ามาจูบเราแบบรวดเร็วและล็อคตัวเราชิดกำแพงไม่ให้ไปไหนคือจูบกันนานมากตอนแรกก็งงๆแต่พอจูบอีกครั้งเหมือนตกในห้วงรสจูบของเค้าไปซะแล้วจนถอนตัวไม่ขึ้นเหมือนจิตหลุดไปช่วงหนึ่งพอรู้ตัวอีกทีคือได้เสียกันไปแล้วเรียบร้อย
2# พอหลังจากมีอะไรกันเราก็เริ่มคุยกะเค้าไปในทางชู้สาวมากขึ้น เค้าบอกเค้าพอใจกับรูปร่างของเราและหลงมากหลงขนาดถึงขั้นพยายามห้ามใจที่จะไม่คิดแต่ก็ทำไม่สำเร็จ ที่เค้าคิดห้ามใจแบบนั้นเพราะเค้าไม่อยากคิดกับเราเกินเพื่อนและไม่อยากให้ความหวังเราและเค้าก็ไม่ได้รักเราไปในทางแฟนแต่เค้ารักเราในไปทางเพื่อนมากๆจนรู้สึกว่ารักแบบอื่นไม่ได้แล้วหรืออาจจะเพราะเค้ามีคนคุยอยู่แล้วแต่พอเกิดเรื่องเลยทำให้สับสนว่าความสัมพันธ์เรามันเป็นแบบไหนตอนแรกเราแอบชอบเพื่อนของเค้าค่ะแต่หลังจากได้เสียกับเค้าเรารู้สึกว่าเราเริ่มรักเค้ามากกว่าเพื่อนและรักขึ้นเรื่อยๆจนลืมคนที่ชอบไปแล้ว เค้าก็รู้ตัวค่ะว่าเรารักเค้าแต่เค้าก็พูดเสมอว่าไม่อยากให้ความหวังเพราะเค้าไม่ได้รักเราแบบแฟนแต่จะไม่ทิ้งเด็ดขาดเค้าจะยังดูแลเทคแคร์เราเหมือนเดิมถ้าเราท้องหรืออะไรเค้าจะรับผิดชอบทุกอย่างเองและเค้าก็บอกว่าเค้าจะไม่มีทางลืมเรื่องครั้งแรกของเราสองคนเด็ดขาด...ซึ่งที่เค้าพูดแบบนี้ทำเราเจ็บมากค่ะเหมือนได้ครอบครองแต่ไม่ได้รัก ซึ่งถ้าจะทำใจก็คงทำไม่ลงเพราะรู้สึกฝังใจกับครั้งแรกครั้งนั้นไปแล้ว