หญิง-หญิง วัยทำงานกับวัยเรียน จะรอดไหม

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้เเรกของเราผิดพลาดอะไรก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ🥺 เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าค่ะ
เราได้เจอพี่เค้าในเเอพเเอพนึง เราคุยกันเเบบเชิงพี่น้องมาตั่งเเต่ช่วงมีนา-เมษาเเล้วค่ะ พี่เค้าเรียนจบกำลังที่จะทำงาน ส่วนเราก็เรียนอยู่มัธยมค่ะ เรารู้สึกดีมากเลยนะคะที่ได้แลกเปลี่ยนความคิดดีๆ เรื่องราวดีๆกับพี่เค้า เพราะเราทั้งวองก็เหมือนเทสคล้ายๆกัน เเต่ไม่ขนาดนั้น พี่เค้าดูโตเป็นผู้ใหญ่มาก ส่วนเราก็ยังเด็กอยู่ในความคิดเรา เเต่พอถามพี่เค้าเค้าก็บอกว่าเราเป็นเด็กที่ความคิดดี โตมาก เเต่ก็สดใสในตามวัยของเรา เรากังวลเรื่องความต่างของอายุมากเลยค่ะ เราอยากเจอเค้ามากๆ เเต่พอมาติดโควิดเราก็ไม่มีโอกาสที่จะได้เจอ ในความรู้สึกเราพี่เค้าโตมากๆเลยค่ะ เป็นห่วงก็จะบอกว่าเป็นห่วง เราพูดคุยกันตรงๆ พูดในความคิดเห็นของตัวเอง พี่เค้าอยู่คอยให้ปรึกษาเราเสมอ เเต่ก็มีช่วงนึงค่ะ ที่เค้าหายไปเพราะเรื่องส่วนตัวจนเราได้มาคุยกันอีกทีตอนปีใหม่ ส่งสคสให้กันผ่านทางเเชท เรามีโอกาสได้พูดคุยกับพี่เค้าอีกครั้ง เเล้วเราจะประทับใจในตัวเค้าตลอดเลยค่ะ เค้าอ่อนโยนโดยเห็นได้ชัด เเม้ถึงจะคุยกันผ่านเเชท บางทีเราก็แอบคิดนะคะว่าพี่เค้าชอบรึเปล่าเเต่เราก็ได้เเค่คิดว่า เพราะเราชอบกังวลเรื่องความต่างของอายุมากก ล่าสุดพี่เค้าส่งเพลงนึงมาให้เรา มันดีมากๆค่ะ คล้ายๆความสัมพันธ์ขอวเราที่พูดคุยผ่านเเชท ได้ยินกันผ่านเสียงโทรศัพท์ เราต่างประทับใจกันเเละกัน เเล้วมมันมีท่อนนึงค่ะ มันบอกว่า for me to fall ก็เหมือนฉันตกหลุมรักเธอค่ะ ไอเราก็คิดค่ะว่าเเบบเค้าคิดยังไง เเต่เราก็ไม่กล้าที่จะคิดเลย  เราควรทำยังไงดีคะ เเต่มนวจเราเราอยากให้เค้ามีความสุข ถ้าเค้ามีครอบครัว มีลูก เราก็คงใจหายค่ะ เเต่เราก็พร้อมที่จะยินดีในการเติบโตของเค้าอยู่เหมือนกัน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่