เราเรียนปัญญาภิวัฒน์ ทำงานเซเว่นเรียน3เดือนทำงาน3เดือน เรียนๆเล่นๆตามภาษาเด็ก จนวันนึงเราได้คบกันพี่ในร้าน อยู่ในระหว่างปี3 กำลังเข้ามหาลัยพอดี เจอกัน2-3ปี พึ่งจะคุยกัน แต่เรากัดกันตลอดที่เจอกัน วันนึงเราอายุ18 เราได้อยู่ผลัดบ่ายกับเขา ก่อนหน้าที่เราโสด เขามาถามว่าเราโสดหรอ จริงหรอ เราเลยเล่นๆไปว่าโสดมาก เราเป็นคนที่กินเหล้ามาตลอด ติดเที่ยวตลอด จนวันนึงได้ร่วมงานกันกับเขา ตัวเราชอบพูดแต่ไม่ค่อยจริงจัง แต่ถ้าไปไหนไปหมด วันนั้นเขาได้ชวนเราไปกินเหล้า เราเองว่าไป เราคิดว่าเขาพูดแกล้งเล่นเพราะเขาเป็นคนที่ชอบพูดเล่นตลอดจนเราไม่ค่อยเชื่อในคำพูด หลังเลิกงานเรากำลังกลับบ้านเขาว่าอ้าวไม่ไปกินเหล้าหรอ เราเลยว่าอ้าวไปจริงๆหรอ เถียงกันนานจนเราไป เพราะแค่ว่าเราคิดว่าเขาไม่จริงจัง กระทั่งวันนึงเราคุยกันทั้งร้านไม่มีใครรู้ รู้แค่ว่าไปรับส่งกันแค่นั้น แต่ ความสัมพันธ์เริ่มลึกซึ้งมากขึ้นทุกวัน เขาเป็นทอม เราเองยังไงก็ได้แล้วเราเคยชอบเขามาก่อนหน้านี้ จนเขาได้มาชวนเราไปเที่ยวข้างคืน 2-3วัน หลังจากนั้นมาสถานะเริ่มไม่ชัดเจน เราหึงมากเวลาเขาคุยกับคนอื่น เขาให้รหัสโทรสัพเขาเอง ตั้งรหัสเป็นชื่อเรา เขาพูดทุกอย่างให้เราไว้ใจ ทุกๆอย่างทำให้เราไว้ใจในตัวเขา ตัวเราเองไม่กล้าหึง ไม่กล้าทุกๆอย่างที่เป็นแฟน เขาไม่เคยบอกว่าเราคือแฟนเขา สถานะไม่ชัดเจนเราไม่กล้าทำอะไรเกินเลยมากกว่านั้น แต่ตอนนั้นเราต่างคนต่างมีความสุขที่เป็นแบบนั้น เราไม่มีสถานะเขาไม่มีใครเราไม่มีใคร คืนวันที่12 เดือน10 2563 เขาขอเราคบ เพื่อความสบายใจ แบบว่าเป็นทางการให้เรามีสิทธิ์ที่เราควรทำ แต่เราคุยกันมาเกือบครึ่งเดือนกว่ามันไม่นานหรอกแต่สำหรับเราแค่คิดว่าคนคุย แต่มากกว่าคนคุยอยากได้ความชัดเท่านั้น เราเองอายุ19 เขาเองอายุ23
เราห่างกัน4ปีกว่า เขาโตกว่า มีความคิดกว่าคนแบบเรา เราไม่คิดว่าเราคบกันอะไรก็เริ่มหนักกว่าตอนยังไม่คบกัน เขาก็ยังคุยกับแฟนเก่า เราเองมองเขาเป็นผู้หญิงมันคงไม่มีอะไร แต่ใครจะทนได้ที่เห็นแฟนคุยกับแฟนเก่า มันไม่ใช่อะไรเขาเอาเรื่องคนนี้มาบอกเราทุกอย่าง ตัวเขาเองชอบคนแบบนั้น ฟังเพลงแบบนั้น แต่งตัวแบบนั้นรุนแรงปากแรง ซึ้งทั้งหมดในนั้นไม่มีในตัวเราเอง ไม่มีใครชอบเลยที่เอาเรื่องแฟนเก่ามาพูดให้คนใหม่ฟัง เราเป็นคนไม่ค่อยพูดความรู้สึกนั้นออกไปได้ เราไม่อยากงี่เง่า ไม่อยากเกินเลย เขามาบ้านแฟนเราบ่อย คุยกับแม่แฟนเราบ่อย สนิทกัน เขาก็คบกันมานานอยู่แล้ว แม่เขาชอบแบบนั้น เราอยู่ในสถานการณ์ที่แม่แฟนพูดถึงเขา แฟนเราพูดเรื่องเขากับเพื่อน แล้วเรานั่งอยู่ตรงนั้น ความรู้สึกเราจะรู้สึกยังไงอะ เราแบบงง เราเคยประชดเขาหลายครั้งแต่เราไม่อยากทำที่พูดถึงแฟนเก่า แต่เราพูดประชดเขาก็ยังเฉย เรามามองในโทรสัพแอบดูคลังภาพ ยังมีผู้หญิงคนนี้ถ่ายกับพ่อแม่เขา เราเองไม่สนิทแล้วเข้าหาคนยาก ทุกอย่างมันต้องใช้เวลาก็จริง เราเองทำงานไม่ได้มีเวลาคุยมากเท่าไหร่ เราแอบนอยอยู่ว่าทำไมต้องไปอะไรกับผู้หญิงคนนั้น เรารู้สึกไร้ค่า เราเอาตัวไปวางตรงนั้นทำไม ตัวเขาเองคุยกับแฟนเก่าบ่อย พูดถึงบ่อย เขาเคยบอกว่า คิดถึงแต่กลับไปไม่ได้ แต่ถ้าให้กลับไปยังไงก็ไม่กลับ แต่ถามหน่อยไม่มีใครอยากรับรู้เราไม่อยากรับรู้สิ่งที่พูด เราขอรู้แค่เลิกแล้วคือเลิก จบแล้วไม่กลับ ไม่ต้องพูด เขาพูดบ่อยว่าเราเองเด็กมาก แล้วเราต้องยังไงต่อ ใช่เราเด็ก เธอมาขอเราคบทำไมถ้าจะพูด เราดูแย่มากเวลาเจอคำพูดแบบนี้ ถ้าเธอต้องการคนสมบูรณ์แบบ เธอก็ไปหาเอาเองเราไม่ใช่ในสิ่งที่เขาชอบสักอันไม่มีเลย ทุกวันนี้เราเองได้แต่น้อยใจว่าทุกอย่างเราดีไม่พอหรือป่าว ทุกอย่างนี้เราไม่สามารถพูดออกไปได้ ทำได้แค่ระบายไป