เรื่องมันมีอยู่ว่าแฟนเราเป็นคนที่มีปัญหาที่ทำให้ตัวเองไม่มีความสุขเยอะมาก โดยเฉพาะร่างกายและจิตใจก็ไม่ได้เหมือนคนทั่วไป มีภาวะเป็นโรคซึมเศร้าง่ายและชอบตัดสินใจอะไรที่มันด่วนๆ แทบทุกครั้งที่เขาคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ กลัวว่าถ้าเลิกกันไปแล้วก็ห่วงเขากลัวเขาจะคิดสั้น


     แต่สิ่งที่เราไม่สามารถเข้าใจในทุกๆเรื่องของเขาได้คือ เขาจะเป็นคนที่เอาแต่ใจและหึงแรงมากไม่ยอมฟังคำอธิบายและเหตุผลที่เราจะกำลังจะบอกชอบตัดสินใจเท่าที่ตัวเองเห็นไม่ถามถึงเหตุผลสักคำ ทุกครั้งที่มีเรื่องทะเลาะกันเขาจะเป็นฝ่ายที่เริ่มก่อนแต่กลับมาใจเย็นลงตอนที่ความรู้สึกเรามันพังไปแล้ว เราพยายามอธิบายให้เข้าใจว่าเรื่องมันเป็นมายังไงแต่มันก็เหมือนเปล่าประโยชน์อยู่ดี จากที่เราอยากทำให้เขามีความสุข กลับทำให้เขามีความทุกข์มากกว่าเพราะเขาคอยมาระแวงหรือจับผิดเราตลอด และชอบคิดมากคิดไปเองว่าเราจะแอบนอกใจ ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้ว่างตอบแชททั้งวันเราเป็นฝ่ายที่เชื่อใจเขาตลอดจะไม่ถามจะไม่จ้องจับผิดอะไรทั้งนั้นเพราะสิ่งที่เขาทำมันทำให้เราไว้ใจได้
แต่เขากลับไม่ค่อยเชื่อใจเราเท่าไหร่เราทำตัวให้เขาไว้ใจทุกอย่างมาตลอดแต่เขาก็ชอบคิดมากและคิดไปเอง

      จากที่เรารักเขามากๆกลับกลายเป็นว่าเราเบื่อกับอะไรที่มันซ้ำๆเดิมไม่มีประโยชน์อะไรที่จะไปอธิบายให้เขาเข้าใจในเมื่อบอกอะไรไปก็เป็นเหมือนเดิม ทั้งให้กำลังใจเพราะเป็นห่วงเป็นความสุขให้ทุกอย่าง แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความไม่ไว้ใจกันและกันทะเลาะกันหนักขึ้น

แต่เราก็ยังห่วงที่ว่าถ้าเราเลิกกับเขาแล้วเขาจะทำอะไรแบบไม่คิดไตร่ตรองมั้ย เพราะเขาเคยบอกกับเราไว้ว่า "ถ้าเลิกกันจะมีชีวิตอยู่ไปทำไมกัน" แต่ความรู้สึกมันก็บังคับกันไม่ได้บังคับความรู้สึกกันไม่ได้

ตอนนี้สับสนกับความรู้สึกมากกว่าจะอยู่เพราะห่วงหรือจะไปเพราะพอแล้วดี