ผมเป็นนักเขียนครับ  วันนึงแต่งนิยายจบ จ้างมืออาชีพวาดหน้าปก โอ้โห! เลเวลวาดรูป ลงสี
เขาระดับเทพพระเจ้า! 
รู้สึกอิจฉามาก อยากวาดได้บ้าง ก็เลยถามตัวเอง ทำไมไม่ฝึกละ ? เพราะมักจะเผลอวาดรูปลงในสมุด ขณะจดพวกข้อความต่าง ๆ
ผมเองก็ชอบวาดรูปนี่  
 

แนวคิดนั้นทำให้ได้ศึกษาจากเว็บนี้ครับ
https://www.pinterest.com

ผมชอบวาดแนว "จิบิ" ตัวเล็กขาแขนป้อม ๆ ในฉากเดียว
แต่วาดตัวยังไม่เป็น!
ที่นี่เอง ผมก็ได้ค้นพบ อนาโตมี่จิบิ! 



ก็ฝึกวาดจากสามเหลี่ยม สี่เหลี่ยม วงกลม ได้เรียนรู้ว่ายิ่งเล็กยิ่งต้องละเอียด พวกนิ้วมือ 
รองเท้า แววตา ส่วนทรงผมต้องลากเป็นเส้นยาว ๆ เหมือนทรงผมเบจิต้าถึงจะสวย 

พอวาดคนได้คล่อง ก็ไปเจอคอมเม้นท์หนึ่งบอกว่า "เก่งแต่วาดคนอย่างเดียวไม่ได้นะ 
ต้องวาดฉากให้เก่งด้วย" ก็เลยตีกรอบเลยครับ วาดฉากควบไปด้วยตลอด ก็ได้เรียนรู้มิติภาพอีกว่า ภาพใกล้ใหญ่ ภาพไกลเล็ก 
ผมอยากให้ภาพมีเรื่องราว ก็จะตั้งหัวข้อทิ้งไว้ก่อนวาดรูปเสมอครับ  และใส่ชื่อตัวละครเหมือนงานเขียน ให้ชีวิตพวกเขา 

(ภาพจิบิตัวอย่าง ในเว็บยังมีอีกหลายสิบภาพครับ) 

ผมใช้ทักษะเดียวกับงานเขียน หาผู้รู้ มืออาชีพแท้จริง เรียนรู้เทคนิคโดยตรง 
ผมก็ Add IG FACEBOOK นักวาดรูปเก่ง ๆ  ทั้งคนไทย ต่างประเทศ หรือ นักเขียนการตูนญี่ปุ่น
ทุกวัน พวกนี้จะมาแชร์เทคนิคต่าง ๆ ให้ได้เรียนรู้ตลอด 

ผมค้นพบว่า วาดรูปก็เหมือนงานเขียน ไม่ต้องรีบวาดให้จบในหนึ่งวันหรอก 
ค่อย ๆ วาด ใส่รายละเอียด วันนี้ไม่เสร็จ พรุ่งนี้วาดต่อ 

ทุกวันนี้ผมสนุกกับการวาดมาก วาดได้ทุกวัน พัฒนาไปเรื่อย ๆ เหมือนงานเขียนครับ

ส่วนเรืองสั้น ๆ  "ภาพเขียนบนทางเท้า"  ขอมอบให้ศิลปินทุกคนในห้องนี้ 
https://ppantip.com/topic/40450947
ถ้าชอบติดตามผลงานที่นี่
https://www.facebook.com/D.DelfinoShortStory
ขอบคุณครับ