เราพึ่งเลิกกับแฟน  ไม่น่าใช้คำว่าพึ่งนะ เพราะเดือนนี้ก็เข้าเดือนที่3 แล้ว เราร้องไห้แค่วันแรก เราเป็นบอกเลิกเขาเอง ด้วยเหตุผลอะไรหลายๆอย่าง เหมือนมันถึงจุดที่ไม่สามารถทำอะไiให้ดีขึ้นได้ อยู่ไปวันๆ เราเลยตัดสินใจบอกเลิกเขา เราเป็นนิสัยเสียอย่างหนึ่งทะเลาะกัน เราชอบท้าเลิก แต่เขาก็ไม่เคยไป จนรอบล่าสุด เราบอกเลิกเขาพูดมาว่า "เค้าเห็นตัวพูดหลายรอบแล้วรอบนี้เค้าจะเลิกให้นะ" เราเงียบและคิดว่าเขาคงง้อเราแต่ คิดผิด ค่ะ เขาหายไปเลย ความรู้สึกเรา โล่งที่เลิกกับเขา แบบเหมือนเราอึดอัดมานาน มันเป็นเรื่องที่ดีที่เราจะไม่ทน แต่เราไม่ชินกับการไม่มีเขา ทุกๆวันเวลาเราเลิกงานเราเจออะไร เราจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วไลน์บอกเขา เค้าเจอแบบนี้ๆ นะตัว เค้าเหนื่อยมาก บลาๆ แล้ววันหนึ่งมันไม่มี เรารู้สึกว่าเราทำใจไม่ได้ ที่เรากำลังเดินไปข้างหน้าคนเดียว เราไม่ถึงกับร้องไห้ ฟูมฟาย แต่เวลาเรานึกถึงเขา เราน้ำตาคลอตลอด แล้วคิดว่า เออถ้ามีเขาอยู่ตรงนี้ เราคงไม่เป็นแบบนี้
เพื่อนเราอกหักหลายคน เสียงส่วนใหญ่บอกให้รีบมีใหม่ เราไม่ค่อยเห็นด้วย สักเท่าไร ตอนนี้เราเหมือน Move On เป็นวงกลม แบบบางคืนก็คิดถึงจนนอนร้องไห้ เราไม่รู้ว่าที่เราเป็นอยู่เรียกว่าอะไร ถ้าถาม ว่าเราอยากกลับไปไหม เราไม่ยากกลับไป แต่เราคิดถึง ไม่สิ เรานึกถึงเขาตลอด 
เราต้องจัดการ ความรู้สึกนี้แบบไหน 
เพื่อนช่วยแนะนำหน่อยค่ะ