คือเราเป็นคนกลัวผีมาตั้งแต่เด็กๆเเล้วค่ะ ตอนนี้อายุ14นะคะกำลังจะ15 เคยเลอกกลัวไปช่วงนึง เเต่ตอนนี้กลับมาเป็นอีกแล้วค่ะ เป็นหนักกว่าเดิมด้วย คือเมื่อก่อนก็เเค่ประมานว่ามโนว่ามีผีไล่ตามจากชั้นล่างขึ้นห้องนอนเลยรีบวิ่งไรเเบบนี้ พอขี้นห้องนอนได้(นอนกับพ่อเเม่)​ก็โอเค หลับ เเต่ช่วงนี้ค่ะ คือ นอนไม่หลับค่ะ หลับยากกว่าเมื่อก่อนจำไม่ได้เลยค่ะว่ากลับมากลัวตั้งเเต่เมื่อไหร่ อธิบายไม่ถูกค่ะ คือช่วงพีคๆน่าจะประมาณ1-2สัปดาห์ที่ผ่านมาค่ะ คือ เรามาอยุ่มี่บ้านอีกหลังที่สุพรรณ เเล้วได้นอนคนเดียวค่ะ คือเราก็ชอบนะได้ใช้ห้องคนเดียวไรงี้ เเต่ว่าพอปิดไฟนอนค่ะ คือมันเเย่มาก พอปิดโทรศัพท์ทุกอย่างจะเงียบค่ะ เราจะได้ยินเสียงทุกอย่างชัดเจน เสียงแอร์ ลม อะไรแบบนี้ค่ะ เเล้วจะกลัวมาก ความคิดในหัวเรื่องผีๆจะผุดขึ้นมาเลยค่ะ เเบบห้ามความคิดตัวเองไม่ได้ บางครั้งแยกความจริงกับภาพมโนไม่ออก ก็กลัวจนไม่กล้ากระดิกตัวเลยค่ะ หัวใจจะเต้นแรง หวาดระเเวงไปหมด เเล้วก็ชอบตื่นกลางดึกค่ะ เเล้วพอตื่นมาก็นอนยากอีก ซึ่งถ้สเป็นเมื่อก่อนการตื่นกลางดึกเเล้วหลับนี่คือจะเป็นอะไรที่เร็วมากๆ แล้วเวลาที่เราจะนอนเนี่ยเราก็จะเช็คสตอรี่ใจไอจีว่าเนี้ยตอนนี้มีใครยังไม่นอนมั้ย ถ้าเราเจอคนที่พึ่งลงไปไม่กี่นาทีเราก็จะสบายใจขึ้น เเต่พอปิดโทรศัพท์นอนก็กลัวอยู่ดีค่ะ พอเรานอนไม่หลับเวลาผ่านไปความสบายใจจากสตรนั้นก็หายไป ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันค่ะ เเต่จำได้ว่าช่วงก่อนหน้านี้ เราเคยรู้สึกแย่มากๆค่ะ ช่วงกลางคืนเหมือนกัน ตอนนอนเราจะร้องไห้บ่อยมากค่ะช่วงนั้น เเต่ไม่มีใครรู้นะคะ คือเหมือนอารมณ์เรามันจะดาวน์ เเต่ก็หลับง่ายกว่าช่วงนี้อยู่ดีค่ะ อารมณ์ดาวน์ช่วงนี้ก็มีร้องไห้ก็บ่อยค่ะ(ตอนที่นอนนะคะ)​ก็ไม่รู้ว่าทุกคนจะเข้าใจที่เราอธิบายรึเปล่า555)​ อ่ะต่อค่ะ ตอนนี้เราย้ายมานอนห้องแม่ ตอนนี้นอนกับเเม่2คนค่ะ
*ณ ปัจจุบันเลยนะคะ คือตอนนี้เเม่หลับเเล้ว เเต่เราพยายามจะนอนมาตั้งเเต่12.08 เเล้วค่ะ ตอนนี้ ตี1 8 นาทีเเล้ว(1ชม.เเล้วTT) ยังตาสว่างอยู่เลยค่ะมันเงียบค่ะ ตอนพิมพ์กระทู้นี้ยังระแวงอยุ่เลยค่ะ ความจริงคิดว่าถ้าเปิดไฟนอน หรือ ใส่หูฟังเปิดเพลงนอน หรือ นอนหลับก่อนเเม่คงจะไม่มีปัญหาอะไร ประมาณนี้แหละค่ะ
-ขอถามว่า ทุกคนคิดว่าอาการแบบนี้มันเป็นเรื่องปกติของคนกลัวผีไหมคะ อ้อขอเสริมนิดนึงนะคะ เราเป็นคนที่ดูหนังผีได้ค่ะ เเต่ตอนนี้ก็มั่นใจเหมือนกันเพราะไม่ได้ดูหนังมานานเเล้ว เราพยายามจะหาอะไรมาดึงความสนใจเเต่ตอนนอนความคิด ความกลัวมันก็พุ่งขึ้นมาอยุ่ดี
ปล. เเถมท้าย เรากลัวว่าตัวเองจะป่วยจิตมากค่ะ เพราะช่วงนี้เรียนเยอะ กลังสมองนอนไม่พอแล้วมันไม่ไหวค่ะ เเล้วก็แยากเป็นคนที่สภาพจิตดีด้วย
ขอแถมอีกอย่างนะคะ คือเรารู้สึกว่าจิตใจเรามันออกจะป่วยฟนิดนึงอยุ่เเล้ว เพราะทางบ้านเราเคยมีปัญหาเเบบพ่อเเม่ทะเลาะกันค่ะ เเล้วช่วงนั้นเราก็เครียด เเล้วมันทำให้เราคิดลบมากขึ้นในเรื่องแบบเออไม่อนากตื่นมาอีกแล้ว แต่ไม่คิกว่าอยากตายนะคะ มันบอกไม่ถูกค่ะ แล้วส่วนมากอารมณ์แบบนัเจะเกิดตอนกลางคืนค่ะ
เราอยาหมีสุขภาพจิตที่ดี ถ้ามันต้องใช้ยาเราก็อยากใช้ค่ะแต่ไม่อยากให้ใครรู้
ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ มีประมานนี้แหละค่ะ