สวัสดีค่ะ ครอบครัวเรามี เรา พี่แม่ พี่ชายอีก1คนแต่คนละพ่อและอยู่คนละบ้าน พ่อเราเป็นคนติดเหล้ากินเหล้าตั้งแต่เราจำความได้ก็เห็นแต่ภาพที่พ่อเมาแช้วโวยวายมีเรื่องกับคนนั้นคนนี้ ตีแม่ ด่าแม่ ด้วยถ้อยคำแรงๆ มาตลอด จนขึ้น ม.3 พ่อเลิกเหล้า 3 ปี ครอบครัวเรามีความสุขมาก พอครบ 3 ปี  ความสุขที่มีก็จางลง เราไม่อยากรู้สึกแบบนี้เลย เรารับไม่ได้ ที่พ่อกลับมากินเหล้า เราร้องให้ทุกวันจนเราเป็นโรคซึมเศร้า เราไปปรึกษาเพื่อนว่าจะไปหาหมอแต่ก็กลัว กลัวพ่อกับแม่คิดว่าที่เราเป็นจะมาจากแกทั้งสองกลัวท่านเสียใจ เราเลยรักษาโดยมีเพื่อนๆช่วยหาจ้อมูลจากอินเตอร์เน็ต ตอนนี้ก็เช่นกัน พ่อเมาโวยวาย เราไม่อยากรู้สึกว่าเราเกียดพ่อ พ่อเมาแล้วเอาแต่ใจ โวยวาย เห็นแก่ตัว เรากับแม่ทำอะไรก็ผิด กินข้าพูกคุยกันก็ไม่ได้ นั้งนิ่งๆหายใจพ่อก็บอกแม่หายใจเสียงดัง กินข้าวเงียบๆพ่อก็บอกแม่กินข้าวเสียงดัง เราเหนื่อยมาก พ่อทำให้เราไม่อยากมีแฟน ตอนนี้เราไม่อยากมีแฟน เรากลัวได้เหมือนพ่อ เรากลัวลูกเรารู้สึกแบบเรา ตอนนี้เรารู้สึกอิจฉาครอบครัวอื่นมาก มำไมเราต้องมาเจอแบบนี้ ทุกครั้งที่เรารู้สึกเกียดพ่อเราจะฟังธรรมมะ แต่ฟังทุกวันมันก็ไม่โอเค ตอนนี้เราเครียดมาก เราควรทำยังไงดี ทุกคนว่าเราเป็นลูกอกตัญญูหรือไม่ ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านนะ😔😢