ตอนนี้อายุ 18 ปี ค่ะ มีอาการมาประมาณ 3 ปีแล้ว แต่รู้สึกว่าช่วงนี้อาการแย่ลงกว่าเดิม อาการของเราจะมี
-เกลียดเสียงเคี้ยวข้าว (คือคนที่ทานร่วมโต๊ะไม่ได้ทานดังนะคะ แต่เราได้ยิน หรือบางคนทานแบบเปิดปาก)
-เกลียดเสียงลมหายใจ
-เกลียดเสียงที่ออกมากตากปาก (ส่วนมันจะคนในครอบครัวกับเพื่อนๆ อาการจะหนักมา)
-เสียงลากเก้าอี้
พอได้ยินเสียงพวกนี้จะรู้สึกหงุดหงิด อยากหนีออกไปจากจุดๆนั้น (บางทีมันก็หนีออกม่ไม่ได้) มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เราคิดที่จะทำร้ายพ่อตัวเอง เพื่อให้เสียงนั่นหายไป (แค่คิดนะคะ) คนบางคนในครอบครัวเข้าใจนะคะ จะมีแต่พ่อที่พอเรารู้ว่าเราเป็นเขายึ่งทำ เขาบอกว่า หนามยอกเอาหนามบ่ง แต่เราก็รู้สึกแย่ทุกทีเลยค่ะ เคยทะเลาะกันจนไม่ทานข้าวร่วมโต๊ะ (ครอบครัวเราต้องทานพร้อมหน้ากันค่ะ) จริงๆเราไม่ได้อยากเป็นนะคะ เราอยากหาย แต่จากที่ศึกษามา มันเป็นโรคที่ยังไม่มีการทำการศึกษามากนัก แล้วก็อยากรู้ว่า พอมีทางจะช่วยทำให้หายไหมคะ อาวุธคู่ใจคือหูฟังกับเพลงดังๆเลยค่ะ
มีใครเป็นโรคเกลียดเสียง (Misophonia) กันบ้างไหมคะ
-เกลียดเสียงเคี้ยวข้าว (คือคนที่ทานร่วมโต๊ะไม่ได้ทานดังนะคะ แต่เราได้ยิน หรือบางคนทานแบบเปิดปาก)
-เกลียดเสียงลมหายใจ
-เกลียดเสียงที่ออกมากตากปาก (ส่วนมันจะคนในครอบครัวกับเพื่อนๆ อาการจะหนักมา)
-เสียงลากเก้าอี้
พอได้ยินเสียงพวกนี้จะรู้สึกหงุดหงิด อยากหนีออกไปจากจุดๆนั้น (บางทีมันก็หนีออกม่ไม่ได้) มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เราคิดที่จะทำร้ายพ่อตัวเอง เพื่อให้เสียงนั่นหายไป (แค่คิดนะคะ) คนบางคนในครอบครัวเข้าใจนะคะ จะมีแต่พ่อที่พอเรารู้ว่าเราเป็นเขายึ่งทำ เขาบอกว่า หนามยอกเอาหนามบ่ง แต่เราก็รู้สึกแย่ทุกทีเลยค่ะ เคยทะเลาะกันจนไม่ทานข้าวร่วมโต๊ะ (ครอบครัวเราต้องทานพร้อมหน้ากันค่ะ) จริงๆเราไม่ได้อยากเป็นนะคะ เราอยากหาย แต่จากที่ศึกษามา มันเป็นโรคที่ยังไม่มีการทำการศึกษามากนัก แล้วก็อยากรู้ว่า พอมีทางจะช่วยทำให้หายไหมคะ อาวุธคู่ใจคือหูฟังกับเพลงดังๆเลยค่ะ