โควิดระบาดคราวนี้ ทำให้ได้รู้ว่า เมืองไทยมีสถานอบายมุขเต็มไปหมด

สังเกตข้างถนนเดี๋ยวนี้  มีป้ายนวดโดยพริตตี้ ตรึม  ใครๆก็รู้คืออะไร

ที่บ้านติดร้านคาราโอเกะ ร้องโหยหวยถึงตีสาม  โทรไปแจ้งปุ๊บเงียบปั๊บ ไม่ใช่มาเร็ว แต่เขารู้กัน กรี๊งกร๊างโทรมาบอกให้เบา

วันต่อไปแจ้ง ก็แบบเดิม ใครจะไปกล้าแจ้งทุกวัน อาจถูกดักตีหัวได้

โทรไปบ่อยๆ บางครั้งก็ไม่รับสายเลย ที่สถานีอาจโชว์เบอร์

หรือว่า ตำรวจไทยขี้เกียจ  เคยไปต่างประเทศ สายตรวจเต็มไปหมด ทั้งวันทั้งคืน บางทีนอกเครื่องแบบ 

ใครทำอะไรผิด ไม่ต้องรอให้คนเดือดร้อนแจ้ง เจอก่อนเลย 

ทั้งๆที่บ้านเขา แทบไม่มีคดีอะไรเลย

ถ้าตรวจจริงจัง  สถานที่อบายมุขเหล่านี้ จะเหลือที่เปิดได้ตามกฏหมายจริงๆไม่ถึง 10% 

อาบอบนวดต้องปิดหมด เพราะ ไม่อาบ อบ นวด จริง แต่เป็น อาบ อบ นาบ

ร้านคาราโอเกะนอกเขต เปิดได้ถึง เที่ยงคืนเท่านั้น เกินกว่านั้นปิด (ปรากฏว่าปิดไม่ได้ เพราะตำรวจเองมาใช้บริการ แถมบางทีเปิดเองด้วย)

นวดโดยพริตตี้เหมือนกัน เคยผ่านหน้าซอยมหาดไทยตอนดึก เห็นตำรวจในเครื่องแบบเข้าไปเฉยเลย แต่ปรากฏว่าวันต่อๆมาก็เปิดตามปกติ

สิ่งที่เราเหมือนกับสิงคโปร์ก็คือ โควิดเริ่มระบาดจากแรงงานต่างด้าว แต่สิ่งที่ไม่เหมือนกันคือ เรามีการระบาดต่อเนื่อง จากบ่อน สุ่มไก่  ซ่อง บาร์ ผับ  อาบอบนวด คาราโอเกะ  ทำให้เราคุมไม่อยู่