ค่ะ ตามหัวข้อเลยค่ะ  เรากับแฟนคบกันมาได้ 2ปีกว่าค่ะ นิสัยส่วนตัวเราเป็นคนขี้หึง ขี้หวงแฟนมากก(เราเป็นผญ.) ส่วนแฟนเราเป็นคนเฟรนลี่มากกกเช่นกัน(ผช.) ในระดับที่การทักทายเพื่อน หรือคนรู้จักที่เป็นผู้หญิงจะเป็นการแซว แล้วก็จีบอะ ชอบไปรับไปส่งเพื่อนผู้หญิงตลอดเวลา มากกว่าเราที่เป็นแฟนด้วยซ้ำ ซึ่งเราไม่โอเคค่ะ น้อยใจมาก ทะเลาะกันบ่อยมาก จึงปรับความเข้าใจกันในช่วงแรกๆ ว่าเฟรนลี่ได้นะ แต่อยากให้เขานึกถึงใจเราด้วยเหมือนกัน เวลาผ่านมามันก็ดีค่ะ แต่ข้อเสียเราคือขี้หึงขี้หวง ความที่เขาเฟรนลี่เป็นนิสัย ก็ยังทำให้เราทะเลาะกันเหมือนเดิมในเรื่องต่างๆ เล็กๆน้อยๆก็มี เราพยายามลดความนิสัยเสียของเราตรงนี้ไป จนเหตุการณ์ล่าสุดค่ะ เราห่างกันเพราะเขาไปฝึกงานไกล พอถึงวันเขาหยุดงาน เราเลยขอให้เขามาหาเรา ซึ่งเขาก็ตอบตกลงทุกครั้งเลยค่ะ แต่พอถึงวันที่จะกลับมาหา เขากลับพูดว่า "ค่อยกลับได้มั้ย อาทิตย์หน้าได้มั้ย ขี้เกียจนั่งรถ4ชม. กระบี่-สงขลา เขาพูดแบบนี้ทุกครั้งที่ใกล้จะกลับมาหาเรา เหมือนเขาไม่อยากเจอเรา ทำให้เราเสียใจ น้อยใจ กลายเป็นทะเลาะกันหนักมาก ประมาณว่า "ไม่ได้กลับมาหาเราบ่อยเลย เราก็อยากเจอแฟนบ้าง ถ้าไม่อยากกลับ จะตอบตกลงตั้งแต่แรกทำไมให้คนคอยมีความหวัง " จนเขาบอกเลิกเราค่ะ ...
เหตุผลที่เขาบอกก็คือ เขาเบื่อ ที่ต้องทะเลาะกับเรา เบื่อที่เราขี้หวง จุกจิก เราเสียใจมาก เรารักเขามาก คิดไว้ว่า ต่อให้เราสองคนจะทะเลาะกันกี่ครั้ง เราก็ยังรักเขา ไม่คิดที่จะทิ้งเลย แต่กลับกันเขาคิดว่า "ถ้าคบกันแล้วทะเลาะกัน ก็ควรเลิก ไปเจอคนใหม่ที่ดีกว่า ไม่ทะเลาะกัน" เราเสียใจมาก เรายอมง้อเขาให้ดีกัน เขาตอบกับเราว่า "เขารักเรามากนะ เขากลับมาคบกับเรา แต่ถ้าเราทะเลาะกันอีก ก็เลิกนะ" 
อยากถามความเห็นทุกคนค่ะ เราจะพยายามปรับตัวเรื่องการจุกจิกลง แต่ใครจะไปรู้ละ คบกัน แบบไม่ทะเลาะกันเลย จะเป็นไง จะทำได้มั้ย ถ้าทะเลาะอีก คือเลิก เจอแบบนี้เราต้องทำยังไงคะ....ขอบคุณค่ะ