เรื่องราวของฉันทำไมถึงเลิกคุยกับคนคุยเก่า
  เนื่องในวันเคาท์ดาวน์ฉันไปเคาท์ดาวน์กับคนคุยเก่าซึ่งเขาเป็นเพื่อนสนิทกัน เขาชวนเพราะเขาไม่รู้ว่าฉันคุยกับเพื่อนของเขาอยู่ซึ่งคนคุยเก่าคนนี้เราต่างคนต่างไม่คิดอะไรอยู่แล้ว ซึ่งฉันเข้าใจว่าฉันไม่ควรทำ เเต่เดี๋ยวโปรดฟังฉันก่อน ที่ฉันไปหาเขา เพราะฉันอยากทำความรู้จักกับเขาใหม่ อยากเปลี่ยนไปเป็นคนรู้จัก หรือเป็นน้องก็ได้ นี่คือสาเหตุที่ฉันไป เเต่เขาดันไม่คิดแบบฉัน เขาเข้ามาโอบกอดฉัน ก่อนที่ฉันจะไป ฉันบอกเเละรายงานเขาทุกๆอย่าง เขาไม่อยากให้ใครรู้ว่าเราสองคนคุยกัน ฉันก็บอกเขาไปว่าจะไม่ให้ใครรู้ซึ่งเพื่อนอีกคนของเขาก็ดันคอลกันกับเขาเเล้วหันกล้องมาทางฉัน ฉันไม่รู้ว่าเขาเห็นอะไรหรือรู้อะไรบ้าง นั่นแหละ เขาบอกฉันว่า ฉันเป็นผู้หญิงคนนึงที่ ที่สุด  ฉันขอโทษเขา ฉันทำผิดพลาด เเค่ครั้งเดียว และเขาก็ไม่ให้โอกาสฉันเลย เเละเขาก็ทักไปหาคนเก่าของเขา ฉันเจ็บนะเเต่คงไม่เท่าเขาหรอก ฉันรู้ฉันไม่ควร แต่สิ่งที่ฉันคิดมันไม่เหมือนเลย ฉันเกลียดตัวเอง และฉันให้อภัยตัวเองไม่ได้  ฉันยอมรับ แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้ เขาเป็นผู้ชายที่ใจเเข็งและเย็นชามากๆ เขาบล็อกฉันทุกอย่าง  ฉันเข้าโรงพยาบาล ฉันถามเขาว่ารู้มั้ยว่าเค้าเข้าโรงบาล เขาตอบกลับมาว่า ไม่รู้เเละไม่อยากรู้น้ำเสียงของเขามันด้านชาเหลือเกิน ซึ่งมันทำให้ฉันได้รู้ว่า ฉันคงไม่มีโอกาสกลับไปหาเขาอีกครั้ง
“หากฉันขอโอกาสอีกสักครั้ง ฉันขอโทษฉันจะไม่ให้มันเกิดเรื่องนี้อีก ฉันขอโอกาสได้แก้ไขตัวเองให้มันดีกว่าที่ผ่านๆมา เเละฉันขอสัญญาว่าฉันจะไม่ทำให้คุณต้องมาเสียใจเเละผิดหวังอีก “
และนี่คือครั้งเเรกของฉันที่ทำพลาดไป
ฉันไม่รู้หรอกว่าที่ผ่านมาเขารู้สึกกับฉันบ้างรึเปล่า
แต่ที่ผ่านๆมาฉันให้เกียรติเขา เเละฉันดันพลาดเเค่ครั้งเดียว เขาบอกพลาดครั้งเดียวมันก็เกินพอ

ฉันอยากรู้ว่าถ้าหากเขารักฉันหรือรู้สึกดีกับฉันจริงๆ ทำไมเขาไม่ให้โอกาสฉันเลยสักนิด ฉันอ้อนวอนฉันยื้อเขา เเต่เขาก็บล็อกทุกๆอย่าง