ซื้อตามกำลังทรัพย์

เลือกในสิ่งที้ชอบ

เรื่องสมรรถนะ บางที อาจจะจับความรู้สึกไม่ได้



จะบอกกล่าวในด้านของประสบการณ์ชีวิตเกี่ยวกับรถที่ผ่านๆมานะครับ


ขออภัยหากจะพล่ามโยงกัน


ผมเองเป็นคนไม่เรื่องมาก จับความรู้สึกไม่เก่ง ขับรถมานาน40ปี
ปัจจุบันซื้อรถทุกประเภทมาใช้ในครอบครัว

ซื้อมาทั้งมือ1และมือ2

ส่วนตัวใช้เทียน่า ภริเมียใช้Swift ลูกชายคนเล็กใช้Navara np300 ลูกชายคนโตใช้Trailblazer และเพิ่งซื้อNew Almera ให้ลุกสาว


สิ่งที่ผ่านมาในชีวิต ที่เปลี่ยนรถมาหลายครั้งหลายคันทำให้ผมคิดว่า

ชีวิตผม กับฐานะและรายได้ที่มี
เรื่องรถยนต์ ก็ทำให้ผมคิดว่า อย่าไปคิดอะไรกับมันมาก

เพราะมันก็แค่พาหนะ


ซื้อแพงไปก็เท่านั้น


ยิ่งแพง ค่าใช้จ่ายก็ยิ่งสูง

ค่าบำรุงรักษาก็แพงไปตามมูลค่าของรถที่ซื้อ

แม้แต่รถยุโรปBenzที่ครั้งนึง คนชอบพูดกันว่าอะไหล่ไม่แพงนะ พอกับรถญี่ปุ่นเลย หรือในบางตัวถูกกว่าด้วย

แต่ในสัจธรรมความโลภของมนุษย์

อะไหล่ไม่แพงจริง แต่ค่าแรงช่าง ไม่ได้ถูกลดลงไปด้วย
แต่ในทางกลับกัน กลับคิดแพงกว่ารถญี่ปุ่น

ด้วยข้อหา มีปัญญาซื้อรถหรูมาใช้

คิดแพงซักหน่อย เสี่ยไม่กล้าร้องให้ขายหน้าหรอกน่า





แล้วพอคิดถึงมูลค่าของรถในอนาคต
รถที่ซื้อแพงสุด กับรถที้ซื้อมาถูกสุด

ยกตัวอย่างเทียน่า คันละ1.25ล้านบาท
กับสวิฟท์ คันละ5.2แสน

ต่างกัน7แสน



ปัจจุบัน เทียน่ามูลค่าเหลือแค่4.5แสนบาท
กับสวิฟท์เหลือแค่3แสนบาท

ต่างกัน1.5แสนบาท



และยิ่งนานไป ราคามันก็จะค่อยๆเขยิบลงมาใกล้กันเรื่อย


สูงสุดในชีวิตนี้สำหรับผมคิดว่า ถ้าจะออกรถคันใหม่มาใช้เอง

เอาแค่ฟอร์จูนเนอร์ Mu-Xเท่านี้ก็พอแล้ว


เรื่องค่าบำรุงรักษา ราคาค่าอะไหล่
การใช้งานในชีวิตประจำวันและ มูลค่าของรถที่ร่วงหล่นหายไปในตอนเปลี่ยนมือ

มันค่อนข้างจะรับได้ที่สุดแล้ว





และในอนาคตอันใกล้ไม่นานจากนี้

รถไฟฟ้ากำลังเข้ามาแทนที่

รถยนต์เครื่องสันดาปกำลังยุติลง


เราก็ต้องเตรียมรับกับสิ่งใหม่ที่กำลังเกิดขึ้น


แล่วจะจ่ายแพงไปทำไม

ยิ่งถ้ามาเหมือนผม ประเภทจับความรู้สึกไม่เก่ง

รถอะไรก็ขับได้

ก็ไม่รู้ว่าจะจ่ายแพงไปทำไม


เอาเงินส่วนต่างที่เหลือ ไปสร้างเนื้อสร้างตัวดีกว่า


ดีกว่าเวลาผ่านไป ชีวิต ก็มีรถแค่คันเดียว ฐานะยังไม่ไปไหน