เตาะแตะตามสำเนียง เสียงสวรรค์
กวีน้อยคลานขึ้นสู่ เขาสูงชัน
ด้วยใจตั้งมั่น เติบโต

คลื่นเสียงเรียงราย ภายในภพ
กวีขบคิดความ ตามสุโข
สรรค์สร้างงามตามใจ ในโลโก
เรียงร้อยโวหารงามจาร ตามจริง

กวีน้อยคล้อยตาม ธรรมชาติ
เสียงสะอาดโสตสน มิโดนสิง
เสียงสะกดจากมาร มิภินท์พิง
รู้สิ่งใดไม่ยิ่ง เท่ารู้ตัว

ไม่ครั่นคร้ามลมฟ้า ท้าฝน
สว่างยล สงบดู รู้สลัว
เบิกบานใจในทุกการณ์ ไม่กลัว
ดีชั่วล้วนธรรม นำร้อยเรียง

ครั้นจิตใจหาญกล้า ไม่เกรง
หยัดยืนเองสองขา ค้นหาเสียง
เดินวิ่งส่งสาส์น ต่อสำเนียง
พระเจ้าอยู่แค่เพียง ปลายนิ้วกวี

ผยองและอ่อนน้อม ถ่อมในธรรม
บงการและตามกรรม ทุกข์สุขี
ยิ่งใหญ่และด้อยน้อย ค่าที่มี
บ่งชี้ความต่าง ตรงกลางยืน

กวีน้อยเติบโตแล้ว รู้รัก
มี-จากล่วงรู้จัก ไม่ขัดขืน
โลดแล่นทั้งกลางวัน และกลางคืน
ลืมตาตื่นบอกต่อความ ตามกันไป

บอกต่อให้โลกรู้งาม ความเป็นฅน