สมัยผมบวชใหม่ พรรษาแรก ผมไปจำพรรษาที่อำเภอเล็กๆ แห่งหนึ่งใน จ. แพร่
ที่ๆ ผมไปไม่รู้จักใคร พระมี 2 รูป พระพี่เลี้ยงบวชมาหลายปี 

พระสายที่ผมบวชเป้นสายปฏิบัติ สติสัมปัฏฐาน 4

พระบวชใหม่ สิ่งที่อันตรายมากที่สุดคือ สตรี 
การข่มกำหนัด นี่ หนักมากครับโดยเฉพาะพระวัย ไม่เกิน 30 ปี 
บวชมาได้ 2-3 เดือน ตื่นขึ้นมา ตรงนั้นมันลุกครับ พระห้ามใส่ กกน. ไม่กล้ออกบิณฑบาตร

นานๆที มีสาวสวยเข้ามาในวัด ถึงแม้เราจะฝึก พิจารณากายสังขารมีแต่ของบูดของเน่า ก็ตาม
รูป รส กลิ่น เสียง ของสตรี สำหรับพระใหม่ มันข่มใจลำบากครับ จิตใจกระเจิง 

ตอนเป็นฆาราวาส ยังจัดการกับตัวเองได้ แต่บวชเป้นพระมันต้องข่มกิเลส ทรมาณมากครับ
พระใหม่ จิตใจไม่หนักแน่นเพมือนพระที่ฝึกมานาน (หมายถึงพระปฏิบัติ)

นั่งให้ศิลให้พรไม่กล้าลุกจากที่นั่ง จนกว่าญาติโยม จะกลับ
เพราะลุกขึ้น มันก็จะโด่ทะลุสบงออกมา ต้องนั่งข่มไว้..

ถึงแม้สาวๆ จะบอกว่ามีใจจิตใจบริสุทธิ์ ไม่ได้มีเจตนาลามกยั่วยุใครก็ตาม 

เพียงแค่แต่งหน้าทาปากเข้มๆ แต่แต่งตัวมิดชิด พระที่พรรษาไม่แก่กล้า 
เห็นแล้วขวัญกระเจิง เลยครับ

การทำให้พระขาดจากพรมจรรย์ ตะบะแตก เป็นบาปครับ แม้ไม่ได้ตั้งใจ
แต่งตัวให้ถูกกาละเทศะแบบผู้มีปัญญาเถิดครับ สงสารพระบวชใหม่..

ถ้าแต่งตัวมิดชิดไม่ได้ ก็อย่าเข้าวัเลย แทนที่จะได้บุญกลับได้บาปแทน