ตามคำถามข้างบนเลยค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นพนักงานบ.เอกชนแห่งหนึ่งและโสดค่ะ เมื่อ 3 ปีก่อน ผจก.ได้รับพนง.ใหม่เป็นผู้ชายมา 1 คน (เขามีแฟนที่คบกันแล้วแต่แฟนเขาอยู่ต่างจังหวัด) ตอนรับเขาเข้ามาทำงาน
ผจก.แจ้งว่าเขามีประสบการณ์ในการทำงานมาก่อนแล้ว แค่สรุปงานที่เขาต้องรับผิดชอบและให้เขาเริ่มทำงานได้เลย เมื่อเขาเริ่มทำงานมาได้ 2 เดือนกว่า ผจก.ก็สังเกตว่าการทำงานของเขายังจับต้นชนปลายไม่ถูก ผจก.เลยให้เราคอยสอนงานให้เขาเพิ่มแต่ตอนนั้นเราเองก็ไม่อยากสอนเท่าไรถึงสอนก็สอนได้แค่บางครั้งเพราะเราก็มีงานส่วนตัวเหมือนกัน
ประเด็นคือ ผจก.จะคอยจ้องและประเมินเขาตลอดเวลา พอทำงานได้ 4 เดือนจะย่างเข้าเดือน 5 ก็ถูกเรียกไปประเมิน ผลการประเมินต่ำมากแต่ก็ผ่านเนื่องด้วยช่วงนั้นขาดกำลังคนเลยปล่อยผ่านมา ทั้งนี้ผจก.ยังคงเพ่งเล็งเขาทำให้เขาเองเริ่มท้อและคิดจะลาออก เพราะเขาโดนทั้งผจก.และเรากดดันตลอดเวลา พอเรารู้ว่าเขาคิดจะลาออก เราก็เกิดสงสารเขาขึ้นมาทันทีซะงั้น จึงเริ่มปรับทัศนคติตนเอง และเริ่มสอนงานอย่างละเอียดให้เขาอีกที ทุ่มเทเวลาให้เขามากขึ้นและเขาเองก็กระตือรือร้นที่จะเรียนรู้กับเราด้วย ทุกอย่างเลยเริ่มดีขึ้น ไปๆมาๆก็ผ่านไป 3 ปีในระหว่าง 3 ปีมันก็เกิดความชำนาญงานมากขึ้น เก่งและคล่องขึ้นและสิ่งที่ไม่ควรเกิดก็เกิดขึ้น เมื่อเราเพลอเอาใจเข้าไปโดยไม่รู้ตัว เราไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไงและเกิดขึ้นเมื่อไร จนมาล่าสุดช่วงหยุดยาวปีใหม่นี้เขามีโอกาสกลับไปที่บ้านเขา (แฟนเขาก็อยู่ใกล้บ้านกับเขา) เขาได้ไปอยู่บ้านแฟนเขาและเขาลงสถานะว่าจะแต่งงานกับแฟนของเขาในเร็วๆนี้ลงในเฟส (เราเป็นเพื่อนกันในเฟส) พอได้รับข่าวสารนี้ใจเรานี่หล่นวูปเลยค่ะ รู้สึกตึงๆๆมึนๆๆบอกไม่ถูก กลายเป็นว่าเมื่อก่อนไม่ชอบตอนนี้ดันไปชอบเขาซะงั้น เราควรทำไงดีค่ะ ไม่รู้ตัวเลยว่าไปชอบเค้าตอนไหน (ที่ผ่านมาเราไม่เคยมีอะไรเกินเลยกันค่ะ) ใครเคยเจอประสบการณ์แบบนี้บ้างและหาทางออกอย่างไงดีค่ะ
ตอนนี้จุอยู่ค่ะ ดีที่เป็นวันหยุดมีเวลาไตร่ตรองตัวเอง...ขอคำแนะนำด้วยค่ะว่าเราจะทำอย่างไง มันจุมันเจ็บอย่างไงไม่รู้😥😥😥😥😥😥
ข้อความยาวหน่อยนะค่ะ วกวนไปอย่าถือสานะค่ะน้ำตามันก็ไหลไปพิมพ์ไปค่ะ อย่างไงก็ขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ
เคยไม่ชอบคนหนึ่งมากๆ แต่ไปๆมาๆเวลาเปลี่ยนเกิดเพลอไปชอบเค้า และเค้าก็มีเจ้าของแล้ว ทำไงดี...?
เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นพนักงานบ.เอกชนแห่งหนึ่งและโสดค่ะ เมื่อ 3 ปีก่อน ผจก.ได้รับพนง.ใหม่เป็นผู้ชายมา 1 คน (เขามีแฟนที่คบกันแล้วแต่แฟนเขาอยู่ต่างจังหวัด) ตอนรับเขาเข้ามาทำงาน
ผจก.แจ้งว่าเขามีประสบการณ์ในการทำงานมาก่อนแล้ว แค่สรุปงานที่เขาต้องรับผิดชอบและให้เขาเริ่มทำงานได้เลย เมื่อเขาเริ่มทำงานมาได้ 2 เดือนกว่า ผจก.ก็สังเกตว่าการทำงานของเขายังจับต้นชนปลายไม่ถูก ผจก.เลยให้เราคอยสอนงานให้เขาเพิ่มแต่ตอนนั้นเราเองก็ไม่อยากสอนเท่าไรถึงสอนก็สอนได้แค่บางครั้งเพราะเราก็มีงานส่วนตัวเหมือนกัน
ประเด็นคือ ผจก.จะคอยจ้องและประเมินเขาตลอดเวลา พอทำงานได้ 4 เดือนจะย่างเข้าเดือน 5 ก็ถูกเรียกไปประเมิน ผลการประเมินต่ำมากแต่ก็ผ่านเนื่องด้วยช่วงนั้นขาดกำลังคนเลยปล่อยผ่านมา ทั้งนี้ผจก.ยังคงเพ่งเล็งเขาทำให้เขาเองเริ่มท้อและคิดจะลาออก เพราะเขาโดนทั้งผจก.และเรากดดันตลอดเวลา พอเรารู้ว่าเขาคิดจะลาออก เราก็เกิดสงสารเขาขึ้นมาทันทีซะงั้น จึงเริ่มปรับทัศนคติตนเอง และเริ่มสอนงานอย่างละเอียดให้เขาอีกที ทุ่มเทเวลาให้เขามากขึ้นและเขาเองก็กระตือรือร้นที่จะเรียนรู้กับเราด้วย ทุกอย่างเลยเริ่มดีขึ้น ไปๆมาๆก็ผ่านไป 3 ปีในระหว่าง 3 ปีมันก็เกิดความชำนาญงานมากขึ้น เก่งและคล่องขึ้นและสิ่งที่ไม่ควรเกิดก็เกิดขึ้น เมื่อเราเพลอเอาใจเข้าไปโดยไม่รู้ตัว เราไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไงและเกิดขึ้นเมื่อไร จนมาล่าสุดช่วงหยุดยาวปีใหม่นี้เขามีโอกาสกลับไปที่บ้านเขา (แฟนเขาก็อยู่ใกล้บ้านกับเขา) เขาได้ไปอยู่บ้านแฟนเขาและเขาลงสถานะว่าจะแต่งงานกับแฟนของเขาในเร็วๆนี้ลงในเฟส (เราเป็นเพื่อนกันในเฟส) พอได้รับข่าวสารนี้ใจเรานี่หล่นวูปเลยค่ะ รู้สึกตึงๆๆมึนๆๆบอกไม่ถูก กลายเป็นว่าเมื่อก่อนไม่ชอบตอนนี้ดันไปชอบเขาซะงั้น เราควรทำไงดีค่ะ ไม่รู้ตัวเลยว่าไปชอบเค้าตอนไหน (ที่ผ่านมาเราไม่เคยมีอะไรเกินเลยกันค่ะ) ใครเคยเจอประสบการณ์แบบนี้บ้างและหาทางออกอย่างไงดีค่ะ
ตอนนี้จุอยู่ค่ะ ดีที่เป็นวันหยุดมีเวลาไตร่ตรองตัวเอง...ขอคำแนะนำด้วยค่ะว่าเราจะทำอย่างไง มันจุมันเจ็บอย่างไงไม่รู้😥😥😥😥😥😥
ข้อความยาวหน่อยนะค่ะ วกวนไปอย่าถือสานะค่ะน้ำตามันก็ไหลไปพิมพ์ไปค่ะ อย่างไงก็ขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ