การ์ตูนสำหรับเด็กในยุคความรุนแรงเป็นเรื่องปรกติ
เพราะการจัดเรตหนังผู้ชมยังไม่มีในสมัยนั้น

พวกมดเอ็กซ์ไรเดอร์ ขบวนการห้าสี เล่นจริงเจ็บจริง
ใช้ดินระเบิดจุดชนวนดังตูมตาม บิดมอไซด์สุดชีวิต
ผิดคิวบู๊เมื่อไร บึ้มลอยขึ้นฟ้า ไม่ตายก็สาหัส....
...นักแสดงจึงคัดเลือกมาจากนักต่อสู้ของจริง
เช่น นักคาราเต้สายดำ  ไม่ใช่นักแสดงหน้าหวานหุ่นแห้งผอมบาง เหมือนไรเดอร์ปัจจุบัน

......

โดราเอมอน...แฝงความรุนแรงมีทั้งต่อยตบเตะ
ซึ่งเกิดขึ้นในแต่ละครอบครัว มีวิธีสอนลูกต่างกัน

เพราะเนื้อเรื่อง เป็นช่วงสงครามโลกสิ้นสุดไม่นาน
ผู้แพ้สงครามอยากส่งต่อความเข้มแข็งให้คนรุ่นถัดไป
ปู่ของโนบิตะสั่งสอนพ่อโนบิตะตบตีด้วยความรุนแรง

แต่เมื่อเข้ายุคของโนบิตะ พ่อโนบิตะเอ่ยแต่เรื่องอดีต
ให้ประหยัดอดออม สอนลูกอย่างมีหลักการณ์ไม่ได้ลงมือตบตีอย่างสมัยรุ่นปู่ และแสดงให้โนบิตะดูเป็นตัวอย่าง เหล้าวันละจิบ บุหรี่วันละมวน ดูทีวีอยู่บ้านไม่ใช้เงินออกเที่ยวข้างนอก เก็บเงินไว้ให้โนบิตะใช้ในงานแต่งงาน

GenX เป็นยุคที่คนใช้จ่ายเงิน ค่อนข้างยาก
หากไม่ได้ออกเที่ยวไกลๆ จะกลับมาทานข้าวที่บ้าน
ไม่เดินออกไปซื้อทานร้านอาหารตามสั่งข้างนอก
การคัดเลือกแฟนมาเป็นคู่ชีวิต
อันดับแรกต้องมีพื้นฐานฝีมือทำกับข้าว
ซึ่งในการ์ตูน นางเอกชิซูกะมักจะทำขนมให้โนบิตะกิน