เรากับเพื่อนสนิทกันมาหลายปีแล้วค่ะ พอจบป.6 เราก็ย้ายไปเรียน รร.ในเมืองกับเพื่อนคนนี้ ตอนสอบวัดความรู้ได้อยู่ห้องเดียวกันค่ะ แต่แม่ของนางอยากให้อยู่ห้องดีๆ เลยย้าย... พรากเพื่อนไปจากหนูอีก 🥺 ก็ต่างคนต่างเรียนไปเจอหน้ากันบ้างค่ะ แต่เหมือนเขาจะสนิทกับเพื่อนคนใหม่ ทำอะไรหลายๆอย่างให้เพื่อนคนนั้นดีกว่าแค่ไม่เคยทำกับเรา คือกูเป็นใครวะ ทำไมไม่ได้รับความสำคัญกับเขาเลย เป็นคนรักเพื่อนคนนี้มากค่ะ มากๆเลย ขนาดมันมีแฟนยังหวงเลย ไม่รู้ตัวเองจะรักอะไรขนาดนั้น พอขึ้นม.4 เปิดเทอมมาเลยเศร้าอีกแล้วอยากไปนั่งข้างมันแต่มันบอกมีเพื่อนนั่งแล้ว แล้วหนูจะนั่งตรงไหนเนี่ย ก็เลยนั่งชิดขอบผนัง เพราะตอนนั้น covid ต้องนั่งห่างกัน สุดท้ายได้ย้ายไปนั่งด้วยกันค่ะ ต่อมามีเรื่องให้น้อยใจอีกแล่วว มีเพื่อนอีกคนที่เคยเรียน รร.เดียวกันตอน ประถม มาเล่นมาตีสนิทกับเพื่อนกูอีกแล้ว ไปไหนไปด้วยกัน กูเด้สู เอากูไปถิ่มไส ไปไหนไม่เคยบอก ไปแต่กับเพื่อนคนนั้น อย่างน้อยชวนหน่อยก็ได้มั้งเนาะ รู้สึกเสียนิดๆ นิดๆเองนะ นิดจริงจริ๊ง อยู่ รร.ช่วงพักเที่ยงเดินไปโรงอาหาร เวลาเพื่อนต่อคิวนะ พอเราคนแรกจะรอเพื่อนปรุงก๋วยเตี๋ยวเสมอ ไม่รู้เป็นไร ชอบรอ ทั้งๆที่ ไม่มีเพื่อนคนไหนรอกูเลย แต่ที่น้อยใจที่สุดคือต่อคิวอาหารกับเพื่อนที่ตีสนิทกับเพื่อนเรา เรามาก่อนค่ะ แต่แซง พออีนังเพื่อนสนิทเดินมา เพื่อนคนนั้นถามว่า"ทำไมไม่ไปนั่ง" อีเพื่อนสนิทนี่ก็บอกว่า"มารอไง"จากนั้นเดินกอดคอถือถ้วยก๋วยเตี๋ยวไป กูเด้ ต่อคิวซื้อก๋วยเตี๋ยวต้องปรุงอีก เฮ้อ ยิ้มๆรับไว้ เดินไปเพื่อนนั่งหมดแล้วเพราะไปซื้อคนละร้านค่ะ กูอยากจะร้องจริงๆนั่งกินก๋วยเตี๋ยวแบบ เมื่อไหร่กูจะออกจากตรงนี้ ตอนเย็นคาบสุดท้ายคายสาธารณะประโยชน์ ครูประชุมเรื่อง COVID ค่ะ พอเลิกแถวกอดคอกันจุ๊บหน้ากัน กูหมั่นไส้ ก็เลยเดินกับเพื่อนคนอื่นๆไปค่ะ เฮ้ออ หนูควรทำยังไงต่อไป แนะนำหนูหน่อยนะคะ แต่หนูจะคุยกันตามปกติค่ะ แต่จะไม่ไปก้าวก่ายอะไรเขามากมาย อยากรู้ว่าอยู่กับกูไม่มีความสุขเลยหรอ ต้องป็นแบบนี้อีก2ปีค่ะ กว่าจะจบ ม.6 แต่ก็นะ จบไปเราก็จะเจอเพื่อนใหม่ที่มหาลัย ขอเป็นเพื่อนที่ดีๆของเพื่อนก็พอ ไม่อยากสนิทกับใคร แต่ขั้นต้องทำยังไงต่อจากนี้.... น้อยใจปัญญาอ่อนมั้ยคะ มันไร้สาระมั้ยคะ?