เราเป็นลูกคนกลาง แล้วพ่อกับแม่หย่าร้างกันค่ะ แม่มักจะตามใจพี่กับน้องเสมอ เราโดนแม่กดดันทุกเรื่องโดนด่าตลอด เรื่องบางเรื่องเราไม่ผิดแม่ก็ทำให้เราผิดจนเป็นเรื่องใหญ่ ทุกครั้งที่แม่ด่าเราเราเก็บไปคิดจนเราปวดหัว จนมันทำให้เราปิดบังกับแม่ทุกเรื่อง เราไม่กล้าที่จะบอกแม่ตรงๆเพราะแม่ชอบจะด่าเราเสมอ ซึ่งแต่ละคำที่แม่ด่ามานั้นมันเหมือนฝังเข้าไปอยู่ในใจเหมือนเราเป็นแผลในใจไปเลยค่ะ เวลาเราทะเลาะกับแม่ในหัวเราจะคิดแต่เรื่องอดีตที่เราเคยผิดพลาดทุกครั้ง ซึ่งบางครั้งมันทำให้เราคิดไปทางแง่ลบค่ะ บางครั้งคืออยากจะฆ่าตัวตายให้แม่ไม่ต้องมาลำบากกับเรา แต่ก็ไม่กล้าที่จะทำ ได้แค่เก็บมาคิดแล้วก็ร้องไห้จนปวดหัวอีกเช่นเดิม เราเริ่มเป็นแบบนี้มาตั้งแต่พ่อแม่แยกทางกันครั้งแรกเลยค่ะ