เราอายุ19ค่ะ เป็นลูกคนที่3 เรามักโดนพ่อด่าอยู่บ่อยๆค่ะ ว่า นรกบ้าง อีเ_ี้ยตัวนี้บ้าง ชิงหมามาเกิดบ้าง
ตัวผลาญพ่อเเม่บ้าง ทั้งๆที่ของๆเราทุกอย่าง เราใช้ตังเราซื้อเองหมดค่ะ อาจมีเล็กๆน้อยๆให้เเม่ซื้อให้ เเต่ไม่เคยขอพ่อเลยค่ะ เราพยายามอยู่ส่วนของเราไม่ไปก้าวก่ายเขาเลยค่ะ เขาเป็นคนกินเบียร์ สูบบุหรี่ เล่นหวย จนหมุนเงินไม่ทัน ต้องให้เเม่ไปกู้เงิน เขาก็เอาบ้านไปจำนองค่ะ เอาง่ายๆคือชีวิตมีเเต่หนี้สินค่ะ เเต่เขาก็ใช้ชีวิตปกติกินเบียร์ สูบบุหรี่ บางทีใจดีซื้อเบียร์ให้เพื่อนเขากินอีก จนตอนนี้เเม่เราเป็นเสาหลักของบ้าน หาเงินมาใช้หนี้เเทนพ่อตลอด เเม่ก็มาบ่นกับเราบ่อยๆ เราก็มีความคิดตรงกันกับเเม่ค่ะ เราเห็นใจเเม่มากๆ จนตอนนี้กลายเป็นอคติกับพ่อไปแล้วค่ะ ไม่อยากพึ่ง ไม่อยากยุ่ง ไม่อยากคุย บางครั้งพ่อก็มาขอเงินเราก็มีค่ะ เราก็ให้เพราะเขาเป็นพ่อ เเต่สิ่งที่เขาทำกับเราคือไม่สนใจรวามรู้สึกเราเลยค่ะ ด่าเเรงๆเเบบนั้นทุกวัน เราพยายามหาเงินด้วยตัวเองเราออกไปทำงานเป็นเด็กเสริฟอาหารได้พักนึง ต้องออกมาเพราะโควิด เเม่เราเลยให้มาขายของเเทนค่ะ โดยพ่อจะเป็นคนขับรถรับส่งให้ค่ะ เเรกๆก็ไม่บ่นนะคะ พอนานๆไปงกหงุดหงิดเเล้วก็มาพานด่าอีกค่ะ เราเลยเลิกทำ เเล้วเราก็จะหางานทำอีกเพราะไม่อยากพึ่งเขาเเล้วค่ะชอบมีปัญหาอยู่ตลอดเเล้วอีกอย่างเเม่เราไม่ได้พีกผ่อนเลยค่ะ เราเลยหางานทำเเม่จะได้ไม่ต้องมาเหนื่อยกับเราอีก จะได้ไม่ต้องมีปัญหาอีก แต่ก็มีปัญหาอีกเพราะเราจะหางานนอกบ้านทำ เขาห้ามนู่นห้ามนี่เราตลอดค่ะ พอเราขอเงินเขาก็ด่า พอเราจะออกไปทำงานเขาก็ห้าม
เราไม่มีเงินเขาก็ด่า บังคับให้เราไม่ไปมหาลัย เเล้วบอกว่าเขาจะไม่รับผิดชอบเราค่ะ เราจะเป็นอะไรเขาก็จะไม่ยุ่งค่ะ เราก็เลยเรียนเทคนิกอยู่ที่นี่เพราะเรารู้ว่าเเม่ต้องเหนื่อยอีก เเล้วบางวันเราต้องเลิกเรียนเย็นจนมืดเขาหาว่าเราเที่ยว เเล้วก็มาด่าเรา พอเราพูดอธิบายก็หาว่าเถียวเเล้วไม่เชื่อเราขนาดเราให้อาจารย์คุยเขายังมาด่าเราเลยค่ะ พอเราขอออกไปหาอะไรกินกับเพื่อนนู่นนี่นั่นเราก็โดนด่า ทั้งๆตังเราก็ไม่ขอ ทุกวันนี้ต้องโกหกว่าไปทำงาน ไปวิทลัย ทั้งๆที่เราก็ไม่อยากโกหกเเล้วเราคิดว่าโตเเล้วไม่หน้าโกหกกันเเล้ว บางครั้งก็อยากเลิกเรียนเพราะอยากออกจากที่นี่ ไม่อยากอยู่ที่นี่อีกแล้วค่ะ อยู่บ้านก็ไม่อบอุ่น มีเเต่คำด่าที่ทำให้เราท้อมากๆ ไม่รู้จะเอาคำด่ากลับมาคิดบวกได้ยังไง เขาคอยห้ามตลอดไม่ว่าเราจะทำยังไง ส่วนเเม่ที่เหมือนจะเข้าใจก็ไม่เข้าใจเราอยู่ดีค่ะ ก็คอยตามพ่อตลอดพ่อด่าพ่อว่าเราเขาไม่เคยพูดหรือปกป้องเราเลยค่ะ มีพี่น้องก็เหมือนต่างคนต่างอยู่พอเราทำผิดอะไร ก็ไม่มีใครคุยกับเราสักคนเลยค่ะ ไม่มีใครปลอบเราเลยค่ะ
เราควรทำยังไงดีคะ😔😔
จะทำยังไงดีคะ ถ้าเจอครอบครัวเเบบนี้
ตัวผลาญพ่อเเม่บ้าง ทั้งๆที่ของๆเราทุกอย่าง เราใช้ตังเราซื้อเองหมดค่ะ อาจมีเล็กๆน้อยๆให้เเม่ซื้อให้ เเต่ไม่เคยขอพ่อเลยค่ะ เราพยายามอยู่ส่วนของเราไม่ไปก้าวก่ายเขาเลยค่ะ เขาเป็นคนกินเบียร์ สูบบุหรี่ เล่นหวย จนหมุนเงินไม่ทัน ต้องให้เเม่ไปกู้เงิน เขาก็เอาบ้านไปจำนองค่ะ เอาง่ายๆคือชีวิตมีเเต่หนี้สินค่ะ เเต่เขาก็ใช้ชีวิตปกติกินเบียร์ สูบบุหรี่ บางทีใจดีซื้อเบียร์ให้เพื่อนเขากินอีก จนตอนนี้เเม่เราเป็นเสาหลักของบ้าน หาเงินมาใช้หนี้เเทนพ่อตลอด เเม่ก็มาบ่นกับเราบ่อยๆ เราก็มีความคิดตรงกันกับเเม่ค่ะ เราเห็นใจเเม่มากๆ จนตอนนี้กลายเป็นอคติกับพ่อไปแล้วค่ะ ไม่อยากพึ่ง ไม่อยากยุ่ง ไม่อยากคุย บางครั้งพ่อก็มาขอเงินเราก็มีค่ะ เราก็ให้เพราะเขาเป็นพ่อ เเต่สิ่งที่เขาทำกับเราคือไม่สนใจรวามรู้สึกเราเลยค่ะ ด่าเเรงๆเเบบนั้นทุกวัน เราพยายามหาเงินด้วยตัวเองเราออกไปทำงานเป็นเด็กเสริฟอาหารได้พักนึง ต้องออกมาเพราะโควิด เเม่เราเลยให้มาขายของเเทนค่ะ โดยพ่อจะเป็นคนขับรถรับส่งให้ค่ะ เเรกๆก็ไม่บ่นนะคะ พอนานๆไปงกหงุดหงิดเเล้วก็มาพานด่าอีกค่ะ เราเลยเลิกทำ เเล้วเราก็จะหางานทำอีกเพราะไม่อยากพึ่งเขาเเล้วค่ะชอบมีปัญหาอยู่ตลอดเเล้วอีกอย่างเเม่เราไม่ได้พีกผ่อนเลยค่ะ เราเลยหางานทำเเม่จะได้ไม่ต้องมาเหนื่อยกับเราอีก จะได้ไม่ต้องมีปัญหาอีก แต่ก็มีปัญหาอีกเพราะเราจะหางานนอกบ้านทำ เขาห้ามนู่นห้ามนี่เราตลอดค่ะ พอเราขอเงินเขาก็ด่า พอเราจะออกไปทำงานเขาก็ห้าม
เราไม่มีเงินเขาก็ด่า บังคับให้เราไม่ไปมหาลัย เเล้วบอกว่าเขาจะไม่รับผิดชอบเราค่ะ เราจะเป็นอะไรเขาก็จะไม่ยุ่งค่ะ เราก็เลยเรียนเทคนิกอยู่ที่นี่เพราะเรารู้ว่าเเม่ต้องเหนื่อยอีก เเล้วบางวันเราต้องเลิกเรียนเย็นจนมืดเขาหาว่าเราเที่ยว เเล้วก็มาด่าเรา พอเราพูดอธิบายก็หาว่าเถียวเเล้วไม่เชื่อเราขนาดเราให้อาจารย์คุยเขายังมาด่าเราเลยค่ะ พอเราขอออกไปหาอะไรกินกับเพื่อนนู่นนี่นั่นเราก็โดนด่า ทั้งๆตังเราก็ไม่ขอ ทุกวันนี้ต้องโกหกว่าไปทำงาน ไปวิทลัย ทั้งๆที่เราก็ไม่อยากโกหกเเล้วเราคิดว่าโตเเล้วไม่หน้าโกหกกันเเล้ว บางครั้งก็อยากเลิกเรียนเพราะอยากออกจากที่นี่ ไม่อยากอยู่ที่นี่อีกแล้วค่ะ อยู่บ้านก็ไม่อบอุ่น มีเเต่คำด่าที่ทำให้เราท้อมากๆ ไม่รู้จะเอาคำด่ากลับมาคิดบวกได้ยังไง เขาคอยห้ามตลอดไม่ว่าเราจะทำยังไง ส่วนเเม่ที่เหมือนจะเข้าใจก็ไม่เข้าใจเราอยู่ดีค่ะ ก็คอยตามพ่อตลอดพ่อด่าพ่อว่าเราเขาไม่เคยพูดหรือปกป้องเราเลยค่ะ มีพี่น้องก็เหมือนต่างคนต่างอยู่พอเราทำผิดอะไร ก็ไม่มีใครคุยกับเราสักคนเลยค่ะ ไม่มีใครปลอบเราเลยค่ะ
เราควรทำยังไงดีคะ😔😔