เราสับสับว่าควรไปต่อ หรือควรหยุดแค่นี้ก่อน

เราคุยกับคนนึงมาประมาณ 4 เดือนแล้ว   แต่ว่าเรารู้จักกันมาประมาณ 10 ปีแล้ว  เขาชอบเรา เคยขอเราเป็นแฟนแต่เราปฎิเสธและทำเมินใส่เขามาตลอด  พอมาเมื่อสี่เดือนนก่อน เขาทักมา แล้วเราก็คุยด้วย  สองเดือนแรกเขาใส่ใจเราทุกอย่าง  คุยกันทุกคืน เราก็เปิดใจให้เขา  พอมาเดือนที่สามเขาเริ่มเปลี่ยนไป  ไม่ค่อยตอบข้อความ  เป็นครึ่งวัน บางวันข้ามวันถึงจะตอบ  ยิ่งเสาร์อาทิตย์คือไม่ตอบเลย  แต่เห็นเขาลงสตอรี่ เห็นโพสต์เฟสบุ๊ค  ตอบคอมเม้น  แต่ไม่ตอบข้อความเรา  เราต้องส่งข้อความไปหลายข้อความาก เขาถึงจะตอบ  โทรไปก็ไม่รับ ไม่โทรกลับ  เราอึดอัดก็เลยถามเขาว่า "ทำไมเธอเปลี่ยนไป ไม่ค่อยตอบข้อความ ไม่อยากคุยด้วยแล้วหรอ"  เขาก็บอกว่า เราคิดมาก เราก็คิดว่าเราอาจคิดมากจริงๆ เราก็คุยกับเขาต่อ แต่เขาก็ไม่ค่อยสนใจข้อความเราเหมือนเดิม จนเดือนที่สี่นี้ยิ่งหนัก เขาจะส่งข้อความแค่ตอนเช้าว่า มอนิ่ง  พอตอนเย็นเลิกงานเราส่งข้อความหาเขา เขาก็จะตอบแค่นอนแล้วนะ ทั้งที่เป็นเวลา 1ทุ่มเอง  เราก็คิดว่าเขาคงเหนื่อย แต่พอมาส่องเราเห็นเขาออนเฟส  เราเริ่มไม่แน่ใจว่าเขานอนจริงไหม เราก็ทนๆ จนมาถึงเมื่อวันจันทร์ เราถามเขาอีกครั้งว่าทำไมวันเสาร์อาทิตย์ไม่ตอบข้อความ     เขาก็ตอบว่า  ก็พักผ่อนไง พักผ่อนไม่ได้เลยหรอ เราก็แบบ แค่ตอบข้อความมันยากหรอ  จนมาเมื่อวานเขาก็ส่งข้อความมาตอน6โมงว่านอนแล้ว เมื่อเช้าทักไปเขาก็ไม่อ่านไม่อตอบ 

ปล. เราได้แต่ถามตัวเองว่าทำไมเขาถึงเปลี่ยนไป แล้วเราจะทำไงต่อดี  เราอยากคุยต่อเพราะเรารักเขาไปแล้ว  เราพยายามตัดใจแต่เราก็ทำไม่ได้
ปล.2เราเครียดและอึดอัดมาก
ปล.3เราควรทำยังไงต่อไปดี
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
เคยอยู่ในสภาวะนี้เหมือนกัน แต่ของเราเลิกไปแล้วกลับมาคบกันใหม่ได้ 4 เดือนเป็นแบบที่คุณเจอเลย แต่ก่อนสมัยจีบ2เดือนแรกดีมาก จนตอนหลังระหองระแหงต้องเลิกไป พอกลับมาคบใหม่เราก็ทำตัวดีขึ้นและใจเย็นมากขึ้นแล้ว แต่เจอกับความไม่ใส่ใจ ไม่มีเวลาและไม่แคร์กัน เราทนมา 4 เดือน สุดท้ายเราทนไม่ไหวค่ะ เพราะมีแฟนแล้วเหงาและเป็นทุกข์กว่าตอนไม่มี สิ่งที่เราไม่โอเค เราอึดอัดเราก็บอกเขาดีๆแล้วค่ะ แต่มันไม่มีอะไรดีขึ้นเลย เราอยากคุยอยากให้เขาสนใจแค่ไหนถ้าเขาไม่อยากคุยเราบังคับเขาไม่ได้ เราต้องเลือกทางให้ตัวเองว่าจะทนต่อไปกับรักที่เป็นทุกข์ หรือจะยอมตัดใจแล้วเดินหาทางใหม่ของตัวเอง

ปล.ถ้าเรามั่นใจว่าเราดีแล้วไม่งี่เง่าด้วย เราพูดดีแล้วเขาก็ยังไม่ใส่ใจไม่แคร์กัน บางทีการหาคำตอบว่าทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปเราไม่สามารถรู้แน่ชัดเพราะถามเขาไม่บอก แต่เรารู้แน่ๆว่าเขาเปลี่ยนไปแล้วค่ะ

ปล.2 ถ้าเขายังทำงานที่เดิม แบบเดิม ใช้ชีวิตแบบเดิม เมื่อก่อนมีเวลาแต่ตอนนี้ไม่มีเวลาให้คุณเนี่ย เขาอาจจะกำลังใส่ใจคนอื่นอยู่ก็เป็นไปได้ค่ะ  คุณอึดอัดและเป็นทุกข์เพราะรักเขาไปแล้ว อันนี้เข้าใจนะคะเพราะเป็นเหมือนกัน แต่ให้ลองมองกลับมาในมุมคนนอก อยู่แบบนี้มันใช่หรอ มันดีแล้วหรอ ทำไมเราต้องทนแบบนี้อีกนานแค่ไหนล่ะ พอคิดซ้ำๆเริ่มคิดได้เราก็อยากเอาตัวเองออกมาจากวังวนนั้นเองค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่