เรากับเขาคุยกันแค่ประมาณ 4-5 เดือน แล้วเขาก็ขอเราเป็นแฟน คือตอนนั้นเราก็กำลังคุยกับคนอื่นด้วย แต่พอมาวันนั้นที่เขาขอเราเป็นแฟนตอนนั้น เอาจริงๆ เราไม่ได้ชอบเขาเลย แต่ที่ยอมคุยด้วยเพราะชอบที่เขาเรียนเก่ง แต่กับอีกคนนั้นเราชอบเขามากๆ เราเลยปฏิเสธเขาไป แต่ไม่ทันไร สองวันถัดมาคนที่เราคุยซ้อนนั้น ก็ทิ้งเราไปแบบดิ้อๆ หายไปเลย ตอนั้นก็ไม่รู้สึกอะไรเลยค่ะ แต่เมื่อเวลาผ่านไปประมาณปีกว่า ทำไมเราถึงเอาแต่คิดถึงเขา(คนที่ขอเป็นแฟน เรียนเก่งๆ) พอมีใครเข้ามาเราก็ไม่อยากคุยด้วยเลย จนวันหนึ่งเราก็กลับไปหาเขาเพื่อจะขอคืนดี เขาก็ยอมนะ เราคุยกันได้สักพัก แล้วเรารู้สึกเขาไม่เหมือนเดิม เขาไม่เคยถามไถ่เราเหมือนเมื่อก่อน ถามคำตอบคำ เรารู้สึกว่าเขาไม่เหมือนเดิมไม่ค่อยสนใจเรา แต่ก็ไม่ยอมตัดเยื่อใยไปเลย จนต่างคนต่างไม่โทรหา เลยกลายเป็นว่าหายไปเลย พอผ่านไปสักพักที่เราไม่ได้คุยกัน เรากลับคิดถึงเขามากขึ้นๆทุกๆวัน เลยก็เลยกลับไปขอคืนดีเขาอีกครั้ง ซึ่งเหตุการณ์ก็เหมือนเดิม เราทำอย่างงี้ประมาณสามรอบ ในช่วงสองปีกว่า พอมาวันหนึ่งในช่วงใกล้สิ้นปี เราก็โทรไปหาเขาเพื่อขอกลับมาคุยกันอีกครั้ง เราก็อธิบายถึงเหตุผลที่เป็นแบบนี้ (จริงๆจะบอกว่าเราเป็นคล้ายๆโรคฟิโลโฟเบีย พอเขามารักก็ไม่ชอบ แต่พอเขาไม่รักก็อยากให้เขารัก)  ซึ่งเราก็บอกประมาณนี้ให้เขา บอกหลาย อย่างๆ และก็บอกว่าชอบเขามากด้วย แล้วเขาก็ตอบเราว่า จริงๆแล้วเขาก็คบกับคนอื่นอยู่ ซึ่งเขากับคนนั้นก็คบๆเลิกๆเหมือนกันเลย แต่ ณ วันนั้นเขาเลือกคนนั้น ..........เราก็เลยปล่อยเขาไป จนถึงตอนนี้ผ่านไปแล้ว 4 ปี เราก็ยังมูฟออนจากเขาไม่ได้เลย ยังอยากกลับไปคบกันอีก แต่ก็ร็ว่าทำไม่ได้แล้ว เราควรจะทำอย่างไรดี กลับไปก็ไม่ได้ ลืมก็ไม่ได้ ยิ่งนานวันยิ่งคิดถึงมากขึ้นๆทุกวัน เราอยากมูฟออน อยากออกไปจากนั้นความรู้สึกนี้ 
    ช่วยแนะนำเราหน่อยนะ เราควรจะทำอย่างไรดี