หมาที่เลี้ยงไว้ชื่อนวล พันธุ์ไทยหลังอานผสม สีน้ำตาล เพศเมีย อายุ 2 ปี .. นวลเป็นเด็กดี ไม่กัดแมวด้วย สบตากันทีไรต้องเดินมารับ ส่ายหางดิ๊กๆ ขอเนื้อแท่งกับบิสกิตหมา .. นวลสวัสดีเป็น พูดรู้เรื่อง .. เชื่อบ้างไม่เชื่อบ้าง แต่สบตาแล้วเข้าใจกัน

วันที่ 20 ธันวาคม 2563 นวลเดินอยู่หน้าบ้าน ถนนฝั่งตรงข้ามมีหมาจรมาเสนอหน้า นวลเลยวิ่งออกไปไล่ทันที วินาทีต่อมา รถพุ่งมาชนนวลอย่างไว จังหวะเดียวกับที่นวลวิ่งออกไป มันเกิดขึ้นเร็วมาก .. นวลโดนชน 2 ครั้ง ล้อหน้ากับล้อหลังเหยียบร่าง รถขับหายไป นวลนอนชักกะตุกที่ถนน .. ไม่มีใครพาส่งโรงพยาบาลเพราะคิดว่าช่วยอะไรไม่ได้แล้ว .. น้องโทรมาบอกเรา เราอยู่อีกจังหวัด ก็ช่วยอะไรไม่ได้ น้องเสียใจ เราก็เสียใจ นวลคงจะเจ็บมาก คงจะกลัวมาก .. ได้แต่บอกน้องว่า ถ้ามันยังดูเหมือนได้ยินอยู่ ให้น้องไปปลอบนวล พูดกับนวลเรื่อยๆ จนกว่ามันจะจากไป อย่างน้อยมันจะได้ไม่กลัว .. ถ้ามีเสียงเราอยู่ข้างๆ ..

เวลาผ่านไป โทรไปถามน้องว่า นวลเป็นไง
น้องบอก .. ตัวเริ่มแข็งแล้ว บอกน้อง พรุ่งนี้ฝัง ให้เอาเนื้อแท่งที่มันชอบ กับดอกไม้ ใส่หลุมไปด้วย .. ปลอกคอจะถอดหรือไม่ถอดก็ได้ ถ้าถอดก็ใส่หลุมไปด้วย ..

เมื่อวานนี้ยังไม่รู้เลย ว่าวันถัดมา นวลจะจากไปแบบไม่มีวันกลับแบบนี้ .. ร้องไห้ ไปหลายรอบเพราะความรัก แต่จากแล้วไม่จากเลย ... เรายังได้พบกัน วันคิดถึง .. พบกันทุกครั้งที่หลับตา :' (