แม่เวลาไม่พอใจใคร ก็จะมาบ่นให้ลูกฟัง พ่อฟัง
เกลียดใครก็มาบ่นให้ฟัง
มีปัญหาที่ทำงานก็มาบ่นให้ฟัง
มีใครมาว่าลูก ที่ดูแล้วก็แค่นินทาไร้สาระ ก็มาบ่นให้ฟัง
เอาเป็นว่ามีความตัวเองเวลาอยู่กับลูกสูง ไม่วางตัวมากคิดอะไรก็พูดออกมาไม่ค่อยปิดบัง
คือสังเกตจากหลายบ้าน พ่อ แม่ มักจะมีระยะห่างกับลูกในเรื่องนี้ มีอารมณ์ไม่พอใจใคร มักจะเก็บไว้
หรือไม่ก็คุยกับเพื่อนสนิท ไม่ก็ระหว่างพ่อ แม่ หรือผู้ใหญ่ที่เขาไว้ใจ หรือ แม้แต่มีใครมาว่าลูกถ้ามองว่าไร้สาระขี้นินทาอิจฉา ก็จะเงียบไม่บอกลูก
ลูกส่วนใหญ่จะหมดสิทธิรับรู้ เขาไม่เล่าให้ฟังหรอก ถ้ามันแค่ปัญหาส่วนตัว หรือ เรื่องนินทาไร้สาระ
อันนี้คือพ่อแม่ส่วนใหญ่ที่เจอ
อยากทราบว่าการที่พ่อแม่ เป็นแบบย่อหน้าแรก คือเขาสนิทแล้วไว้ใจลูกใช่ไหม เขาถึงกล้าเล่าครับ
แบบนี้เรียกว่า ครอบครัวที่สนิทกันไหม
เกลียดใครก็มาบ่นให้ฟัง
มีปัญหาที่ทำงานก็มาบ่นให้ฟัง
มีใครมาว่าลูก ที่ดูแล้วก็แค่นินทาไร้สาระ ก็มาบ่นให้ฟัง
เอาเป็นว่ามีความตัวเองเวลาอยู่กับลูกสูง ไม่วางตัวมากคิดอะไรก็พูดออกมาไม่ค่อยปิดบัง
คือสังเกตจากหลายบ้าน พ่อ แม่ มักจะมีระยะห่างกับลูกในเรื่องนี้ มีอารมณ์ไม่พอใจใคร มักจะเก็บไว้
หรือไม่ก็คุยกับเพื่อนสนิท ไม่ก็ระหว่างพ่อ แม่ หรือผู้ใหญ่ที่เขาไว้ใจ หรือ แม้แต่มีใครมาว่าลูกถ้ามองว่าไร้สาระขี้นินทาอิจฉา ก็จะเงียบไม่บอกลูก
ลูกส่วนใหญ่จะหมดสิทธิรับรู้ เขาไม่เล่าให้ฟังหรอก ถ้ามันแค่ปัญหาส่วนตัว หรือ เรื่องนินทาไร้สาระ อันนี้คือพ่อแม่ส่วนใหญ่ที่เจอ
อยากทราบว่าการที่พ่อแม่ เป็นแบบย่อหน้าแรก คือเขาสนิทแล้วไว้ใจลูกใช่ไหม เขาถึงกล้าเล่าครับ