สวัสดีครับ... ชวนคิดวิเคราะห์กันครับ
1. เรารับรู้รูปด้วยตา
2. รับรู้เสียงด้วยหู
3. รับรู้กลิ่นด้วยจมูก
4. รับรู้รสด้วยลิ้น
5. รับรู้กายสัมผัสด้วยกาย
5 อย่างนี้ คุ้นเคยกันดีกับคำว่า
ประสาทสัมผัสทั้ง 5
แล้ว... ใจ (หรือจิต) ล่ะ... ทำหน้าที่รับรู้อะไร ? จัดอยู่ในระบบประสาทด้วยไหม ?
ถ้าใช่ก็อาจจะอยู่ในหมวด
ประสาทสัมผัสทั้ง 6 (หรือเรียกว่าอย่างนั้นก็ได้)
...
ในคห.ผม... คิดว่า... ใจหรือจิตเป็นตัวรับรู้ความรู้สึกที่มีต่อสิ่งนั้น ๆ หรือเมื่อไปมีผัสสะกับสิ่งใด ๆ แล้วเกิดความรู้สึกต่าง ๆ
เช่น... ไปดูงานศิลปะภาพเขียนชิ้นหนึ่ง เป็นภาพ เสือกำลังแยกเขี้ยว หันหน้าออกมามองยังเบื้องหน้าปะทะกับคนดู เมื่อเห็นภาพแล้วรู้สึก หวั่น ๆ ใจ กลัวว่าเสือตัวนี้จะมีชีวิตจริงและกระโจนออกมาจากภาพ คุกคามชีวิตของตน...
ความหวั่นใจนี้เป็นความรู้สึก ซึ่งเมื่อเกิดขึ้นแล้ว (จากผัสสะ ไปเห็นรูปเสือ) จิตใจก็คือตัวรับรู้ความรู้สึกหวั่นใจนี้นี่เอง...
หรือ... ตอนกินส้มตำร้านประจำ ร้านนี้คนอุดหนุนเยอะ เพราะตำอร่อย รสชาติถึง... ได้กินตักเข้าปากไปคำแรก ก็มีรสชาติเปรี้ยวมะนาว หวานน้ำตาล เค็มน้ำปลากุ้งแห้ง มีความเผ็ดปานกลางจากพริก กรุบกรับจากถั่ว... ทุกองค์ประกอบของรสชาติ กลมกล่องลงตัว... คุณรับรู้ได้เลยว่า "อร่อยมากกก"
ทำให้รู้สึกดี มีความสุข
เค็ม เปรี้ยว เผ็ด ต่าง ๆ นั้นเป็นรสชาติที่รับรู้ด้วยลิ้น... แต่ความรู้สึกดี มีความสุข ก็มี จิตใจหรือมโนวิญญาณเป็นตัวรับรู้
...
ความเบื่อหน่าย... อึดอัดใจ
หรือจิตใจสงบ เบาสบาย...
ความรู้สึกเหล่านี้ก็มีจิตหรือใจหรือมโนเป็นผู้รับรู้ (ไม่ใช่ตา, หู, จมูก, ลิ้น, กาย)
และดูเหมือนว่า... ไปผัสสะทางไหน มโนวิญญาณก็จะไปรับรู้ตรงนั้นด้วย... ตรงนี้ไม่แน่ใจว่าเข้าใจถูกรึเปล่านะครับ
ทั้งหมดก็มาจากการคิดวิเคราะห์ เอาเองครับ... ไม่รู้ทางตำราธรรมว่าอย่างไร...
...
ผมเข้าใจถูกผิดอย่างไร หรือคิดเห็นอย่างไรชี้แนะเพิ่มเติมได้ครับ...
ขอบคุณทุกท่านครับ
ใจหรือจิต จัดอยู่ในระบบประสาทสัมผัสไหมครับ...
1. เรารับรู้รูปด้วยตา
2. รับรู้เสียงด้วยหู
3. รับรู้กลิ่นด้วยจมูก
4. รับรู้รสด้วยลิ้น
5. รับรู้กายสัมผัสด้วยกาย
5 อย่างนี้ คุ้นเคยกันดีกับคำว่า ประสาทสัมผัสทั้ง 5
แล้ว... ใจ (หรือจิต) ล่ะ... ทำหน้าที่รับรู้อะไร ? จัดอยู่ในระบบประสาทด้วยไหม ?
ถ้าใช่ก็อาจจะอยู่ในหมวดประสาทสัมผัสทั้ง 6 (หรือเรียกว่าอย่างนั้นก็ได้)
...
ในคห.ผม... คิดว่า... ใจหรือจิตเป็นตัวรับรู้ความรู้สึกที่มีต่อสิ่งนั้น ๆ หรือเมื่อไปมีผัสสะกับสิ่งใด ๆ แล้วเกิดความรู้สึกต่าง ๆ
เช่น... ไปดูงานศิลปะภาพเขียนชิ้นหนึ่ง เป็นภาพ เสือกำลังแยกเขี้ยว หันหน้าออกมามองยังเบื้องหน้าปะทะกับคนดู เมื่อเห็นภาพแล้วรู้สึก หวั่น ๆ ใจ กลัวว่าเสือตัวนี้จะมีชีวิตจริงและกระโจนออกมาจากภาพ คุกคามชีวิตของตน...
ความหวั่นใจนี้เป็นความรู้สึก ซึ่งเมื่อเกิดขึ้นแล้ว (จากผัสสะ ไปเห็นรูปเสือ) จิตใจก็คือตัวรับรู้ความรู้สึกหวั่นใจนี้นี่เอง...
หรือ... ตอนกินส้มตำร้านประจำ ร้านนี้คนอุดหนุนเยอะ เพราะตำอร่อย รสชาติถึง... ได้กินตักเข้าปากไปคำแรก ก็มีรสชาติเปรี้ยวมะนาว หวานน้ำตาล เค็มน้ำปลากุ้งแห้ง มีความเผ็ดปานกลางจากพริก กรุบกรับจากถั่ว... ทุกองค์ประกอบของรสชาติ กลมกล่องลงตัว... คุณรับรู้ได้เลยว่า "อร่อยมากกก"
ทำให้รู้สึกดี มีความสุข
เค็ม เปรี้ยว เผ็ด ต่าง ๆ นั้นเป็นรสชาติที่รับรู้ด้วยลิ้น... แต่ความรู้สึกดี มีความสุข ก็มี จิตใจหรือมโนวิญญาณเป็นตัวรับรู้
...
ความเบื่อหน่าย... อึดอัดใจ
หรือจิตใจสงบ เบาสบาย...
ความรู้สึกเหล่านี้ก็มีจิตหรือใจหรือมโนเป็นผู้รับรู้ (ไม่ใช่ตา, หู, จมูก, ลิ้น, กาย)
และดูเหมือนว่า... ไปผัสสะทางไหน มโนวิญญาณก็จะไปรับรู้ตรงนั้นด้วย... ตรงนี้ไม่แน่ใจว่าเข้าใจถูกรึเปล่านะครับ
ทั้งหมดก็มาจากการคิดวิเคราะห์ เอาเองครับ... ไม่รู้ทางตำราธรรมว่าอย่างไร...
...
ผมเข้าใจถูกผิดอย่างไร หรือคิดเห็นอย่างไรชี้แนะเพิ่มเติมได้ครับ...
ขอบคุณทุกท่านครับ