ท่ามกลางธรรมชาติ...ที่เปลือยเปลี่ยว
ทุกสิ่งเปลี่ยน...แปรผันไปไม่สมบูรณ์
ต้นไม้ใหญ่น้อย...แคระแกร็นกิ่งต่ำสูง
เปลือกเปิดปูมรอยอดีตขีด.....เวลา
กฎเกณฑ์หาใช่..ตายตัว
ทุกสิ่งล้วน...กร่อนไปตามกาล
ความผิดพลาด...คือธรรมมิอาจห้าม
ละวาง..... . ในความสมบูรณ์
ความงาม..หามีเพียง..ในสมมาตร
ลองออกจาก..กรอบคิดติดตามฝูง
เห็นสุกผา ในสิ่งพลาด
...ให้สุขพูน
ไม่ต้องวุ่นเวียนหัว
ว่าทุกอย่างต้องลงตัว
เพราะธรรมแท้ที่เปลือยเปล่า..ถ้วนทั่ว
.. มีผิด ..
เป็นนิจนิรันดร์
วาบิซาบิ
ทุกสิ่งเปลี่ยน...แปรผันไปไม่สมบูรณ์
ต้นไม้ใหญ่น้อย...แคระแกร็นกิ่งต่ำสูง
เปลือกเปิดปูมรอยอดีตขีด.....เวลา