ผมเป็นคนค่อนข้างที่จะโฟกัสเรื่องอนาคต หรือ สร้างตัวในชีวิตข้างหน้า ฐานะที่บ้านปานกลางครับ 

ผมมีแฟนคนนึงคบกันมา 2 ปี ผมไม่ค่อยได้ ชวนเธอไปเที่ยวที่ไหน มีแต่กินข้าวดีๆ ตามวันครบรอบเดือนละครั้ง หรือ เมื่อไหร่อยากกินก็จะไป กินชาบูกัน
แฟนผมค่อยข้างที่อยากใช้ชีวิตให้มีความสุขในปัจจุบัน ไม่เคยคิดเรื่องอนาคตข้างหน้าเลย แต่เขารักผมมากๆ ทุ่มเทให้ผมทุกอย่าง ผมก็มัวแต่หาเงิน เก็บไปเรื่อยๆ จนเวลามันนานๆไป ความรู้สึกเธอก็ลดน้อยลง จนบอกเลิกผม 

ผมก็ง้อนะครับ หนักเลย ร้องไห้เหมือนคนจะตายเลย 5555 แต่เขาก็ไม่กลับมานะ จนผมเริ่มทำใจได้ แล้ววันนึงเขาก็กลับมาหาผมถึงหน้าห้อง เพื่อที่จะคืนดีกัน ตอนนี้กลายเป็นผมไม่ได้อยากกลับไป เพราะ มันเจ็บมากๆ ตอนโดนบอกเลิก ผมรักเขามากครับ แต่ผมก็ยังรักตัวเองด้วย เลยตอบกลับไปว่ายังไม่ใช่ตอนนี้ได้มั้ย เขาก็คิดไปว่า ผมน่าจะไม่กลับไปหาเขาแล้ว แต่ผมรักเขามาตลอดครับ ไม่เคยเลิกรักเลย ผ่านมาสักพัก เขาก็หาคนที่จะมาแทนที่ผมเจอ รักสนุกกับปัจจุบันเหมือนกัน นอนด้วยกันด้วยแหละ เท่าที่รู้มา 5555  แต่ก็ยังไม่ได้เป็นแฟนกันนะครับ แต่ความรู้สึกผมนี่คือพังมาก เพราะ เราไม่เคยเลิกรักเขาเลย ที่ผมกำลังจะสร้างอนาคต ก็เพื่อเขาทั้งนั้น จนตอนนี้ผมตอบคำถามตัวเองไม่ได้ว่า เราควรกลับไป หรือ ปล่อยไว้แค่นี้ เพื่อนๆว่ายังไงกันครับ