นี่เป็นกระทู้แรกของเรา เราไม่รู้ว่าเราจะเขียนงงงไหมแต่เราอยากจะถามอยากจะเล่า เรื่องที่เราเจอกับเขา

เราขอข้ามมาช่วงนี้เลยแล้วกัน เราไม่โทรหากันเลย ไม่คอลหากันเลย เค้าชอบบอกเราขอมีเวลาส่วนตัว
แต่ตอนที่อยู่ที่วิทลัยเราอยู่ด้วยกันก็จริง แต่ส่วนมากเขาก็อยู่กับเพื่อน เล่นเกม เราแทบจะไม่คุยกัน
เราเคยถามเขาว่าทำไมเราถึงคุยกันน้อยลงเขาตอบแคค่ว่าไม่รู้จะคุยอะไร เราต้องเป็นฝ่ายเริ่มก่อนตลอดเลยหรอ?
เราโคตรเหนื่อย วิ่งตามอยู่ฝ่ายเดียว แล้วอย่างสิ้นปีนี้ เค้าไม่คิดจะชวนเราเคาท์ดาวน์เลยด้วยซ้ำ พอเราถามบอกเขาจะไปกับเพื่อน
คือถ้าเริ่มไม่ถามเรื่องการเคาท์ดาวน์ เขาก็ไม่คิดจะคุยเรื่องนี้กับเราเลยสักนิด.  ทั้งๆที่ปีที่ที่แล้วเราก็ยัง้คาท์ดาวน์ด้วยกัน

เรารู้สึกเหมือนเราเป็นคนที่วิ่งตามอยู่ฝ่ายเดียว เราเหนื่อยมาก. วันก็เอาแต่เล่นเกม ใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อนตอนที่เราเลิกเรียนเหมือนเราก็แยกย้ายกันไปเลย ถ้าเราไม่ทักเราก็คงไม่คุยอะไรกัน เราเริ่มไม่แน่ใจว่าแฟนมันเป็นแค่สถานะที่เราต่างรู้กันเฉยๆแค่นั้นหรือป่าว.

แล้ววันสำคัญวันเกิดเขาเรามีของขวัญให้ วันเกิดเราเขาไม่มี และเราแทบไม่ได้ของจากเขาเลย ต่างกับเรามีแต่ให้ เขาชอไรก็ให้ เรานี่มันโง่จัง โง่จริงๆ