สวัสดีคะ

วันนี้อยากจะมาระบายคะ พอดีโดนแม่แจ้งความจับเรื่องสารเสพติดกลางลานจอดรถที่ร้านอาหารแห่งนึงคะ ตรวจเรียบร้อยคือไม่พบสารใดๆ
เราเลยทะเลาะกับแม่ว่าเอาตำรวจมาจับลูกตัวเองได้ยังไง เค้าก็ปฎิเสธมาว่าไม่ได้เป็นคนแจ้ง โยนความผิดไปให้แฟนเราคะ สุดท้ายทะเลาะกันใหญ่โตเหมือนความอดทนเราขาดแล้วด้วยคะ ปกติโดนด่าแรงขนาดไหนเราจะเลือกเงียบแล้วไม่พูด แต่ครั้งนี้มันเกินไปมากคะ 

สาเหตุเนื่องจากไม่ชอบแฟนเราคะ ไม่ใช่แค่คนนี้ แต่กี่คนๆ เค้าก็ไม่ชอบทั้งนั้นคะ มีเหตุผลของเค้าที่ฟังแล้วปวดหัวมาก เค้าอยากให้เรามีแฟนเป็นไฮโซแต่เราก็ไม่ได้สวยเลิศเหมือนดารามันจะไปเป็นแบบนั้นได้ยังไง? ว่าแฟนเราหน้าตาอัปลักษณ์ ตัวก็ดำ ไม่มีอะไรดี จนก็จน ว่าเพื่อนเราว่าชอบให้เราเลี้ยงข้าว เอาเงินไปใช้กับเพื่อน มีเพื่อนขี้อิจฉา พาไปแต่หาผู้ชายตลอด คือไม่ว่าจะแฟนหรือเพื่อนเค้าก็จะไม่พอใจ

ล่าสุดคือเอาเราไปเล่าในเรื่องที่ไม่เป็นความจริง คนเชื่อก็มีคนไม่เชื่อก็มี คนเชื่อก็คือโกรธเลยว่าทำไมเป็นลูกเนรคุณ เป็นลูกเลว บล็อกเราไปคะ ส่วนคนที่รู้จักเราก็จะโทรมาถามสาเหตุว่ามันเรื่องอะไรกันแน่ จนเราเหนื่อยที่จะอธิบายแล้วคะ ตั้งแต่ทะเลาะกันเค้าชอบแอบนินทากับพ่อและคิดไปเองว่า เราเสพยา เอายาไปเก็บไว้ในบ้าน แล้วพาแฟนขึ้นไปมีอะไรกันบนบ้าน ล่าสุดคิดว่าเราจะทำร้ายเค้าเพื่อนเอาบ้านเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็คิดว่าเราเอาเงินไปเปย์แฟน จ่ายค่าเทอมให้ ซื่อรถให้ เลี้ยงข้าว คือไม่เข้าใจคะ ว่าเค้าเอาความคิดแบบนี่มาจากไหน เราพยายามอธิบายแล้วคะแต่ก็จะจบลงด้วยคำที่ว่า "รู้อยู่แก่ใจ" อธิบายอะไรไปก็ได้คำนี้กลับมาคะ 

เค้าบอกว่าคบกับใครไม่ว่าแต่อย่าทำให้เค้าเดือดร้อน พอถามว่าแล้วทำอะไรให้เดือดร้อนตอนไหนบอกแค่คบกันกูก็เดือดร้อนแล้ว ปวดหัวมากเลยคะ เครียดจนมือสั้นหายใจไม่ออก บางทีก็คิดนะคะว่าถ้าเราไปตายตามที่เค้าไล่เค้าจะสำนึกบ้างมั้ยคะ ว่าสิ่งที่เค้าทำมันไม่ดี