มีเรื่องอยากจะมาเล่าและถามสมาชิกทุกคนอะครับ ว่าการที่เรายังรักและห่วงแฟนเก่ามันดูโง่จริงๆหรอ

เรื่องมีอยู่ว่า ผมกับแฟนเก่าเนี่ยคบกันมาได้เกือบ 5 ปี (ขาดเดือนเดียว) สาเหตุที่เลิกคือ ไม่ค่อยได้คุยกันและมีคนมาจีบเขาพอดี ผมรู้เรื่องตลอด แต่ผมก็ไว้ใจเขาเลยไม่ได้ไปอะไรมากก็กลัวเขารำคาญ จนไอหนุ่มนั้นมันทำสำเร็จ บวกกับเขาหมดรักผมด้วย เขาเลยเลิกกับผม ซึ่งผมกับแฟนเก่าก็ ไม่ได้ทะเลาะกัน ตกลงว่าเป็นเพื่อนกันก็ได้ ซึ่งเขาโอเค

แต่ เป็นผมเองที่นอนเสียใจทุกคืน เราเรียนที่เดียวกัน เจอกันทุกวัน ผมพยายามเก็บอาการทุกอย่าง เพื่อที่เขาจะได้สบายใจ เวลาจะร้องไห้ก็ไปร้องในห้องน้ำคนเดียว

มีครั้งนึงผม ไปเจอแฟนเก่ากะแม่และน้องเขาที่โลตัส แม่เขาก็ชวนผมเดินด้วย เพราะผมก็สนิทกับแม่แฟนเก่า พอตอนกลับแม่แฟนเก่าเขาก็ให้แฟนเก่าไปส่งผมขึ้น BTS

แต่แม่ดันกลับก่อน ไอแฟนของแฟนเก่าบ้านมันอยู่ใกล้ก็ไม่เห็นแฟนเก่าก็เลย โกรธ ทำลายข้าวของ โทรศัพท์มือถือ พัง ต่อยกำแพงเลือดออก

พอรู้แบบนี้ผมก็ยิ่งเป็นห่วง เล่าให้ฟังก็มีแต่คนด่าว่าผมโง่ จมปรัก ซึ่งผมก็เถียงไม่ออก ทำไมการที่ผมรักรัก และห่วงเขาอยู่มันถึงดูโง่ขนาดนั้นเลยหรอครับ